Λινού Σουμπάσης και Σία: Ανεβασμένες επιδόσεις στη κουζίνα αλλά και τσιμπημένες τιμές

14 Δεκεμβρίου 2022
Τάσος Μητσελής
Το sui generis γαστρομπιστρό στη γειτονιά του Ψυρρή κατακλύζεται καθημερινά από κόσμο για το άκρως ιδιαίτερο προφίλ του το οποίο έχει πάμπολλα υπέρ αλλά και κατά. Οι γεύσεις του ταλαντούχου Λουκά Μάιλερ έχουν ουσία, πολλή νοστιμιά και κλείνουν το μάτι στη σύγχρονη μπιστρονομία. Αν μάλιστα οι τιμές τους ήταν πιο φιλικές και το περιβάλλον λίγο πιο άνετο, πολύ δύσκολα θα είχε να προσάψει κάποιος «ελαττώματα» σε αυτό το ιδιαίτερο εστιατόριο.
  • ΛΙΝΟΥ ΣΟΥΜΠΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΙΑ: ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΣΤΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΣΙΜΠΗΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ | Κριτικές Εστιατορίων
7.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
2.5 / 5.0
3.5 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual
Μοντέρνα
Ελληνική

Μπορεί το «Λινού Σουμπάσης και Σία» να αυτοπροσδιορίστηκε εξαρχής ως απλό εστιατόριο, αλλά από την πρώτη του μέρα κιόλας έκανε στους πάντες σαφές και με κάθε δυνατό τρόπο ότι στο σύνολο του μόνο απλό δεν είναι.

Ο σκληροπυρηνικά ιδιοσυγκρασιακός του χαρακτήρας, η ψυχρή - και δεν το λέω απαραίτητα για κακό αυτό - ατμόσφαιρα στην ιδιαίτερη σάλα του με τα αναμμένα κεριά στα άβολα και στριμωχτά μεταξύ τους (αυτό όμως το λέω) inox τραπέζια που δημιουργούν ένα αίσθημα κατάνυξης χωρίς να είναι υποβλητικά, η λίστα με τα «δύσκολα» natural wines και φυσικά το κατά το ήμισυ μπιστρονομικό στυλ του φαγητού από τον Λουκά Μάιλερ, ακόμα κι ένα χρόνο μετά το άνοιγμα του συνεχίζουν να διχάζουν το κοινό. Έχω ακούσει πολλούς να πίνουν νερό στο όνομά του, έχω ακούσει κι αρκετούς να λένε πως αυτή η sui generis αισθητική δεν τους ταιριάζει. Από άποψη μάρκετινγκ πάντως δε γίνεται να μη τους βγάλεις πανηγυρικά το καπέλο, μια και για να γεμίζουν κάθε μέρα από τόσο κόσμο προφανώς και κάτι κάνουν πολύ καλά. 

Αν επιχειρούσα, τώρα, να αποκωδικοποιήσω αυτό το «κάτι» για να εξηγήσω την επιτυχία του «Λινού Σουμπάσης και Σία» θα έλεγα ότι παρά τις πολλές ιδιαιτερότητες του σε όλα τα επίπεδα και τις συζητήσεις που μπορεί να προκαλούνται εξαιτίας τους , σφαιρικά το concept έχει μια πρωτοτυπία και μια αυθεντικότητα που λειτουργεί σαν μαγνήτης τόσο σε ψαγμένους foodies όσο και σε πιο καθημερινούς πελάτες που μια στο τόσο αποζητάνε για την έξοδο τους κάτι που δεν είναι συνηθισμένο. Αν κουμπώσετε σε αυτό και τις φοβερά ενδιαφέρουσες αλλά και ουσιαστικά νόστιμες γεύσεις του Λουκά Μάιλερ που ισορροπούν όμορφα μεταξύ νεωτερικότητας και παράδοσης (από τη μια δηλαδή κολοκύθα με μπλέ τυρί κι από την άλλη βραστή γίδα), ορίστε το hype σε εναλλακτικό περιτύλιγμα με φόντο από την οδό Μελανθίου την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στου Ψυρρή και από την άλλη είσοδο το έργο του Cacao Rocks «Berlin is the new Athens».


Στη πρώτη κριτική που έγραψα για το εστιατόριο είχα επισημάνει κάποιες τεχνικές αστοχίες σε εκτελέσεις συνταγών, καθώς και την ακατανόητη για μένα προσθήκη ωμού ελαιολάδου σε αρκετά πιάτα, η οποία δεν εξυπηρετούσε το γευστικό αποτέλεσμα. Αυτή τη φορά βρήκα το επίπεδο της κουζίνας να έχει βελτιωθεί αισθητά. Οι σπεσιαλιτέ του Μάιλερ που άλλοτε είναι πιο αφαιρετικές, φλερτάροντας με την φυσικότητα των γεύσεων και την μπιστρονομία και άλλοτε πιο ρουστίκ και καθησυχαστικά νόστιμες, αποπνέουν πλέον μια σιγουριά, την οποία προσωπικά εκτιμώ και απολαμβάνω. Δε ξέρω αν χρειάζεται να μπω σε λεπτομερείς περιγραφές πιάτων. Στα θετικά να πω ότι η μελωμένη κολοκύθα με μια λεπτή γλύκα που ισορροπεί άψογα το λιωμένο μπλε τυρί, η αλαβάστρινη ωμή παλαμίδα με χρένο και τραγανό κουνουπίδι, η πολύ ευχάριστη ψαρόσουπα, ο εξαίσιος λαχανοντολμάς με αρνίσιο κιμά (θα έπρεπε να αναγράφεται πάντως στο μενού ότι στη γέμιση προσθέτουν συκώτι από το αρνί και ελάχιστο κιμά από μοσχάρι) και πυκνό αυγολέμονο με ωραία οξύτητα και η βαθιά νόστιμη μακαρονάδα με μοσχαρίσιο ραγού ήταν ένα σερί από πιάτα που πιστοποιούν την εξέλιξη. 

Από την άλλη, οι ασκόλυμπροι τηγανίστηκαν μεν με απίστευτη δεξιοτεχνία και συνδυάστηκαν με μια ισορροπημένα αιχμηρή σάλτσα αντζούγιας που «ηρεμεί» το τηγάνι, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτή η τεχνική δεν αναδεικνύει απόλυτα τη γεύση τους, ενώ ο μπακαλιάρος που τυλίχτηκε σε μπόλια ήρθε απολύτως στεγνός και άχαρος, με μια προζυμένια πίτα που δεν έλεγε πολλά. Δεν έχω άλλες παρατηρήσεις για το φαγητό το οποίο πραγματικά μου άρεσε πολύ. Ακόμα και τα επιδόρπια ήταν καλοφτιαγμένα και εντός concept με το φρουί ζελέ να κλέβει τη παράσταση με την φρεσκάδα και την πανέμορφη επίγευση του. Κλείνοντας να πω ότι αν και αντιλαμβάνομαι πως οι τιμές των πρώτων υλών έχουν πάρει το τελευταίο διάστημα για τα καλά την ανιούσα, πιστεύω ότι το Λινού Σουμπάσης και Σια είναι σε γενικές γραμμές πιο ακριβό από όσο «σηκώνει» το προφίλ, η περιοχή και το είδος του φαγητού μια και με ένα κρασί που στοιχίζει γύρω στα €50 και - δε λέω - αρκετά πιάτα, μπορεί ο λογαριασμός να αγγίζει εύκολα τα €70 το άτομο. Αλλά και πιο εγκρατής να είναι κάποιος, για ένα πλήρες γεύμα με κρασί δύσκολα θα πέσει κάτω από τα €55. Αυτό το - στη καλύτερη - πενηντάρικο ανεβάζει αυτόματα τις προσδοκίες, οι οποίες πλέον στα περισσότερα σημεία εκπληρώνονται και σε κάποια άλλα βέβαια μένουν αρκετά πιο πίσω. Ανάλογη πολιτική έχουν και στη λίστα κρασιών, οι περισσότερες ετικέτες της οποίας τιμολογούνται επί τρία από τη τιμή που θα τα συναντήσει κάποιος στη κάβα. Την έχουν όμως εμπλουτίσει αρκετά σε σχέση με το παρελθόν κι αυτό (μαζί με άλλα πολλά όπως το επαγγελματικό σέρβις κ.α) τους το αναγνωρίζω. 

  • Λινού Σουμπάσης και Σία
  • Τηλέφωνο: (+30) 210 3220300
  • Διεύθυνση: Μελανθίου 2, Αθήνα , Ψυρρή, Αθήνα
  • Ιστοσελίδα: -
  • Ανοιχτά: Τρίτη-Σάββατο, μεσημέρι-βράδυ. Κυριακή μόνο μεσημέρι
  • Τιμή ανά άτομο (€)*: 50 - 70
  •  
  • * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
Ιστορικό Άρθρου
Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

VIVI VSL - 23 Φεβρουαρίου 2023

Το χειρότερο μαγαζί των τελευταίων 2 ετών που επισκέφτηκα. Ένα ολόκληρο πιάτο (αρνί φρικασέ) το έφαγε η αδέσποτη γατούλα που ήταν δίπλα μας, αλλά το χρυσοπληρώσαμε εμείς.

MOET