Cupola: Το ιταλικό της διπλανής πόρτας

31 Μαΐου 2017
Θάλεια Τσιχλάκη
Η Θάλεια Τσιχλάκη επισκέφτηκε το Cupola, δοκίμασε την κουζίνα του, και γράφει τις εντυπώσεις της.
  • CUPOLA: ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ | Κριτικές Εστιατορίων
6.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
3.0 / 5.0
3.0 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual
Κλασική
Ιταλική

Όποτε αναρωτιέμαι ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας κάποιων εστιατορίων πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει μια και μόνο μυστική φόρμουλα. Κάθε φορά οι λόγοι που κάνουν το εστιατόριο να γεμίζει είναι διαφορετικοί. Το όνομα κι η θέση του σίγουρα παίζουν καθοριστικό ρόλο, αλλά και πάλι από μόνα της δεν αρκούν, καθώς, συχνά, αποδεικνύεται πως εκεί που ο προηγούμενος πέτυχε, ο επόμενος δεν τα κατάφερε και τόσο καλά. Αλλά και το είδος της κουζίνας δεν παίζει σημαντικό ρόλο γιατί ενώ την ίδια εποχή βλέπουμε να ανοίγουν πέντε ή δέκα εστιατόρια με την ίδια κουζίνα, τελικά καταφέρνουν να ευδοκιμήσουν μόνο ένα-δύο. Σίγουρα τον πιο σημαντικό ρόλο παίζουν οι άνθρωποι: ο σεφ με το ταλέντο και τη μπριγκάτα του, οι άνθρωποι του σέρβις με την καλή τους διάθεση και τον επαγγελματισμό τους και ο ιδιοκτήτης με τις γνωριμίες του (το κοινό του) και τη φιλόξενη συμπεριφορά του. Αν μπορούν να συνδυαστούν όλα αυτά, τότε, ως δια μαγείας, προστίθεται κι η «αστερόσκονη» της καλής τύχης. Ας μη γελιόμαστε, βέβαια, αν το φαγητό δεν τρώγεται, καμιά καλή τύχη δε σώζει. Τέλος ούτε το ευρηματικό όνομα του εστιατορίου αρκεί από μόνο του. Είναι σημαντικό να δημιουργεί ένα συνειρμό που επιτρέπει στον κόσμο να το συγκρατήσει. Παράδειγμα το Cupola, ένα από τα πιο καινούργια Ιταλικά εστιατόρια που άνοιξαν πρόσφατα στην Αθήνα, που σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς μεταφράζοντας το όνομα του, δεν παραπέμπει αόριστα στη γαλλική Coupole ή σε κάποιο ορατό θόλο, τύπου Βατικανού ή Φλωρεντίας. Η αναφορά του στον θολωτό ξυλόφουρνο που δεσπόζει στο βάθος της ανοιχτής κουζίνας του σεφ Stefano Rossi είναι βέβαιη.

Αν αναρωτιέστε, τώρα, γιατί ξεκίνησα το κείμενο μου με όλον αυτό τον πρόλογο, θα εξηγήσω πως επαναλαμβάνω μερικές από τις σκέψεις που κάναμε το βράδυ, βλέποντας τον κόσμο που περίμενε, υπομονετικά, να αδειάσει κάποιο τραπέζι, ενόσω τρώγαμε στο Cupola, καθισμένοι στον πεζόδρομο της Eυφορίωνος. Κυρίως όλοι αυτοί οι άνθρωποι μας ώθησαν να αναζητήσουμε, ενδεχομένως κι έξω από το πιάτο μας, τους λόγους της δημοτικότητας του εστιατορίου.

Βασικό λόγο αποτελεί το ίδιο όνομα του Στέφανο Ρόσσι. Μερικοί ίσως να θυμάστε πως τον είχαμε πρωτο-συναντήσει, όταν είχε αναλάβει το ολοκαίνουργιο, τότε, ιταλικό εστιατόριο του ξενοδοχείου Πεντελικόν, το La Terasse -La Locanda Italiana.


Προσωπικά, ακόμα και σήμερα, που ενδέχεται να μην καταφέρω να ανακαλέσω τα ονόματα πιάτων που είχα δοκιμάσει τότε, διατηρώ ζωντανή την ανάμνηση της γεύσης τους. Θυμάμαι ότι διαχειριζόταν τα υλικά του με την αμεσότητα του Ιταλού και τη λεπτότητα του Βερονέζου, θυμάμαι επίσης με πόσο φρέσκο ύφος είχε αποδώσει την Ιταλία σε κάθε μου πιρουνιά. Σίγουρα στο Cupola ο σεφ δεν επιδιώκει να αναπαραγάγει την κουζίνα της εποχής εκείνης, στοχεύει όμως να μας κάνει να νιώσουμε την οικειότητα και το comfort των γεύσεων, που χαρακτηρίζουν την ιταλική κουζίνα.

Το δείπνο ανοίγει την ώρα που ο σερβιτόρος αποθέτει στο τραπέζι ένα καλαθάκι με λαχταριστά κομμάτια ψωμιού από τον ξυλόφουρνο (φοκάτσα και ζύμη πίτσας). Ο κατάλογος προτείνει ορεκτικά, πίτσες, ζυμαρικά και ριζότι, ψάρια-κρέατα και γλυκά και στα λήμματα της κάθε κατηγορίας φιγουράρουν μερικές από τις πιο κλασικές συνταγές της ιταλικής κουζίνας, πληθωρικές, καλοφτιαγμένες και νόστιμες. Μην φανταστείτε πως αν μυρίσει κανείς το άρωμα του ψωμιού στο καλαθάκι θα καταφέρει να προσπεράσει το λήμμα «πίτσα».

Παραγγέλνουμε μια margherita με βουβαλίσια μοτσαρέλα, σάλτσα τομάτας San Marzano και βασιλικό, την iconic, δηλαδή, ιταλική πίτσα. Με εντυπωσιάζει το πόσο πλούσια και πληθωρική έρχεται, αλλά δεν έχω ακόμα δει την καρμπονάρα μου για να καταλάβω τι ορίζει το πλούσιο στα πιάτα του Cupola. Κι έρχεται με τα μακαρόνια της άψογα βρασμένα, όσο al dente τα ονειρευόμουν. Και η παντσέτα της όσο καπνιστή έπρεπε και το αβγό της πλούσιο να την κάνει πραγματικά κρεμώδη και το πεκορίνο ήδη αρκετό ώστε να μην χρειάζεται να προσθέσεις κι άλλο. Φυσικά, όλα μαζί κατέληγαν να είναι πολλά, πάρα πολλά -αλλά σίγουρα έφταιγαν και τα κάποια κομμάτια πίτσας που είχαν προηγηθεί- κι αυτό εξηγεί γιατί δεν κατάφερα να τελειώσω ούτε καν το μισό μου πιάτο.

Αν, μάλιστα, είχα πάρει εγώ το ριζότο της ημέρας με τα θαλασσινά, δεν θα είχα φτάσει ούτε μέχρι το ένα τρίτο του πιάτου, γιατί το βούτυρο που χρησιμοποιήθηκε για να δουλευτεί το ρύζι για το χύλωμα που ορίζει το «mantecato» ήταν τόσο πολύ που σε λίγωνε. Γούστα είναι αυτά, και σίγουρα αυτό θεωρώ πληθωρικό είναι για πολύ κόσμο ένα πλεονέκτημα. Κλείσαμε με ένα εξαιρετικό τιραμισού και την υπόσχεση πως θα επιστρέψουμε για να δοκιμάσουμε τα πιο «μαγειρεμένα» πιάτα τους, όπως το παραδοσιακό βραστό από την πατρίδα του σεφ, το bollito veronese, με διάφορα σιγομαγειρεμένα κρέατα (ossobuco, γλώσσα μόσχου και το παστό κότσι- cotechino) με σάλτσα peara ή αν έχει καλοκαιριάσει ένα rib-eye ή μια tagliata, που όπως είδα ήταν τα hit των περισσότερων τραπεζιών.

Σταμάτησα να αναζητώ την αιτία της επιτυχίας μόλις οδηγήθηκα στο συμπέρασμα πως στην μυστική φόρμουλα της επιτυχίας του Cupola, με τις λογικές τιμές, την καλή λίστα κρασιών και το φιλικό σέρβις, ο σεφ Στέφανο Ρόσσι έχει προσθέσει την ρουστίκ νοστιμιά της πατρίδας του, που μεταφράζει σε γεύσεις αυτό που εκπροσωπούσαν οι πρωταγωνίστριες του παλιού ιταλικού κινηματογράφου: τη γυναίκα της διπλανής πόρτας, με τη χυμώδη, πληθωρική ομορφιά που ξεχειλίζει ζωή.

  • Cupola
  • Τηλέφωνο: (+30) 21 1411 7444
  • Διεύθυνση: Ευφορίωνος 13 & Ερατοσθένους, Παγκράτι, Αθήνα
  • Ιστοσελίδα: -
  • Ανοιχτά: καθημερινά, βράδυ. Σαββατοκύριακα και μεσημέρι
  • Τιμή ανά άτομο (€)*:
  •  
  • * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
Ιστορικό Άρθρου
Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

MOET