Γιατί αυτές οι ΠΟΠ υπάρχουν;

Σε μια χώρα που ο κάθε παραγωγός ΠΟΠ ζώνης είναι διατεθειμένος να εντάξει μια Μαλαγουζιά ή ένα ημίγλυκο ροζέ στην γκάμα του προκειμένου να πουλήσει μερικά μπουκαλάκια παραπάνω, το σύστημα των ονομασιών προέλευσης ίσως να μην έπρεπε καν να υπάρχει. Γιατί δυστυχώς δεν έχουν καταφέρει πολλοί ικανότεροι και καταξιωμένοι οινικά να είναι  και Γαλλία και Νέος Κόσμος ταυτόχρονα, με αυτό βέβαια να πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο σοβαρών συζητήσεων και ημερίδων  και όχι αντικείμενο ενός άρθρου σαν αυτό.

Από την άλλη βέβαια, από την στιγμή που καλώς ή κακώς υπάρχει το υφιστάμενο καθεστώς, αυτό θα έπρεπε να υπηρετεί ένα στοιχειώδες επίπεδο οινικής λογικής και όχι τα μικροσυμφέροντα ή τις ψηφοθηρικές ανάγκες των εκάστοτε διοικούντων.

Και η λογική λέει ότι ένας μεγάλος αριθμός των υφιστάμενων ΠΟΠ δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, την στιγμή μάλιστα που κάποια από τα κορυφαία κρασιά της Ελλάδας (όπως τα απόλυτα αναγνωρίσιμα Βιδιανά, οι τρομακτικές ξηρές Μαυροδάφνες, οι απόλυτες πρέσβειρες Μαλαγουζιές και τα συγκινητικά, old vine  Σαββατιανά) δεν διαθέτουν δικές τους ονομασίες προέλευσης αλλά προσπαθούν να μας κάνουν περήφανους, στριμωγμένα μαζί με “κρασάκια” σε μηδενικού status ΠΓΕ!

Έτσι με όλο τον σεβασμό σε όλους όσους παραγωγούς τις υπηρετούν, θα καταθέσω την δική μου ταπεινή άποψη για τις ΠΟΠ που δεν θα έπρεπε να έχουν θέση σε μια προσπάθεια εξορθολογισμού του Ελληνικού κρασιού, προσπάθεια πάντως που δυστυχώς έχασε όλες τις μοναδικές ευκαιρίες που της δόθηκαν την προηγούμενη δεκαετία.

 Αυτή η θέση έρχεται σαν συνέχεια περσινού μου άρθρου για τις ΠΟΠ που θα έπρεπε να δημιουργηθούν. Όμως σε αντίθεση με εκείνο που για ευνόητους λόγους απέκτησε μόνο φίλους, αυτό είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργήσει μόνον εχθρούς. Την στιγμή μάλιστα που ισχυρή πεποίθησή μου είναι ότι η προσθήκη και άλλων ΠΟΠ χωρίς την κατάργηση πολύ περισσοτέρων δεν θα επιτελέσει κανένα έργο παρά μόνον αυτό του βολέματος…

Επιπρόσθετα, υποθέτω οι πλέον ακραίοι θα αξίωναν και άλλες περικοπές, όμως σε κάθε περίπτωση οι παρακάτω 11 θα αποτελούσαν μια καλή αρχή…

Αγχίαλος

Φαντάζομαι ότι αυτή η ανεκδιήγητη ΠΟΠ ήταν η πρώτη που θα ερχόταν στην σκέψη κάθε οινόφιλου που θα κρατούσε στο χέρι του το κουμπί της εξαφάνισης! Το γεγονός ότι ασχολούμαι με το κρασί 26 χρόνια και έχω δει μόλις 1-2 ετικέτες με αυτό το “ευφάνταστο” blend Σαββατιανού-Ροδίτη τα λέει όλα…

Μεσενικόλα

Δεν ξέρω αν ο Monsieur Nicolas το είχε φανταστεί έτσι, αλλά παρόλες τις προσπάθειες του Γιώργου Καραμήτρου να κρατήσει την σημαία της μικρότερης ΠΟΠ ζώνης ψηλά, ο πανέμορφος αυτός αμπελώνας στερείται ακόμα και της στοιχειώδους δυναμικής. Άλλωστε τα ΠΟΠ μονοπώλια τόσο μικρού μεγέθους έχουν νόημα μόνο αν λέγεσαι κάτι σαν Chateau Grillet, Clos de Lambrays, La Tache ή Romanee Conti!

Candia

Με το νομό Ηρακλείου να μετρά ήδη 2 ΠΟΠ με Κοτσιφάλι- Μανδηλάρι και 1 με Βηλάνα, αυτή η ΠΟΠ είναι μια από της προκλητικότερες του Ελληνικού αμπελώνα. Την στιγμή μάλιστα που η Κρήτη διαθέτει έναν μοναδικό θησαυρό γηγενών ποικιλιών που αξίζουν πολλά περισσότερα από ένα ΠΓΕ Κρήτη…

Malvasia di Candia, Malvasia Μονεμβασιά, Malvasia Πάρος, Malvasia Σητεία

Φαντάζομαι ότι ήδη οι βελόνες του βουντού θα έχουν πάρει θέση –ευτυχώς που δύσκολα μπορεί κανείς να βρει τρίχες από τα μαλλιά μου!!- αλλά αν όλος αυτός ο πολύχρονος αγώνας είχε δοθεί για οτιδήποτε άλλο θα είχε πιάσει πολύ μεγαλύτερο τόπο! 4 ονομασίες προέλευσης που μετά από 10 χρόνια έχουν δώσει (στο σύνολο) μισή χούφτα κρασιών!!!

Μαυροδάφνη Κεφαλονιάς, Μοσχάτο Κεφαλονιάς

Ισχυρότερη βέβαια η πεποίθησή μου στην περίπτωση της πρώτης παρά της δεύτερης, σε κάθε περίπτωση πάντως ο πλέον δυναμικός αμπελώνας της χώρας έχει αμέτρητα σημαντικότερα να προσφέρει από αυτά τα γλυκά κρασιά. Άσε που οι εκπληκτικές ξηρές Μαυροδάφνες του νησιού κινδυνεύουν να πεθάνουν περιμένοντας υπομονετικά και με αξιοπρέπεια  έναν ΠΟΠ δότη!!   

Λήμνος

Στο νησί οι ξηρές επιδόσεις του Μοσχάτου μετά βίας περνούν την βάση ενώ αυτές του Λημνιού το έχουν αφήσει για χρόνια στην ίδια τάξη. Συνεπώς γιατί το νησί δεν διατηρεί μόνο την ΠΟΠ Μοσχάτος Λήμνου, μιας και αυτό το στυλ είναι το μόνο που τόσο εξαιρετικά υπηρετεί;

Ρόδος

Οι χιλιάδες μαθητές μου μπορούν να επιβεβαιώσουν το πάθος με το οποίο εδώ και 20 χρόνια υποστηρίζω ότι η Ρόδος έπρεπε να αποκτήσει μια ΠΟΠ αφρωδών κρασιών που τόσο αξίζει. Από εκεί και πέρα όμως το υφιστάμενο status για τα ξηρά κρασιά προκαλεί θυμηδία, τόσο λόγω των επιδόσεων τους όσο και λόγω των επιτρεπόμενων ποικιλιών. Θυμηδία που ίσως μετατρέπεται και σε θυμό αν κανείς αναλογιστεί ότι η Μαλαγουζιά δεν απολαμβάνει πουθενά αλλού παρά εδώ ΠΟΠ status!