Αμέθυστος Ερυθρός : Τριφασικό ρεύμα!

09 Φεβρουαρίου 2022
Σίμος Γεωργόπουλος
Τρεις δεκαετίες μετά, το εμβληματικό ερυθρό του Κώστα Λαζαρίδη εξακολουθεί να “χτυπά” κάθε οινόφιλο που θα βάλει το + και το – του στο ποτήρι!
  • ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ : ΤΡΙΦΑΣΙΚΟ ΡΕΥΜΑ! | Θέματα

Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του ερυθρού Αμέθυστου, ενός κρασιού που έμελε να αλλάξει τον τρόπο που η Ελλάδα έβλεπε το κόκκινο. Ίσως αυτό να ακούγεται υπερβολικό- ιδιαίτερα αφού ήδη κυκλοφορούσαν ετικέτες ύψιστης ποιότητας όπως το Chateau Carras και το παλιό, καλό Κατώγι Αβέρωφ- όμως αυτό το blend με βάση το Cabernet Sauvignon και Merlot κατάφερε να εισάγει τις λέξεις “φρουτώδες” και “σαρκώδες” στο λεξιλόγιο κάθε οινόφιλου. Προτείνοντας ένα μοναδικό για την εποχή στυλ που βασιζόταν στο πυκνό, έντονο φρουτώδες άρωμα και την γλυκόπιοτη πληθωρικότητα, έκανε την “κόκκινη κρασάρα” εύληπτη και ευχάριστη σε όλους, ήδη από την πρώτη στιγμή που κυκλοφορούσε στην αγορά.

Μην φανταστείτε πάντως ότι ο Ερυθρός Αμέθυστος ήταν ποτέ “ευκολάκι”, αφού το best-seller του Κτήματος Κώστα Λαζαρίδη έχει πολλές φορές ταπεινώσει τον υπογράφοντα με την ικανότητα παλαίωσης του.

Έτσι, έχοντας αποδεχθεί προ πολλού την ήττα μου και έχοντας συνθηκολογήσει αποδεχόμενος το βαρύ  “+20 χρόνια” κάθισα ξανά στο ίδιο τραπέζι με τους θριαμβευτές, που αυτή τη φορά εκπροσωπήθηκαν από τον Γιώργο Λαζαρίδη και τον Γιάννη Οξυζίδη τους δύο ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από την καλύτερη κατά τη γνώμη μου εποχή του ιστορικού κτήματος της Αδριανής.

Το καλό της υπόθεσης ήταν ότι τουλάχιστον ήξερα ότι μια κάθετη δοκιμή που θα έφθανε πίσω στο millennium δεν θα ήταν μια εκσκαφή πτωμάτων αλλά ένα συγκινησιακό βίωμα που και θα με έφερνε μπροστά σε υπέροχα κρασιά και θα ξεδίπλωνε τις αισθητικές φάσεις που καθόρισαν το οινοποιείο και κατ’ επέκταση το ελληνικό κρασί.

Φάση πρώτη: Γάλλος παιδί μου, γάλλος…

Ευτυχώς που είχε προηγηθεί ένα ζέσταμα με τις εξαιρετικές τρέχουσες κυκλοφορίες του κτήματος, αφού το πρώτο “υπέροχο” ήρθε με το καλημέρα! Με το 1997 (8,5/10) έχουμε συναντηθεί πολλές φορές στο παρελθόν και έτσι ήξερα ότι πρόκειται για μια από τις κορυφαίες χρονιές στη  ιστορία του Αμέθυστου. Ωστόσο είναι εκνευριστικό τα δικά σου μαλλιά να έχουν περάσει από την αφάνα στον γλόμπο και κατόπιν στον άσπρο γλόμπο (λάμπα οικονομίας το αποκαλούν τώρα!) και αυτό το κρασί ακόμα να κάνει χωρίστρα την κυματιστή του κόμη. Μέτριο σε εντάσεις, σώμα και δύναμη διαθέτει μια  κλασική Γαλλική  φινέτσα που πατά πάνω σε ζωντανό φρούτο, γήινο υπόβαθρο και βοτανική πολυπλοκότητα, με την οξύτητα να κρατά ολοζώντανες φρεσκάδα και διάρκεια.

Το 2000 (8/10) δεν είναι τόσο ηδονιστικό, όχι επειδή είναι χειρότερο αλλά επειδή είναι αυστηρότερο. Ο χαρακτήρας του βρεγμένου δάσους είναι λιγότερο κυρίαρχος εδώ έχοντας δώσει χώρο σε γλυκά μπαχάρια, γεγονός που σε συνδυασμό με τις ακόμα δυνατές αλλά ώριμες τανίνες επιτρέπει (χωρίς ιδιαίτερο ρίσκο) 2-3 χρόνια ακόμα στο κελάρι!

Φάση δεύτερη: Frankie goes to Hollywood, Amethyst goes to Gym!

Κάτω από την προπονητική επίβλεψη του φημισμένου Michel Rolland ο Αμέθυστος έβαλε όγκο προκειμένου να παίξει κάτω από το καλάθι. Μια θέση που κατά τη γνώμη μου ποτέ δεν του ταίριαξε, με δεδομένο μάλιστα το γεγονός ότι στο roster υπήρχαν άλλα πιο κατάλληλα κορμιά για αυτή την θέση.

Είναι σαφές ότι το macho στυλ δεν είναι του γούστου μου, εν τούτοις η υλοποίηση είναι υπεράνω κριτικής! Το 2008 (7,5/10) έχει σκαρφαλώσει από τους 13 στους 14,5 βαθμούς, είναι γεμάτο μαρμελάδες και ξύλο και ρίχνει μπουνιές σε ότι κινείται. Εν τούτοις δεν θεωρώ ότι η παλαίωση μπορεί να του προσφέρει κάτι παραπάνω, αφού η φρεσκάδα του φρούτου έχει θυσιαστεί στο βωμό της επίδειξης.

Το show off συνεχίζεται και στο 2010 (8/10), με άλλον ένα δυναμίτη γεμάτο αχώνευτο βαρέλι, αχαλίνωτη δύναμη και ευέξαπτο χαρακτήρα. Αν και σε καμία στιγμή του δεν θεωρώ ότι θα αποκτήσει την πολυπλοκότητα  και την κλάση των κρασιών της πρώτης φάσης, είναι σίγουρα ικανό για 5-8 χρόνια παλαίωσης, αφού το αρτυσμένο με νότες λίλιουμ πυκνό φρούτο είναι υπέροχο!

Φάση τρίτη: Θανατηφόρος ηλεκτρισμός!

Θα ήταν άδικος ο ισχυρισμός ότι οι πρόσφατες εσοδείες του ερυθρού Αμέθυστου είναι ένα blend των δύο φάσεων, αφού η σούμα απλώς θα μετέτρεπε το ανισόρροπα ανισόρροπο σε ισορροπημένα ανισόρροπο!

Αντίθετα οι Αμέθυστοι της τρέχουσας φάσης αποτελούν μια εξαιρετική εφαρμογή της θεωρίας του υλισμού, όντας κάτι παραπάνω από το άθροισμα των επιμέρους μερών, φάσεων στην περίπτωση μας. Έτσι εδώ θα βρούμε μόνο τα καλά των προηγούμενων εποχών χωρίς κανένα από τα κακά τους και παράλληλα το μπόλιασμα του σύνολο με φρεσκάδα και δροσιά άγνωστη στο παρελθόν. Το 2015 (8/10) αποδεικνύει τα παραπάνω περίτρανα με πυκνές δόσεις μελανιού και κρίνων, πληθωρικό στόμα και μαλακές τανίνες. Ακόμα βέβαια δεν έχει χωνέψει τελείως το βαρέλι αλλά έχει άλλα 10-15 για να το πράξει, έτσι δεν είπαμε;

Ακόμα πιο εντυπωσιακό το τρέχον 2019 (8,5/10), ένας συμπυκνωμένος Αμέθυστος με μια όμορφη δόση βοτανικότητας και πολύ δροσερό flavor. Προσθέσετε εδώ και το εξαιρετικό μάκρος και θα καταλάβετε γιατί ριψοκινδυνεύω τον μισό παραπάνω βαθμό, επίδοση που είναι ικανός να πετύχει σε μια 5ετία, με δεδομένο τον ασύνδετο χαρακτήρα του παρόντος.

Ο Ερυθρός Αμέθυστος είναι η βασική ετικέτα του κτήματος της Αδριανής που παράγεται σε 150 χιλιάδες και καταφέρει να προσφέρει επιδόσεις και δυναμικό παλαίωσης που όχι μόνο είναι μοναδικά στο είδος αλλά και άφταστα από πολλές πολυσυζητημένες  “premium”  cuvee των εκατοντάδων φιαλών. Ως εκ τούτου θα πρέπει να αποτελεί πρότυπο και να τυγχάνει το σεβασμό όλων. Σίγουρα πάντως κερδίζει διπλά τον δικό μου, για τον επιπλέον λόγω του ότι αποτελεί έναν υψηλής καθαρότητας αγωγό που σου επιτρέπει ένα ταξίδι στο χρόνο του Ελληνικού κρασιού. Αν βέβαια δεν σε χτυπήσει η φάση!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση