Με την τελευταία τους συναυλία στο Villa Park, το ”Back to the Beginning”, όχι μόνο κλείνει ένας τεράστιος κύκλος μουσικής ιστορίας αλλά η γαστρονομική σκηνή του Μπέρμιγχαμ ετοιμάζεται για ένα οικονομικό τσουνάμι. Με την πληρότητα των ξενοδοχείων να αγγίζει το 89%, οι τοπικές αρχές περιμένουν να δαπανηθούν στην πόλη τους κάτι περισσότερο από 20 εκατομμύρια λίρες.
Οι Black Sabbath ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’70 από μια πόλη που απέπνεε εργατική κουλτούρα. Εργοστάσια, μπίρες και φτηνή διασκέδαση ήταν ο βασικός κανόνας για τους περισσότερους κατοίκους της πόλης. Ακριβώς εκείνη την περίοδο στο Ηνωμένο Βασίλειο εισήχθη από πακιστανικές κοινότητες το Balti, ένα πιάτο με κρέας (κοτόπουλο, αρνί ή μοσχάρι) μαγειρεμένο με λαχανικά και μια πικάντικη σάλτσα με αρωματικά μπαχαρικά όπως κύμινο, κόλιανδρο, κάρυ, πιπέρι και κάρδαμο. Το Balti έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στην ευρύτερη περιοχή του Μπέρμιγχαμ όπου μάλιστα αναπτύχθηκε ένας δικός του γαστρονομικός τύπος, το Balti Belt. Ήταν το φαγητό των εργατών που ήθελαν κάτι γρήγορο, ποιοτικό και value for money. Ακόμα και σήμερα στην πόλη κατασκευάζεται το μεταλλικό δοχείο που μαγειρεύεται και σερβίρεται το φαγητό, από το οποίο μάλιστα πήρε και το όνομα του.
Το Balti έγινε σύμβολο της μετανάστευσης και του βιομηχανικού παρελθόντος. Στην «τριγωνική» περιοχή που αναπτύχθηκε, ήταν ταυτόχρονα και η καρδιά της μουσικής και πολιτιστικής ζωής του Μπέρμιγχαμ. Pubs, χώροι για συναυλίες, μπαρ όπου παιζόταν heavy metal και punk μουσική γέννησαν μια κουζίνα που πρόσφερε δύναμη και ενέργεια φτάνοντας στο σήμερα να προσαρμόζεται στις επιταγές της σύγχρονης γαστρονομίας.
Σήμερα, το Μπέρμιγχαμ μετράει πέντε αστέρια Michelin και βρίσκεται ανάμεσα στις πιο πολυσυζητημένες πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Εστιατόρια όπως το Aktar Islam’s Opheem, που παντρεύει την ινδική κουζίνα με σύγχρονες τεχνικές υψηλής γαστρονομίας, ή το Carters of Moseley που πειραματίζεται με ζυμώσεις και τοπικά προϊόντα, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα μιας νέας μαγειρικής κουλτούρας που εξελίσσεται χωρίς να ξεχνάει τις ρίζες της. Παράλληλα ο chef Brad Carter που αποτελεί το μαγειρικό αστέρι της πόλης έχοντας μεγάλη αγάπη για τα βρετανικά αλλαντικά, θυμίζει κάτι από Ozzy όταν περιγράφει τα πιάτα του. Οι κουζίνες του Μπέρμιγχαμ πλέον δεν φτιάχνουν απλώς φαγητό. Δημιουργούν ένα είδος εξιστόρησης και μάλιστα με τον ίδιο σεβασμό στη σκληρότητα, την ενέργεια και το χάος που γεννά η μουσική των Black Sabbath.
Μάλιστα η τελευταία συναυλία του συγκροτήματος συντονίστηκε απόλυτα σε ημερομηνίες με το γαστρονομικό φεστιβάλ της περιοχής «Colmore Food Festival» που γίνεται κάθε χρόνο με τη μόνη διαφορά ότι φέτος στους πάγκους του βρίσκεις πιάτα και γευστικές προτάσεις εμπνευσμένες από τραγούδια και τη μουσική της μπάντας.
Λίγο πριν την τελική στροφή, τα εστιατόρια περιμετρικά του Villa Park και οι πάγκοι του Colmore πλημυρίζουν με κόσμο. Οι gastropubs γεμίζουν με οπαδούς των Black Sabbath που ψάχνουν burger με ονόματα ”Iron Man” ή ”War Pigs” και μπίρες από τοπικές ζυθοποιίες. Κάποιοι άλλοι ξεκινάνε τη μέρα τους με walking tours που περνάνε από την Crown Pub (aπό τα πρώτα μέρη που έπαιξε ζωντανά του συγκρότημα πριν γίνει γνωστό), το σπίτι του Ozzy και καταλήγουν στο ινδικό Shahabs για το απόλυτο Balti κοτόπουλο με ζεστό naan. Τα ξενοδοχεία έχουν προσαρμόσει και αυτά τo μενού τους, ενώ πολλά στο πρωινό σερβίρουν τον καφέ τους υπό τους ήχους της δισκογραφίας του συγκροτήματος, αποδεικνύοντας το γεγονός ότι οι Black Sabbath επιστρέφουν απλόχερα στη γενέτειρα τους οφέλη και οικονομικές ευκαιρίες μετατρέποντας την σε γαστρονομικό προορισμό με metal ψυχή.
Οι Black Sabbath θα δώσουν στην πόλη τους ένα μουσικό ύστατο χτύπημα αλλά έχουν πλέον συναίσθηση ότι μπορούν να αποχωρήσουν με τιμή. Το κύκνειο, επί σκηνής, άσμα τους δεν είναι αποχαιρετισμός. Είναι μια ολόκληρη τελετή. Είναι μια επιστροφή στις ρίζες, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Στο Μπέρμιγχαμ, εκεί που η βαριά βιομηχανία, τα βρεγμένα κόκκινα τούβλα και ήχος του μετάλλου που ακουγόταν μέσα από τα εργοστάσια ενώθηκε με το μεταναστευτικό comfort food, περνώντας στο αίμα των τεσσάρων μουσικών που έδωσαν αριστουργήματα και μια ολόκληρη μουσική φιλοσοφία που θα μείνει για πάντα στις ζωές μας. Οι Sabbath είναι doom. Και το doom δεν τελειώνει ποτέ.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση