The Cocktail Lovers

Πέρσι  ψηφίστηκαν ως το καλύτερο διεθνές digital έντυπο στον διαγωνισμό Tales of the cocktail στην Νέα Ορλεάνη και είναι και πάλι υποψήφιοι στην ίδια κατηγορία φέτος.Με την Sandrae γνωριστήκαμε το 2012 στο Ρίο ντε Τζανέιρο στα πλαίσια του τελικού του World Class και ανταλλάξαμε απόψεις για το bartending. Σε ότι μάλιστα αφορά τις παρουσιάσεις μπαρ έχουν έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο αξιολόγησης: αρχικά περιγράφουν την ατμόσφαιρα ενός χώρου και στη συνέχεια η Ms S δοκιμάζει το signature cocktail του μαγαζιού, ο Μr G ζητά ένα Martini με το gin προτίμησης του bartender. Τέλος και δύο μαζί επιλέγουν ένα ποτό του μενού που τους έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από την περιγραφή του.

Όταν πέρσι ήρθαν στην Ελλάδαεντυπωσιάστηκαν από το επίπεδο του bartending και το κατέγραψαν στο περιοδικό τους. Κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους , για να παρακολουθήσουν τον Ελληνικό τελικό του World Class, κάναμε άλλη μια απολαυστική κουβέντα για αυτό που και οι τρεις αγαπάμε! Τα κοκτέιλ!

Πως  προέκυψε η ιδέα;

Mrs.S Την εποχή που βγαίναμε ραντεβού πηγαίναμεσε εστιατόρια αλλά πολύ συχνότερα σε μπαρ.

Mr.G.  Εκεί στα μπαρ, επειδή  πραγματικά μας άρεσαν αυτά που πίναμε και στα μέρη τα οποία επισκεπτόμασταν, οι bartender άρχισαν να μας μιλάνε για τις συνταγές τους για τις πηγές έμπνευσής τους και επίσης άρχισαν να μας κατευθύνουν πχ. να δοκιμάσουμε αυτό το προϊόν ή αυτή τη συνταγή μ’ ένα διαφορετικό τρόπο. Έτσι, σταδιακά αρχίσαμε να γράφουμε όχι για να περιγράψουμε τόσο πολύ το μπαρ όσο  τους ανθρώπους και τις συνταγές που δοκιμάζαμε και τα κουτσομπολιά.

Mrs.S. Έτσι, αρχίσαμε σταδιακά να χτίζουμε το δικό μας τρόπο να μοιραζόμαστε το πάθος μας, αλλά και αυτό το πάθος που προσλαμβάναμε από τους bartenders. Και σταδιακά εξελισσόταν όλο και περισσότερο κι εμείς αναρωτιόμασταν «τι μπορούμε να το κάνουμε όλο αυτό το υλικό. Γιατί ενώ  εξακολουθούσαν  να υπάρχουν αρκετές «κλαδικές» εκδόσεις,  δεν υπήρχαν τόσες που να μιλούν στον καταναλωτή,  τουλάχιστον εκείνη την περίοδο, δηλαδή την περίοδο που οι καταναλωτές άρχισαν να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για τα cocktail.  Οπότε παραιτηθήκαμε από τις δουλειές μας και αποφασίσαμε να το κάνουμε business. Γιατί και οι δύο μας είμαστε τύποι που θέλουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε ή τουλάχιστον  να δίνουμε  μία ευκαιρία.

Μήπως κάποιο cocktail στάθηκε η αιτία για να συναντηθείτε για πρώτη φορά εσείς οι δύο;

Mrs.S.Θέλεις να σου πούμε πως γνωριστήκαμε; (γέλια κι από τους δύο)...

Όχι, εάν δεν έχει σχέση με τα cocktail (γέλια)

Mrs.S. Όχι, δεν γνωριστήκαμε μέσω ενός cocktail, αλλά πίστεψέ μας τα cocktail έπαιξαν και παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας.

Υπάρχει κάποια μνήμη χαραγμένη στο μυαλό σας από το πρώτο cocktail που ήπιατε και νοιώσατε για πρώτη φορά ότι αγαπάτε τα cocktail;

Mrs.S. Πρέπει να ήταν με κάποιο Martini.

Mr.G. Ναι αυτό πρέπει να ήταν. Είναι δύσκολο να θυμηθώ καθώς έπινα cocktails για μία μεγάλη περίοδο για έναν υπερφίαλο λόγο, γιατί έδειχναν πολύ cool κι εγώ ένοιωθα σαν τον Gary Grant.  Αλλά ήταν ένα συγκεκριμένο μπαρ που συνήθιζα να πηγαίνω κι έκανε το πιο καταπληκτικό vanilla Martini.

Mrs.S. Μάλλον μ’αυτό ανακαλύψαμε τον αμοιβαίο έρωτά μας για τα cocktail.

Μέσω αυτού που κάνετε προμοτάρετε όχι απλά τα cocktail αλλά όλο το lifestyle που αυτά αντιπροσωπεύουν. Μπορείτε να μου περιγράψετε λίγο όλη αυτή την ιδέα αλλά και το lifestyle που συνεπάγεται η κατανάλωση των cocktail.

Mr.G. Αυτή είναι μία εξαιρετική ερώτηση...  Αυτό που εμάς πραγματικά μας ταρακούνησε από την αρχή κι εξακολουθεί να μας αρέσει είναι όλη αυτή η ιεροτελεστία που ακολουθούμε πριν από το cocktail. Είναι σαν να βγαίνουμε ραντεβού με το cocktail. Είναι η προετοιμασία. Σκεφτόμαστε το είδος του μπαρ που πρόκειται να πάμε, τα είδη των ρούχων που θα φορέσουμε! Όλη αυτή η διαδικασία μας ευχαριστεί και προσδίδει ένα glamorous χαρακτήρα.  Κάτι σαν cocktail rash: ο «πυρετός του cocktail» - κατά τον πυρετό του χρυσού. Κι είναι δύσκολο να κρατήσεις αυτόν τον πυρετό χωρίς το glamorous μέρος. 

Επίσης μπορεί να είναι μία στιγμή στο σπίτι, ένα άρωμα, ένα λουλούδι, ή ένας πίνακας ζωγραφικής, οτιδήποτε πραγματικά μπορεί να συνδέεται μ’ ένα cocktail και ναι  υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούν να συσχετιστούν μ’αυτό τον κόσμο!

Θα μπορούσατε να μου πείτε ποιές τάσεις βρίσκετε συναρπαστικές  αυτήν την περίοδο;

Mrs.S Το food pairing κι αυτό είναι κάτι για το οποίο ενδιαφερόμαστε τα τελευταία δύο χρόνια περίπου. Είναι όμως σημαντικό να δούμε πόσο εξελίχθηκε αυτή η τάση μέσα σ’ αυτό το –σύντομο- χρονικό διάστημα.  Τους  τελευταίους 18 μήνες παρατηρήσαμε πως σε κάθε μπαρ που πηγαίνουμε έχει μία in-house κουζίνα κάποιου τύπου, και επιχειρεί να κάνει  κάποιο ταίριασμα. Ταυτόχρονα  σήμερα βρίσκουμε όλο και περισσότερουςbartender που πραγματικά το προσπαθούν και βλέπουν πως το food-pairing έχει μία πολύ μεγάλη δυναμική.

Θεωρείτε ότι το food pairing των cocktail με πιάτα θα μπορεί να είναι εξίσου ενδιαφέρον όσο είναι αυτό με το κρασί; Θα μπορούσε να φτάσει αυτό το επίπεδο τελειότητας;

Mr.G. Ναι, εμείς τόσο η S. όσο κι εγώ πραγματικά θέλουμε να πιστεύουμε πως μία παρόμοια προοπτική είναι απολύτως εφικτή. Είμαστε επίσης βέβαιοι ότι δεν θα δυσκολευτείς να βρεις και bartenders ή και chefs που δεν είναι εξίσου αισιόδοξοι και μάλλον διαφωνούν μ’ αυτό. Αλλά όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που συμφωνούν.

Mrs. S. Μάλιστα είχαμε πάει σ’ ένα ξενοδοχείο στην Αγγλία πριν από Κανάδύο μήνες όπου αυτό που κάνουν είναι ένα αρκετά εκτενές γεύμα με έξι πιάτα (6 courses),  που το ένοιωθες κάπως βαρύ με το κρασί, αλλά ο bartender πραγματικά δούλεψε σκληρά και δημιούργησε σπουδαία cocktail που ταίριαζαν  με τα πιάτα. Και  δεν θα έλεγα εξίσου ενδιαφέρον με το κρασί, γιατί το βρήκα πιο ενδιαφέρον με τα cocktail. 

Mr. G. Επίσης, ένα άλλο πράγμα που το παρατηρήσαμε πρόσφατα είναι η εμφάνιση εστιατορίων τα οποία να έχουν και πολύ καλά μπαρ. Λίγο διάστημα πριν τα μπαρ των πολύ καλών εστιατορίων ήταν στοιχειώδη, κάπου που θα κατέφευγες εάν ήσουν σε κατάσταση πανικού. Τώρα τα μπαρ μετατρέπονται στον τρίτο πυλώνα. Τώρα πλέον έχεις τον Sommelier, τον Chef και τον bar manager κι όλοι προσπαθούν από το ίδιο σημείο καθώς όλοι εκτίθενται κι εξαρτώνται από τις δημιουργίες της κουζίνας.

Από τα ταξίδια σας ποιά μέρη θα λέγατε ότι αξίζουν τον κόπο να επισκεφθεί κανείς για να πιει cocktail πέρα από το Λονδίνο, φυσικά.

Mrs. S. Εγώ ξετρελάθηκα μ πέρυσι στο Παρίσι , όπου έχουν ορισμένα εξαιρετικά μπαρ...Είναι και η «ενέργεια» που είναι φοβερή εκεί. Επίσης και στο Άμστερνταμ

Mr. G. Αλλά και στο Δουβλίνο στην Ιρλανδία.

Mrs. S. Το Όσλο επίσης είναι σπουδαίο, αλλά όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα που πραγματικά εάν θέλεις να είσαι ενήμερος πρέπει να πηγαίνεις παντού κάθε δύο μήνες. Δεν έχουμε πάει στην Κοπεγχάγη ας πούμε κι είναι μέσα στους άμεσους στόχους μας. Η Μόσχα επίσης ήταν φανταστική κι έχουν ορισμένα πραγματικά καλά πράγματα εκεί.

Mr. G. Το Παρίσι για να καταλάβεις το είχαμε επισκεφθεί πριν από 3 χρόνια περίπου και στο θέμα των cocktail δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Αλλά τώρα  υπάρχουν πραγματικά φανταστικά cocktail bars στο Παρίσι.

Mrs. S. Επίσης υπάρχει μία τάση για νέα συστατικά, για περιορισμό στη χρήση της ζάχαρης, με σκοπό να δημιουργηθούν πιο «υγιεινά» με χαμηλότερα γλυκαντικά πρόσθετα (cocktails.

Mr. G. Εγώ παράλληλα πιστεύω ότι ο κόσμος όλο και περισσότερο αναφέρεται στη σπουδαιότητα του fair trade, σε οργανικές πρώτες ύλες, προϊόντα βιολογικής προέλευσης κοκ...

Mrs. S. Γενικά θεωρώ ότι ο κόσμος σταδιακά θα ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο να ξέρει τι είναι αυτό που παραγγέλνει (συνειδητά να γνωρίζει τι περιέχει) παρά να παίρνει «γουρούνι στο σακί».

Εάν ήταν να επιλέξετε ένα μόνο cocktail απ’ αυτά που αγαπάτε, ποιό θα διαλέγατε;

Mr G: DRY MARTINI!!!

Ααα, κι εσείςλοιπόν!

Mrs. S. . Όσο πολύ κι εάν αγαπάω να πηγαίνω στα bar κι όσο πολύ εάν μου αρέσει να δοκιμάζω, ενδιαφέροντα long drinks, short drinks, funny drinks, fancy drinks, perfect drinks, πάντα, πάντα, μα πάντα το dry Martini (with a twist) θα κάνει τη διαφορά. 

Mr. G. Tο θέμα με το dry Martini είναι, πως εάν είχαμε ένα μόνο ποτό να δοκιμάσουμε για να αξιολογήσουμε ένα μπαρ αυτό θα επαρκούσε. Επίσης, εμείς φτιάχνουμε dry Martinis στο σπίτι εδώ και χρόνια κι ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να το τελειοποιήσουμε και πιθανότατα δεν θα το καταφέρουμε ποτέ.

Ποιά είναι η γνώμη σας για τα cocktail του Conigliaro και του Kratena; Για να είμαι ειλικρινής τα αποκαλώ Mind Game cocktails.

Mrs. S. Ναι, ναι, σωστός χαρακτηρισμός.  Κάνουν τον κόσμο να μιλάει γι’ αυτά κι είναι ταυτόχρονα εξαίσια ποτά στη γεύση. Όντως «παίζουν» με το μυαλό σου. Δείχνουν πολύ πειραματικά αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Αντιθέτως είναι πολύ ευφυή και διαρκώς διευρύνουν τον ορίζοντα της αναζήτησης σε νέες περιοχές και ιδέες. Μας αρέσει το στυλ τους και τρέφω τεράστια εκτίμηση και για τους δύο...

Mr. G....αλλά αυτό που συμβαίνει μ’ αυτούς τους high guys είναι αντίστοιχο μ’ αυτό που συμβαίνει με τους  σχεδιαστές  στους Οίκους υψηλής ραπτικής. Εκεί απ’ όπου προέρχονται αυτά τα πραγματικά ακραία σχέδια.  Μπορεί ελάχιστοι να τα δοκιμάσουν ή να τα φορέσουν αλλά επηρεάζουν μία ολόκληρη βιομηχανία. Έτσι και μ’ αυτούς τους δύο. Οι περισσότεροι bartenders δεν μπορούν ή δεν θα επιχειρήσουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο στο bar τους. Αλλά επηρεάζονται από αυτούς. Αυτό είναι η πραγματικά σημαντική συνεισφορά τους.

Κι εάν κάποιος επισκεφθεί το Λονδίνο τώρα, ποιά 5 μπαρ θα του προτείνατε; Α, ναι και τι να πιει σ’ αυτά!

Mrs. S. Artesian, Happiness Forgets, 69 Colebrooke Row για ένα μπαρ του Tony,  το G για πολύ κλασικά μαρτίνι, δεν έχει καμία σχέση στο στυλ με τα υπόλοιπα bar, είναι πολύ «παλιομοδίτικο», πολύ Βρετανικό. Αλλά σερβίρουν το Martini από το trolley και είναι εξαιρετικό. Επίσης το Common Look που είναι ένα από τα νέα μπαρ. Και για κάποια πειραματικά υπάρχει ένα μπαρ του Max Hoffman Whiley, το Talented Mr. Fox, και το καινούργιο κι άγνωστο ακόμη Peg + Patriot στο οποίο θαβρείτε σπουδαία τρελά πράγματα.

Θα ήθελα τη γνώμη σας για τα ποτά που δοκιμάσατε στην Αθήνα. Πώς θα τα χαρακτηρίζατε και πως θα αξιολογούσατε τα μπαρ;

Ακούγαμε για την Αθήνα για κανένα χρόνο πριν έρθουμε κι είχαμε πληροφόρηση από αρκετές διαφορετικές πηγές. Κι αυτό ήταν ενδιαφέρον. Γιατί μπορεί να ήμασταν στην Νέα Υόρκη ή στο Βερολίνο ή οπουδήποτε αλλού και ν’ακούγαμε για την Αθήνα. Οπότε ανυπομονούσαμε να έρθουμε. Κι όταν τα καταφέραμε, πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από το πόσο απίστευτα  ήταν.  Επισκεφθήκαμε ουσιαστικά 6-7 μπαρ κι ερωτευθήκαμε το πάθος των ανθρώπων, καθώς και το γεγονός ότι συμπεριφέρονται μεταξύ τους σα να είναι μία δεμένη οικογένεια, χωρίς να κρατάνε επιφυλάξεις και μυστικά, αλλά βοηθώντας και υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλον, μοιράζοντας ιδέες μεταξύ τους. Αλλά, σημαντικότερο όλων, ήπιαμε τόσο εντυπωσιακά ποτά  ( στο Baba – au – Rum, στο Gin Joint). Και το ενδιαφέρον είναι ότι όλοι ενδιαφερόταν να μάθουν τι συμβαίνει στο Λονδίνο και ειλικρινά τους έλεγα: «μην σας απασχολεί αυτό, γιατί ότι κάνετε εδώ πέρα είναι πραγματικά υπέροχο!

Αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά στο τελευταίο τους τεύχος δείτε εδώ.