Η πατρίδα της Μαλαγουζιάς πιθανότατα είναι η Αιτωλοακαρνανία, ωστόσο η οικογένεια Καρρά ήταν αυτή που την έφερε στον περίφημο αμπελώνα των πλαγιών του όρους Μελίτωνα. 55χρόνια έχουν περάσει από τότε που το παιχνιδιάρικο σταφύλι πρωτοφυτεύτηκε στα αργιλοπηλώδη εδάφη του, με τον τότε οινολόγο του Domaine Porto Carras Βαγγέλη Γεροβασιλείου να ανοίγει τον δρόμο της άνευ προηγουμένου καταξίωσης που απολαμβάνει σήμερα.
Προερχόμενη από υψόμετρο 100-150 μέτρων και οινοποιημένη εξ’ ολοκλήρου σε δεξαμενή, η λευκή ναυαρχίδα του ιστορικού οινοποιείου απέκτησε την λέξη Classic πάνω στην ετικέτα. Μια λέξη που αν και πολυφορεμένη όσο και φαινομενικά ξεπερασμένη, περικλείει τις ύψιστες για το κρασί αρετές της κλάσης και της διαχρονικότητας.
Δυστυχώς όμως η Μαλαγουζιά αυτή διόλου δεν καταφέρνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, κάτι που δυστυχώς έγινε φανερό “με το καλημέρα”, αφού το υποκίτρινο δίχως ίχνος φρεσκάδας χρώμα μπορεί να είναι τυπικό για ένα Ασύρτικο από την Σαντορίνη αλλά όχι για μια παιχνιδιάρικη Μαλαγουζιά. Ίσως κάποιοι υποστηρίξουν –με τον υπογράφοντα να είναι εξέχων μέλος αυτής της ομάδας- ότι η γοητεία των λευκών ξεκινά εκεί που τελειώνει το φρούτο, ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να αρχίσει εν τη απουσία του! Και η υδαρής και τελείως άοσμη μύτη δείχνει μια παντελή έλλειψη του, η οποία πάντως προσπαθεί να διασκεδάσει με νότες βουτύρου, αχλαδιού και γκρέιπφρουτ που παρέμειναν ανεπαίσθητες όσα ποτήρια και να άλλαξα!
Θεωρητικά το στόμα διαθέτει ισορροπία και σχετικά πλούσιο σώμα για Μαλαγουζιά, όμως η ανυπαρξία οποιουδήποτε flavor και επίγευσης σε κάνει να ξεχνάς το κρασί πριν καλά- καλά το βάλεις στο στόμα σου.
Το Stolzle Quatrophil White είναι “μανούλα” στο να αναδεικνύει το νεύρο και εδώ έκανε ότι καλύτερο μπορούσε, ενώ οι 9-11οC διασφάλισαν τουλάχιστον μια δροσερή αίσθηση. Δεν ξέρω από ποια πιάτα θα μπορούσε να μην σκεπαστεί η φτωχή γεύση του, πάντως με βάση το προφίλ του μια τάρτα τυριού η μια λευκή γαριδομακαρονάδα θα είχαν κάποιες ελπίδες για ικανοποιητικό ταίριασμα.
Με βάση τα παραπάνω, ακόμα και αν το πρώτο ψηφίο έλειπε από τα 19€ της τιμής το λευκό αυτό δεν θα μπορούσε να αντέξει οποιαδήποτε κριτική για το value του. Το Chateau Carras και το Μαλαγουζιά Classic αποτελούν εμβλήματα όχι μόνο για το οινοποιείο αλλά και για όλο το ελληνικό κρασί· και ενώ το πρώτο μου απέδειξε –σε προ μηνών ανάλογη κριτική- ότι ακόμα μπορεί να δικαιώνει αυτό το χαρακτηρισμό, το δεύτερο μάλλον είναι μια σκιά του εαυτού του που αδυνατεί να κοιτάξει στα μάτια ακόμα και “χθεσινές” Μαλαγουζιές. Τι κρίμα…
Βαθμολογία: 5/10.
Η Μαλαγουζιά του Domaine Porto Carras είναι διαθέσιμη από το Houseof Wine
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
| 0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
| Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
| *«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. | ||||||
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε ανοικτά και με ειλικρίνεια για το θέμα της τιμολόγησης των κρασιών στην Ελλάδα. Το Πόρτο Καρράς έχει διπλασιάσει την τιμή της συγκεκριμένης ετικέτας μέσα σε 1 χρόνο και υπερδιπλασιάσει την τιμή του ερυθρού Chateau αλλά και άλλων ετικετών. Αναρωτιέμαι πώς δικαιολογείται μια τέτοια κίνηση, ειδικά στη 2η περίπτωση αφού πρόκειται για χρονιές που δεν έχει επιμεληθεί η νέα ομάδα του κτήματος. Αναρωτιέμαι επίσης αν μια τέτοια κίνηση τους "βγαίνει" εμπορικά, κάτι που μάλλον μόνο εκείνοι γνωρίζουν. Αντιλαμβάνομαι ότι παράγοντες όπως το brand, το hype, η μεγάλη ζήτηση, η σπανιότητα, τα χαρακτηριστικά μιας ιδιαίτερης χρονιάς και άλλοι πολλοί μπορεί να επηρεάζουν την τελική τιμή και να τη διαμορφώνουν μακριά από τα άμεσα (πραγματικά;) κόστη. Πόσο όμως μπορεί να απέχει το κόστος από την τελική τιμή στο ράφι και τι μπορεί να "ανεχτεί" ο τελικός καταναλωτής πριν αρχίσει να νιώθει ότι τον κοροϊδεύουν και κάνουν "αρπαχτές"; Συζητώντας σε μια από τις πρόσφατες εκθέσεις το θέμα με παραγωγό μου ανέφερε μέσα σε άλλα "και πού γνωρίζετε εσείς ποιό είναι το κόστος μου;". Δεν ξέρω αν η γυναίκα του Καίσαρα είναι τίμια αλλά σίγουρα πρέπει να φαίνεται τίμια :)
Σίγουρα όλοι οι παραπάνω παράγοντες που αναφέρατε επηρεάζουν(και θα συνεχίσουν να επηρεάζουν) τις τιμές στα επόμενα χρόνια,τώρα το πόσο τίμια είναι ή όχι είναι η ποσοστιαία αύξηση της τιμής της φιάλης θα κριθεί εκ του αποτελέσματος υποθέτω και κυρίως από εμάς τους καταναλωτές. :) Βρίσκω πάντως εξαιρετικά χρήσιμο να τα συζητάμε αυτά ολοι,οινοποιοί και μαγαζάτορες και καταναλωτές... Καλές γιορτές σε όλους!!!