Η Cloe Marie Kottakis Jamin -52 είναι το αποτέλεσμα ενός project που εμπλέκει μεταξύ άλλων –όπως υποδηλώνει και το όνομα της-και την ελληνική οικογένεια Κοττάκη. Αυτό εξηγεί και την διάθεση των ανθρώπων αυτής της προσπάθειας να φέρουν έναν πολύ μικρό αριθμό από τις μόλις 3000 φιάλες και στην πατρίδα μας, με την διάθεσή της μοναδικής αυτής Σαμπάνιας να λαμβάνει χώρα μόνο μέσω οινοχόων- πρεσβευτών σε επιλεγμένα ανά τον κόσμο εστιατόρια.
Και ίσως αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω να μην το κάνουν αυταπόδεικτο, όμως η Jamin -52 είναι μια Σαμπάνια με την …βούλα. Φυσικά το ταξίδι ξεκινά από την γη της Καμπανίας και συγκεκριμένα από την Cote de Bar, από όπου και ο γνωστός οίκος Drappier παράγει –από 100% Pinot Noir- μια cuvee ειδικά για αυτό το project.
Όμως από εκεί και πέρα τα πράγματα παίρνουν μια τροπή σκοτεινότερη από αυτή που προσφέρουν ακόμα και τα γεμάτα υγρασία κελάρια της ύψιστης για αφρώδη κρασιά περιοχής της ΒΑ Γαλλίας. Και αυτό γιατί το χωρίς dosage κρασί βυθίζεται στα ήρεμα νερά του Porto Fino και μάλιστα στα -52 μέτρα, βάθος το οποίο εξασφαλίζει την απουσία φωτός, την σταθερή θερμοκρασία των 13º C αλλά κυρίως ένα “ισοβαρικό” περιβάλλον όπου η πίεση των 6,2atm που προκαλεί το βάθος ισορροπεί τις 6,2atm που υπάρχουν μέσα στη φιάλη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μια Σαμπάνια έχει ωριμάσει στον βυθό, με τις αιωνόβιες φιάλες που βρέθηκαν σε άριστη (από ότι λέγεται!) κατάσταση στο ναυάγιο του Jonkoping –μιας σκούνας που βυθίστηκε στην Βαλτική το 1916 από Γερμανικό υποβρύχιο- να γίνονται αφορμή για την γέννηση ενός ολόκληρου κινήματος “βυθισμένων κρασιών”. Όμως η ομάδα της Jamin -52 μελέτησε το θέμα όσο κανείς, καταλήγοντας μάλιστα σε μια …αποσυμπίεση στα -7 μέτρα (μετά από την 18μηνη υποβρύχια ωρίμανση) αλλά και μια 4μηνη παραμονή σε γήινο πλέον κελάρι ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή ωρίμανση χωρίς όμως να θυσιαστεί η ποιότητα του αφρισμού.
Η επιλογή του Porto Fino έγινε για πρακτικούς λόγους –μια και εκεί κατοικεί ο επικεφαλής του project Emanuele Kottakis - αλλά και για την ασφάλεια που προσφέρουν τα προστατευόμενα νερά του. Αυτό ωστόσο όχι μόνο δεν στάθηκε αφορμή για να αφαιρεθεί η AOP Champagne από το κρασί αλλά οδήγησε και στην πρώτη επίσημη ένδειξη Underwater για μια Σαμπάνια!
Τα ml που έφτασan στο ποτήρι μου δεν επέτρεπαν κανενός είδους γευσιγνωστική εκτίμηση, κάνοντας το πρόσφατο άρθρο μου στα Θέματα του FNL για την μάστιγα της μικρής ποσότητας στο ποτήρι πιο επίκαιρο από ποτέ. Πάντως από τα λίγα που κατάλαβα η Cloe Marie Kottakis Jamin -52 (8,5/10) διαθέτει μέτρια συμπύκνωση και ένταση στα αρώματα της κομπόστας αχλαδιού, του γιασεμιού και του ζυμαριού, ελαφριά, γλυκιά παρουσία και αρκετά καλή επίγευση ξύσματος λεμονιού.
Για μια Σαμπάνια η παραπάνω κριτική μπορεί να κρίνεται μέτρια –μιας και πολλές “βασικές” cuvee κορυφαίων οίκων καταφέρνουν το δικό μου 9/10, υπερτερώντας στους τομείς συμπύκνωση, διάρκεια και πολυπλοκότητα. Όμως εκεί που η Jamin -52 εντυπωσιάζει είναι στην ποιότητα και την ντελικατέτσα του αφρισμού της, που πραγματικά γοητεύει τον ουρανίσκο με έναν δικό της μοναδικό τρόπο.
Προφανώς η μοναδικότητα και η σπανιότητα της Cloe Marie Kottakis Jamin -52 βάζουν όλα τα παραπάνω σε δεύτερη μοίρα ενώ το ίδιο πράττουν και για την τιμή, η οποία αν και δεν έχει ακόμα διαμορφωθεί για την ελληνική αγορά εικάζω ότι θα κυμανθεί στα 3-4 εκατοντάδες euro. Νούμερο που ακούγεται εξωφρενικό, όμως αν ειδωθεί υπό το πρίσμα των αναγωγών του βυθισμένου Θαλασσίτη σε σχέση με τον κανονικό, δεν φαντάζει και τόσο παράλογο. Άλλωστε αυτοί που θα επιλέξουν να φέρουν στο τραπέζι τους την φιάλη με τα υπολείμματα των οστράκων και την μπρούτζινη ετικέτα νομίζω ότι έτσι και αλλιώς θα την προτιμήσουν περισσότερο για το μοναδικό story- telling και την σπανιότητά της παρά για την ανωτερότητά της σε σχέση με μια συμβατική κορυφαία prestige cuvee. Άσε που θα είναι και η μόνη Σαμπάνια που σου επιτρέπει να κάνεις την πρόποση “άντε, μαύρο πάτο”!!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση