Central Wine Fair 2021, οι εντυπώσεις

Η ετήσια παρουσίαση των παραγωγών της κεντρικής Ελλάδας μπορεί να μην έγινε πέρυσι, όμως φέτος ήταν αυτή που άνοιξε τις εν Αθήναις μαζικές γευσιγνωσίες. Οργανωμένη από τις Winetuned και Vinnovation επέτρεπε μόλις ένα 4ωρο παρουσίας, με απολύμανση του χώρου ανάμεσα στο πρωινό και το απογευματινό γκρουπ επισκεπτών.

Αν και στο 1/3 του συνήθη διαθέσιμου χρόνου κατάφερα –με φρενήρεις ρυθμούς και ισχυρές δόσεις αγένειας για την οποία εκφράζω τη συγνώμη μου απέναντι στους παραγωγούς- να δοκιμάσω όλα τα κρασιά της έκθεσης και να σας μεταφέρω τα δικά μου διακεκριμένα.

Εννοείται ότι στην λίστα δεν περιλαμβάνονται ετικέτες που πρόσφατα ξεχώρισα στις εκθέσεις Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά και Αφρός & Νέκταρ.

Λευκά κρασιά

Ζαφειράκης, Πρόποδες 2019: Οινοποιημένο  με άγριες ζύμες και ωριμασμένο σε μεγάλα foudres το κορυφαίο αυτό Chardonnay διαθέτει πυκνό άρωμα ακακίας, αξεπέραστη ευγένεια και εντυπωσιακή διάρκεια. Στο ζενίθ του μετά το 2027! (8,5/10)

Χατζημιχάλης, Καπνίας 2019: Σπανίως αυτό το βαρελάτο Chardonnay καταφέρνει να με εντυπωσιάσει. Το γεμάτο τσακμάκι, πυκνό, ξηροκαρπάτο και εντυπωσιακά μακρύ  ΄19 είναι μια τέτοια σπάνια περίπτωση… Ανοίξτε το μετά το 2024. (8,5/10)

Παπαγιαννάκος, Σαββατιανό Viertzi 2018: Ένα single vineyard Σαββατιανό από τον ομώνυμο αμπελώνα που διευρύνει τα ποικιλιακά όρια της μελένιας συμπύκνωσης, της wet wool ορυκτότητας και της γευστικής διάρκειας. (8,5/10)

Μυλωνάς, Σαββατιανό Oak Matured 2019: Ωριμασμένο σε βαρέλια δρυός και ακακίας, αυτό το ξηροκαρπάτο, μακρύ λευκό με την υπέροχη οξύτητα έχει βαλθεί να μου αποδείξει ότι το ξύλο και το Σαββατιανό μπορούν να κάνουν παρέα… (8/10)

Χατζημιχάλης, Ασύρτικο 2020: Το έτσι και αλλιώς εξαιρετικό όσο και μακρύ γευστικά Ασύρτικο από την Αταλάντη κέρδισε πολλούς πόντους φρεσκάδας χωρίς να αποτάξει τη γοητεία του γλυκού κουταλιού λεμόνι και του μελιού. (8/10)

Αβαντίς, Άγιος Χρόνος Viognier 2020: Απαιτούνται 2-3 χρόνια στη φιάλη προκειμένου το βαρέλι να χωνευτεί, ωστόσο ήδη το πλούσιο σώμα και η βερυκοκένια στρογγυλάδα του νέου μέλους του Αβαντίς είναι απολαυστικότατα. (8/10)

Φράγκου, Σαββατιανό 2021: Η πεντακάθαρη πρόταση της Αναστασίας Φράγκου διαθέτει καλύτερη οξύτητα από άλλες χρονιές, αλλά το ίδιο γοητευτικό  φρούτο αχλαδιού και μπανάνας. Ως εκ τούτου, 5χρονο το δυναμικό παλαίωσης του. (8/10)

Λιέπουρης, Σαββατιανό 2019: Στην αρχή μπορεί να αποτελούσε έκπληξη όμως πλέον είναι δεδομένο· το οινοποιείο της Κερατέας αποτελεί πηγή κορυφαίου Σαββατιανού, γεμάτου με γευστική δύναμη και χαρακτήρα τσακμακόπετρας. (8/10)

Κτήμα Μουσών, Chardonnay 2020: Λευκό σπαράγγι και τροπικά φρούτα στην μύτη, μέτριο σώμα, ισορροπημένο βαρέλι, βανιλάτη υπογραφή. Με λίγα λόγια ένα παραδειγματικό νεοκοσμικό Chardonnay με Θηβαϊκές ρίζες! (8/10)

Οινοποιία Ελασσόνας, Kalouda 2021: Η οινοποιία των Λόλα –Φτίκα τα καταφέρνει ωραιότατα στα λευκά, με τρανότερη απόδειξη το γεμάτο με νότες λεμονιού και gooseberry εκρηκτικό και τέλεια τιμολογημένο Sauvignon Blanc. (7,5/10)

Παπαστρατής, F by Foivos 2021: Μια αρκετά ελαφριά σύμπραξη Μοσχάτου και Ασύρτικου, με το πρώτο να “αναλαμβάνει” τον αρωματικό ρυθμό και το δεύτερο τον γευστικό, σε ένα νευρικό, αρκετά μακρύ σύνολο. +1 χρόνο. (7,5/10)

Ακριώτου, The Wild Mountaineer 2019: Όποιος υποστηρίζει  ότι το Σαββατιανό δεν μπορεί να είναι άγριο και όξινο ας δοκιμάσει τη γεμάτη νότες ζυμών ετικέτα της Βασιλικής Ακριώτου. Ίσως βέβαια καλύτερα  να περιμένει 2-4 χρόνια… (7,5/10)

Αγάτσα, Ιάνθη 2021: Πιο εξωστρεφής από άλλες χρονιές η φετινή Ιάνθη, χαρίζει αρώματα μανταρινιού και πορτοκαλιού, ελαφρύ σώμα και μια νευρική δροσιά που σε καμία στιγμή πάντως δεν αποβαίνει σε βάρος της ισορροπίας.(7,5/10)

Μυλωνάς, Μαλαγουζιά 2021: Η αυστηρότητα της διασφαλίζεται από την έντονη οξύτητα και το σχεδόν τανικό τελείωμα, ωστόσο η Μαλαγουζιά του Μυλωνά φαίνεται ότι μπολιάζεται πλέον και με σκέρτσο λεμονιού και λουίζας! (7,5/10)

Ροζέ κρασιά

Παπαγιαννάκος, Granatus 2020: Ένα ροζέ από Cabernet Sauvignon που προσδίδει σε αυτό αυστηρότητα, οξύτητα και αγριάδα. Όμως αυτά συνδυάζονται με σώμα, μάκρος και καθαρότατα αρώματα φραγκοστάφυλου. +1-2 χρόνια. (8/10)

Ζαφειράκης, Λημνιώνα Ροζέ 2020: Αν και Λημνιώνα, το ροζέ αυτό θυμίζει αρκετά το Granatus στην αυστηρότητα, την αγριάδα και το flavor φραγκοστάφυλου. Όμως θυσιάζει λίγο σώμα και τανίνες για λίγη ορυκτότητα και ικανότητα παλαίωσης. (8/10)

Βρινιώτης, Ίαμα Ροζέ 2021: Το ροζέ αυτό δεν είναι μοναδικό μόνο και μόνο επειδή προέρχεται από 100% Βραδιανό, αλλά και γιατί είναι μπολιασμένο με φοβερή διάρκεια και καπνιστή αγριάδα. Και όλα αυτά με σχεδόν ελαφρύ σώμα! (7,5/10)

Λύκος, Grenache Rouge 2021: Αυτό το ελαφρύ, φίνο ροζέ αναδεικνύεται στην πλέον σταθερή ετικέτα του Ευβοϊώτικου οινοποιείου. Σχετικά ελαφρύ και ντροπαλό στα αρώματα ξερών φρούτων και αχλαδιού, ρεφάρει με υπέροχο μάκρος. (7,5/10)

Γκίκας, Αυγουστολίδι 2020: Ακόμα κλειστή η μύτη αποξηραμένων κόκκινων φρούτων για αυτό το blend από Γουστολίδι και Grenache Rouge. Όμως η εξαιρετική οξύτητα και το αυστηρό μάκρος ήδη καταθέτουν τα διαπιστευτήρια τους! (7,5/10)

Αγάτσα, Ιάνθη Ροζέ 2021: Το ροζέ αυτό από Syrah θα είχε θέση σε αυτή την λίστα ακόμα και αν δεν διέθετε μια σχεδόν απίστευτη τιμή. Και αυτό γιατί είναι τρυφερό, μαλακό και ιδιαίτερα ισορροπημένο. Ένα απόλυτο best-buy!(7,5/10)

Ερυθρά κρασιά

Κτήμα Μουσών, Μούχταρο 2019: Φοβερή ένταση και συμπύκνωση σε ένα μπουκέτο που βάζει μαζί ιβίσκο και μια λευκή ανθοδέσμη. Σαρκώδες και μακρύ, μαγεύει με τέλειες τανίνες που το καθιστούν ήδη ηδονιστικό! Έξοχο! (9/10)

Σαμαρτζής, Μούχταρο 2019 (Magnum): Απαλλαγμένο από το υπερβολικό βαρέλι, αυτή η εσοδεία του Μούχταρου εκφράζει μεγαλόπρεπα και εκρηκτικά τον υπέρπυκνο χαρακτήρα του ιβίσκου, το εντυπωσιακό μάκρος και την στερεή δομή. (8,5/10)

Θηβαϊκή Γη, Τρύπιο Λιθάρι 2016: Μια από τις πλέον σταθερές αξίες του Ελληνικού αμπελώνα, αυτό το blend Merlot και Cabernet Franc πείθει και πάλι απόλυτα με την γοητευτική μαλακότητα και την σπαρταριστή φυτικότητά του. (8/10)

Κοκκοτός, Estate cabernet Sauvignon 2018: Η εξωστρέφεια στα αρώματα μελανιού συνδυάζεται με παραδειγματική ισορροπία, ιδανικά ωριμασμένο φρούτο και στιβαρή παρουσία. Θα ανταμείψει γενναιόδωρα 5ετή υπομονή. (8/10)

Παπαγιαννάκος, Καλογερί Cabernet Sauvignon 2018: Κάθε νέα εσοδεία αυτού του Cabernet μπολιάζεται με ολοένα και πυκνότερη βοτανικότητα, δροσερό φρούτο, εξαιρετικό μάκρος και δομή για τουλάχιστον 8χρονη παλαίωση. (8/10)

Ζαφειράκης, Λημνιώνα New Age 2019: Ελαφρύ, όξινο, φίνο και αρτυσμένο με υπέροχες τανίνες, το New Age σε υποχρεώνει να φανταστείς τι θα γίνει σε 5-10 χρόνια που τα κλίματα θα είναι περισσότερο Age και λιγότερο New! (7,5/10)

Χατζημιχάλη, Syrah “Δρίσμπεη” 2018: Ίσως η καλύτερη εσοδεία αυτής της ετικέτας από το ιστορικό οινοποιείο της Αταλάντης. Αιτία για αυτό είναι ότι επί τέλους απέκτησε πιπεράτη μαλακότητα αλλά και καλοδομημένη ελαφράδα. (7,5/10)

Γλυκά Κρασιά

Πουλτσίδης, Rainbow NV: Με 45gr/lt το ελαφρύ Μοσχάτο Τυρνάβου δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γλυκό. Ωστόσο με την τριανταφυλλένια, ισορροπημένη γλύκα καταφέρνει να διακριθεί στην πολύ δύσκολη off dry κατηγορία. (7,5/10)