Το γεγονός ότι οι αδελφοί Γκριμ δεν είχαν δοκιμάσει ποτέ τον Τσαπουρνάκο είναι ευτύχημα, γιατί αλλιώς η ανθρωπότητα θα είχε στερηθεί ένα από τα πλέον αριστουργηματικά παραμύθια. Το Der Froschkönig oder der Eiserne Heinrich τους μιλά για έναν βάτραχο που το φιλί μιας πριγκίπισσας μεταμόρφωσε σε βασιλόπουλο, όμως η εμβληματική cuvee του παραγωγού από το Βελβεντό Κοζάνης με τον βάτραχο στην ετικέτα δεν είχε ποτέ ανάγκη φιλιών!
Τουλάχιστον αυτό απέδειξε περίτρανα μια μοναδική κάθετη δοκιμή του κρασιού με το οποίο έχει ταυτιστεί η οικογένεια Βογιατζή. Η οινική ιστορία της ξεκινά από τις αρχές του αιώνα και είναι συνδεδεμένη με το οινοπωλείο της στην Κατερίνη το οποίο και διατήρησε μέχρι το 1992. Τότε οι Βογιατζήδες επέστρεψαν στην πατρίδα και δημιούργησαν ένα υπέροχο οινοποιείο με τον μαγευτικό αμπελώνα των 100 στρεμμάτων να γλείφει κυριολεκτικά την λίμνη του Πολυφύτου.
Το Τσαπουρνάκος ήταν το ερυθρό που έκανε το οινοποιείο γνωστό σε κάθε σοβαρό οινόφιλο, αφού συνδυάζει την υψηλή ποιότητα και κλάση του με την γοητεία που διασφαλίζει μια σπάνια, ντόπια ποικιλία. Όμως η …επιστημονική ανησυχία του πασίγνωστου οινολόγου Γιάννη Βογιατζή οδήγησε σε περαιτέρω διερεύνηση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η γενετική ταύτιση του Τσαπουρνάκου με το σπουδαίο σταφύλι του Λίγηρα και του Μπορντό Cabernet Franc!
H ωριμασμένη για 12 μήνες σε βαρέλι cuvee – υπάρχει και η εξίσου υπέροχη inox εκδοχή Τσαπουρνάκος Φρέσκος- προέρχεται από 20 στρέμματα του αμπελώνα και μετρά 12-15000 φιάλες ετησίως.
Είναι πάντα η στιγμή της δοκιμής της πρώτης κυκλοφορίας ενός κρασιού ξεχωριστή, όμως αυτή μπορεί να γίνει και εντυπωσιακή στην περίπτωση του 2004 (8,5/10) αφού η 20χρονη φιάλη αποδεικνύεται ακόμα ολοζώντανη αλλά και γεμάτη με την ευγένεια που προσφέρουν τα αρώματα γραφίτη και μελανιού.
Αξίζει συνεπώς κανείς να περιμένει ακόμα 1-2 χρόνια για το 2004, όμως θα πρέπει να περιμένει άλλη μια 3ετία για το 2006 (8/10). Η εν λόγω χρονιά αρχικά δείχνει πιο ..τρυφερή λόγω του κόκκινου φρούτου και της πιπεράτης φυτικότητάς της, όμως η αγριάδα των τανινών και η ένταση του flavor φωνάζουν “μην με ξυπνάς ακόμα”!
Η βαθμολογία ίσως να μην δικαιολογεί το γεγονός ότι το 2007 (8/10) ήταν το πιο αδύναμο κρασί της δοκιμής. Το αδύναμο βέβαια μάλλον δεν είναι σωστή η σωστή λέξη αφού η οξύτητα, οι τανίνες, η γλύκα του φρούτου και η ένταση του flavor είναι στα κόκκινα! Πιο σωστό φαντάζει το «δυσαρμονικό» μιας και η μύτη είχε εξελιχθεί περισσότερο φέρνοντας σε πρώτο πλάνο νότες δέρματος, βρεγμένων φύλλων και μαύρης ζάχαρης.
Το άρωμα του Τσαπουρνάκου μέσα στο στόμα εκπλήσσει σε κάθε χρονιά, όμως το 2010 (8,5/10) λεηλατεί το μυαλό με μελάσα, μελάνι, βότανα και μαύρο φρούτο. Μπορεί κανείς να δυσκολευτεί να πιστέψει ότι ένα σχετικά «ταπεινό» ερυθρό μπορεί στα 15 χρόνια να είναι τόσο νέο, όμως η συμπύκνωση, το μάκρος και η αγριάδα του θα φέρουν την κορύφωση μετά το 2035!
Το κρασί αυτό είναι σε κάθε περίπτωση υπέροχο, όμως η εσοδεία του 2011 (9/10) φέρνει τις επιδόσεις του σε επίπεδα «παγκόσμιας κλάσης». Μια ελάχιστη καπνιστή αίσθηση έρχεται να βάλει ένα ακόμα λιθαράκι στο ήδη πολύπλοκο μπουκέτο του 2010, όμως αυτό που κάνει την διαφορά είναι ο λεπτοϋφασμένος χαρακτήρας των άφθονων πλην τέλειων τανινών.
Περίμενα μια μικρή απογοήτευση στην συνέχεια, τόσο λόγω του μεγάλου ηλικιακού άλματος όσο και της κορυφαίας παρουσίας του 2011. Όμως το 2019 (8,5/10) όχι μόνο δεν την φέρνει αλλά βάζει και στο ποτήρι το πιο …Cabernet Franc από όλους τους Τσαπουρνάκους! Πυκνές νότες μελανιού και αποξηραμένων χόρτων συνθέτουν μια textbook τυπικότητα ενώ το έντονο flavor υποστηρίζεται από όμορφες τανίνες.
Οι ζεστές συνθήκες της χρονιάς είχαν το αντίκτυπό τους στο 2021 (8/10), το οποίο διαθέτει περισσότερο σώμα και εκφραστικότητα από όλα τα κρασιά της δοκιμής. Τα πυκνά αρώματα μελάσας, γλυκόριζας και γλυκού μαύρου φρούτου σε συνδυασμό με την χαμηλότερη οξύτητα και τη υψηλότερη αίσθηση του αλκοόλ αφαιρούν πόντους φινέτσας κάνοντας το 2021 να φλερτάρει με το «στυλ γυμναστηρίου». Συνεπώς ξεκινήστε από εδώ αν περισσότερο του γούστου σας είναι οι ..κρασάρες.
Ίσως το Τσαπουρνάκος να υπολείπεται σε φήμη και κύρος άλλων καταξιωμένων ερυθρών της χώρας. Επιπρόσθετα, υποθέτω ότι δεν θα αποτελεί και μια συνηθισμένη επιλογή για όσους ασχολούνται με την παλαίωση των κρασιών. Όμως αυτή η κάθετη δοκιμή μου απέδειξε ότι η ετικέτα με τον βάτραχο σηματοδοτεί ένα από τα καλύτερα, ευγενέστερα, σταθερότερα και ικανά παλαίωσης ερυθρά της χώρας, μια cuvee που τιμά την μοναδική αριστοκρατικότητα του Cabernet Franc όσο λίγα.
Όπως προανέφερα ο Τσαπουρνάκος δεν έχει ανάγκη να φιληθεί. Αλλά αν μετά από τη δοκιμή οποιαδήποτε χρονιάς του εσείς νοιώσετε την ανάγκη να τον φιλήσετε, μην διστάσετε. Αυτός ο πραγματικός πρίγκιπας δεν θα μεταμορφωθεί σε βάτραχο!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση