Αμύντας Οινοποιείο, Αμύνταιον Ξινόμαυρο 2021

Ο συνεταιρισμός του Αμυνταίου δεν είναι μόνον το πρώτο οινοποιείο που δραστηριοποιήθηκε στον χαρισματικό αμπελώνα της ΒΔ Ελλάδας αλλά και αυτός που έθεσε τις βάσεις για την δημιουργία της ονομασίας προέλευσης Αμύνταιο που θεσμοθετήθηκε το 1972.

Η ΠΟΠ καλύπτει ροζέ, ροζέ αφρώδη και ερυθρά κρασιά, με την Amyntas Wines να διαθέτει προτάσεις σε όλες τις κατηγορίες. Μάλιστα η τελευταία εκπροσωπείται από 2 cuvee, την βασική και την επιλεγμένη, οι φιάλες των οποίων παραδοσιακά κοσμούνται από μια πάπια και έναν λαγό αντίστοιχα.

Έχοντας παρουσιάσει παλαιότερα την (πάντα εντυπωσιακή) δεύτερη ήρθε η ώρα της πρώτης, με το Αμύνταιον Ξινόμαυρο ΠΟΠ να προέρχεται από κάποια από τα 1000 στρέμματα που καλλιεργούν τα μέλη του συνεταιρισμού και να παλαιώνει για 6 μήνες σε βαρέλι.

Το χρώμα του κρασιού είναι αρκετά ανοιχτό, με το ρουμπινί ποτήρι να μετρά ελάχιστες καφετιές ανταύγειες. Κάθε οινόφιλος θα είχε προετοιμαστεί για ένα έντονο αλλά όχι πυκνό κόκκινο φρούτο, όμως στην πράξη το Ξινόμαυρο αυτό είναι ιδιαίτερα χαμηλό σε ένταση και απροσδιόριστο ως προς την περιγραφή του. Πάντως η χωμάτινη αίσθηση είναι αυτή που κυριαρχεί, με λίγες νότες πετροκέρασου να δηλώνουν χαμηλόφωνα παρούσες μόνο μετά από αρκετή ώρα στο ποτήρι.

Τουλάχιστον το στόμα είναι πολύ πιο πειστικό, με το γλυκό ξεκίνημα να ισορροπεί αμέσως σε ένα σύνολο το οποίο δεν κυριαρχείται ούτε από την οξύτητα ούτε από τις τανίνες. Φυσικά το σώμα είναι τυπικά ελαφρύ, ενώ το μάκρος του βρίσκεται στο μέσο όρο της κατηγορίας.

Λόγω του μέτριου φρούτου του το κρασί δεν βολεύτηκε σε κανένα ποτήρι τύπου Βουργουνδίας, προτιμώντας το Stolzle Revolution Red και τους πολύ δροσερούς  12-14οC για να «μαζέψει» την δομή του. Σε κάθε περίπτωση πάντως τα πιάτα που θα βρεθούν πλάι του δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα έντονα, με ένα ελαφρύ μπριάμ, ένα κουνέλι ή κοτόπουλο με ελαφριά σάλτσα ντομάτας αλλά και ένα πιάτο με κοκκινιστές φακές να έχουν πολλές πιθανότητες για εξαιρετικές αρμονίες.

Δυστυχώς η μύτη αδικεί αυτό το ΠΟΠ Αμύνταιο εμποδίζοντάς το από τα επιτύχει ένα ικανοποιητικό 7,5/10 το οποίο θα του διασφάλιζε το πολύ καλύτερο στόμα. Συνεπώς η τιμή των 15€ μάλλον φαντάζει λίγο υψηλή, με αυτή την αίσθηση μάλιστα να ενισχύεται από το γεγονός ότι το πολύ καλύτερο Reserve κοστίζει μόλις 5€ περισσότερο. Ίσως κάποιος ισχυριστεί ότι αυτό αντιστοιχεί σε 25%, όμως κάθε οινόφιλος γνωρίζει καλά ότι στον κόσμο του κρασιού συνήθως τέτοιες ποιοτικές διαφορές «χρεώνονται» δυσανάλογα. Συνεπώς τουλάχιστον εγώ θα προτιμήσω αυτή την ΠΟΠ συνταγή με λαγό αντί για πάπια…

Βαθμολογία: 7/10