Γιατί αυτό το έντομο μπορεί να προσέβαλε τα αμπέλια μισό αιώνα μετά την πανώλη, ωστόσο μέσα στο διάστημα 1860-1890 κατάφερε να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά του προσβάλλοντας το ριζικό σύστημα.
Μόνη λύση σε αυτή την οινική πανδημία ήταν η αναφύτευση με κλίματα μπολιασμένα πάνω σε αμερικάνικα, ανθεκτικά στην φυλλοξήρα υποκείμενα. Έτσι αυτό που σήμερα αποκαλούμε Αγιωργίτικο, Μαλαγουζιά, Cabernet Sauvignon ή Syrah στην πραγματικότητα είναι το υπέργειο μέρος, το οποίο μπολιάζεται στο ανθεκτικό κάτω μέρος του φυτού που περιλαμβάνει και τις ρίζες.
Παρόλο που καμιά οινοπαραγωγική χώρα δεν έχει αποφύγει την τρομακτικότερη ασθένεια του αμπελιού κάποιες περιοχές δεν προσβλήθηκαν ποτέ από αυτή, είτε επειδή ήταν γεωγραφικά απομονωμένες (όπως για παράδειγμα κάποιες περιοχές των Άνδεων) είτε γιατί το έδαφός τους δεν περιέχει καθόλου πηλό, συστατικό απαραίτητο για την επιβίωση του εντόμου.
Η Ελλάδα έχει την ευλογία να έχει έναν από τα σημαντικότερα τέτοια μέρη, αφού το ηφαιστειογενές έδαφος της Σαντορίνης έμεινε απρόσβλητο και συνεπώς γεμάτο από αυτόριζα αμπέλια που έχουν ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την υψηλή ποιότητα των κρασιών της. Και αυτό γιατί ένα μπολιασμένο αμπέλι μπορεί να καταστεί παραγωγικό το πολύ για 35-50 χρόνια ενώ ένα αυτόριζο για περισσότερα από 100, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ικανότητα των βαθιών ριζών να βρίσκουν μέταλλα, ιχνοστοιχεία και την απαραίτητη υγρασία εκεί που τα νεότερα δεν μπορούν.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση