Συνηθίζω να γράφω στο εξώφυλλο των σημειωματάριων που γεμίζω με γευσιγνωσίες την χρονιά που αυτές έλαβαν χώρα. Έτσι τα καλύτερα κρασιά που παρουσίασα στο προηγούμενο άρθρο μου βασίστηκαν στα δύο 24αρια, λίαν πυκνογραμμένα μπλοκάκια μου.
Όμως μια τυχαία αναζήτηση στο τελευταίο του 2023 αποκάλυψε 20 σελίδες από κρασιά που δοκιμάστηκαν πέρυσι. Και τι 20 σελίδες ήταν αυτές, αφού όλες τους περιείχαν ετικέτες παγκόσμιου επιπέδου, γεγονός που με «ανάγκασε» σε μια συμπληρωματική λίστα.
Όπως και τα κρασιά του πρώτου μέρους έτσι και τα παρακάτω συγκέντρωσαν βαθμολογίες που πατούν γερά (και συνήθως ξεπερνούν) το 9/10, βαθμολογίες μάλιστα που στην συντριπτική πλειοψηφία τους έχουν προκύψει σε συνθήκες εκθέσεων. Γεγονός που σημαίνει ότι στην ηρεμία του σπιτιού και σερβιρισμένα σε σωστές συνθήκες ως προς τα ποτήρια, τις θερμοκρασίες και κυρίως την ποσότητα ίσως να ήταν ικανά για ακόμα μεγαλύτερες!
Προφανώς τα κριτήρια για την παρακάτω επιλογή δεν έχουν αλλάξει και μπορούν να διαβαστούν στο προηγούμενο άρθρο. Έτσι, για να μείνει περισσότερος χώρος για τα μεγάλα κρασιά που ακολουθούν!
Λευκά κρασιά
Benoit Ente, Puligny Montrachet 2019: Ναι μπορεί να κοστίζει 250€ όμως αυτή η Village επιπέδου Βουργουνδία μπορεί να κοντράρει ακόμα και κάποια Grand Cru! Μια πανδαισία τσακμακιού, καπνού και γλυκού λεμονιού ξεπηδά από το ποτήρι ενώ το στόμα είναι ισορροπημένο, δυνατό και ατελείωτο στην επίγευση. Θα βρεθεί στο peak του περί το ΄32.
Comtesse de Cherisey, Mersault Bois de Blagny 2017: Άλλο ένα κρασί που μου αποδεικνύει ότι ποτέ δεν θα βρεθώ σε «συναστρία» με την JR! Άλλο ένα αριστούργημα από τα 9ha του αγαπημένου μου Βουργουνδού με πυκνό, εκφραστικό ξηροκαρπάτο χαρακτήρα, υπέροχα χωνεμένο βαρέλι και φινετσάτη ισορροπία. + 5 χρόνια.
Mad, Nyulaszo 2019: Από τον Grand Cru ομώνυμο αμπελώνα του Tokaji προέρχεται αυτό το ξηρό blend των ποικιλιών Furmint και Harslevelu, που ωριμάζει για 10μήνες σε βαρέλι. Αν και μετρά μόλις 12,5% παρουσιάζεται ιδιαίτερα πλούσιο γευστικά, ενώ κόβει την ανάσα με τον χαρακτήρα εξωτικών φρούτων και ζυμών αλλά και την φοβερή οξύτητα. +7 χρόνια.
Marques de Murrieta, Castillo Ugay Bianco 1986: Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την πλέον πρόσφατη χρονιά (!!!) της πιο ποθητής και σπάνιας λευκής Rioja. Το μόνο λευκό 10αρι της χρονιάς είναι πανάξια κερδισμένο αφού αυτή η ελεγχόμενα οξειδωμένη Viura με την τρομακτική καπνιστή εκρηκτικότητα θα τρέψει σε φυγή κάθε orange της γης…
Montille, Corton Charlemagne Grand Cru 2019: Το γεμάτο τσακμακόπετρα και ξηρούς καρπούς πληθωρικό έργο τέχνης του μυθικού παραγωγού διαθέτει τρομακτικό τροπικό μάκρος και αχαλίνωτη δύναμη. Αν πάντως τα χρήματα δεν αποτελούν πρόβλημα μην κολλήσετε στην χρονιά. Πάρτε όποια βρείτε, όλες είναι συγκλονιστικές!
Riffault Claude, Sancerre Les Chasseignes 2021: Νεοζηλανδέζικο gooseberry παιχνίδι ή ορυκτή γαλλική αριστοκρατικότητα; Δεν χρειάζεται να μπείτε σε διλλήματα αφού το αυτό το εκπληκτικό Sancerre όχι μόνο βάζει στο ποτήρι αμφότερες της αρετές αλλά τις μπολιάζει και με απίστευτο flavor και ατελείωτη διάρκεια. Ανοίξτε το ΄30!
T-Οίνος, Clos Stegasta Ασύρτικο Rare 2022: Προσωπικά πιστεύω ότι κάθε κρασί μπορεί να κοστίζει όσο θέλει αρκεί να επιτυγχάνει ένα minimum επίπεδο ποιότητας (ας πούμε της τάξης του 8,5/10). Η ultra premium cuvee από την Τήνο ξεπερνά κατά πολύ αυτά τα όρια, αφού ταπεινώνει ξακουστές Βουργουνδίες στους τομείς συμπύκνωση και μάκρους.
Ερυθρά κρασιά
Ama, L’ Apparita 2013: Ένα από τα κορυφαία Merlot του κόσμου, το L’ Apparita προέρχεται από μόλις 2,5 εκτάρια. Το ημιορεινό (490μ) Τοσκανέζικο terroir το μπολιάζει με φρεσκάδα φωτίζοντας το μπουκέτο γραφίτη, γλυκόριζας και σοκολάτας και διασφαλίζοντας ότι το κρασί θα μείνει ζωντανό ως το 2035, οπότε και οι τανίνες θα μαλακώσουν!
Antica Terra, Botanico 2021: Η λογική λέει ότι αυτό το Pinot Noir από το Willamete του Oregon είναι πεταμένα λεφτά. Η καρδιά από την άλλη λέει ότι είναι ένα συγκινητικό κρασί που αν και χαμηλό σε ένταση και χωμάτινο σε χαρακτήρα προσφέρει ασύγκριτη αρμονία, απίθανο μάκρος και βελούδινο τελείωμα!
Bryand, Cabernet Sauvignon 2016: Όχι, αυτό το τέλειο κρασί δεν είναι μια Καλιφόρνια με φινέτσα και χαρακτήρα Μπορντό, αλλά μια Καλιφόρνια με φινέτσα και χαρακτήρα Καλιφόρνιας! Η απόλυτη έκφραση του στυλ γυμναστηρίου αρτυσμένη με κέδρο, μαύρο φρούτο και πούρο. Συμπύκνωση και ποιότητα τανινών “out of this world”!
Giacosa Bruno, Barbaresco Rabaja 2019: Η επόμενη μέρα μετά την απώλεια του αξεπέραστου Bruno Giacosa δείχνει εξίσου μαγική. Το ελαφρύ κρασί από το πρωτοκλασάτο cru Rabaja αποτελεί ωδή στην ορυκτότητα, την φρεσκάδα του κόκκινου φρούτου και την αχαλίνωτη αγριάδα. Με αυτό δεν θα γιορτάσετε παιδιά αλλά εγγόνια!
Marques de Murrieta, Castillo Ugay 2011: Η ύψιστη Rioja είναι ακόμα πολύ νέα (!) και στριφνή για να αποκαλύψει γενναιόδωρα το μεγαλείο της. Όμως η συμπύκνωση ιβίσκου και βύσσινου, η ακλόνητη δομή (που πατά σε τόνους οξύτητας και τανινών) και το ατελείωτο, πιπεράτο μάκρος εγγυώνται ότι θα το πράξει σε 20-25 χρόνια!
Montille, Volnay 1er Cru Les Taillepieds 2019: Μπορεί κάτι τόσο αιθέριο, ανοιχτόχρωμο και ελαφρύ να είναι ταυτόχρονα τόσο ισχυρό, εκρηκτικό και υπέρπυκνο; Η εμβληματική ετικέτα του Montille αποδεικνύει ότι όλα γίνονται όταν διαθέτεις έναν επιταχυντή για να δημιουργήσεις ένα big bang κόκκινου φρούτου! Πάντως απαιτεί 10-15 χρόνια κελάρι…
Patz & Hall, Hyde Vineyard Pinot Noir 2018: Ο Larry Hide καλλιεργεί των αμπελώνα του στην Sonoma όπως λίγοι και το αποτέλεσμα συγκινεί μέσα στο ποτήρι. Αν και φθηνό για τα αμερικάνικα στάνταρντ των κορυφαίων κρασιών το Pinot του διαθέτει μάκρος και τανίνες για σεμινάριο, ενώ κινείται προς την σκοτεινή, γήινη πλευρά του γλυκού φρούτου.
Palmer Chateau, Margaux Cru Classe 2017: Το Μπορντό εξακολουθεί να δείχνει πως παίζεται η μπαλίτσα και το ιστορικό Palmer κλείνει το μεγαλείο του σε μια φιάλη. Τα χαμηλά θειώδη συνεισφέρουν στην ανοιχτοσύνη μαύρου φρούτου και μέντας, ενώ το πιπεράτο μάκρος πατά πάνω σε απίθανες τανίνες και flavor κύμινου. Από το 2040.
Pingus, FlordePingus 2019: Αυτή τη στιγμή είναι ανελέητα άγριο, όμως αυτό το τρομακτικό ερυθρό από την Ribera del Duero μπορεί να εξελιχθεί σε έναν καλό οικογενειάρχη με Λαμπραντόρ σε καμιά 15αρια χρόνια! Αν το μικρό αδελφάκι διαθέτει αυτό το επίπεδο, δεν τολμώ να σκεφτώ πως θα είναι το θρυλικό Pingus…
Poggio al Tesoro, Sondraia 2014: Η πλέον ξακουστή ετικέτα του παραγωγού από το Bolgheri εντυπωσιάζει σε κάθε χρονιά της όντας υπέρπυκνη, καλοδομημένη και σαρκώδης, όμως το ΄14 προσφέρει ως bonus εκρηκτικότητα στα αρώματα κασσίς και βοτάνων. Μια μεθυστική «κρασάρα» που θα συγκινεί για άλλη μια δεκαετία.
Torbeck, The Steading 2018: Καρπός εξαιρετικά παλαιών κλιμάτων, αυτό το blend Syrah / Grenache / Mourvedre εκφράζει όσο λίγα το ευλογημένο terroir της Barossa. Ένα υπερσυμπυκνωμένο αλλά γεμάτο δροσιά και μαύρο φρούτο ερυθρό, έχει χτίσει ισχυρά θεμέλια 15ετίας πάνω σε φανταστικές, λεπτοϋφασμένες τανίνες.
Αφρώδη & γλυκά κρασιά
Dhondt-Grellet, Champagne Dansun Premier Tamps NV: Με την βασική του cuvee ο Adrien Dhondt καθιστά σαφές γιατί θεωρείται από τα πλέον ανερχόμενα ονόματα της Καμπανίας. Το Extra Brut blend του και από τα 3 σταφύλια της περιοχής είναι ιδιαίτερα επίμονο στο φρυγανιασμένο και ξηροκαρπάτο flavor. Υπέροχο…
Mad, Aszu 2013: Ο περφεξιονιστής παραγωγός δεν αναγράφει τα Puttonyos, αφού όταν αποφασίσει να κυκλοφορήσει Aszu αυτό είναι μόνο επιπέδου 6! Η συμπύκνωση του βερίκοκου και των μανιταριών είναι καθηλωτική, η επίγευση αλησμόνητη και η ισορροπία του 9% αλκοόλ με τα 225gr/lt σακχάρων και τα 8,2gr/lt οξύτητας απλά τέλεια!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση