Η Άννα Μελά, η αδερφή του Παύλου Μελά, η Μάνα, όπως
είχε γίνει ευρέως γνωστή, είχε ως στόχο ζωής τη δημιουργία ενός σανατορίου για
τους στρατιώτες τους στρατιώτες των Βαλκανικών πολέμων και της Μικρασιατικής
εκστρατείας. Πρόκειται ίσως για το μοναδικό κτίριο για του οποίου την κατασκευή
έγιναν έρανοι σε 3 ηπείρους. Αρχιτεκτονικά, δεν ακολουθεί τον νεοκλασικισμό που
διέπει της κατασκευές στην Ελλάδα, εκείνη την περίοδο, αλλά ενσωματώνει
στοιχεία που συνδέονται την εποχή εκείνη με την κεντρική Ευρώπη. Το κτίριο
φιλοξενούσε ασθενείς που έπασχαν από φυματίωση από το άνοιγμα του μέχρι το
1938, όταν πλέον η πενικιλίνη έγινε ευρέως προσβάσιμη.
Τα χρόνια που ακολούθησαν επέφεραν τον μαρασμό και την εγκατάλειψη. Μέχρι πρόσφατα όμως, καθώς ο νέος ιδιοκτήτης του χώρου, εκπληρώνοντας μάλιστα ένα όνειρό του, καθώς εδώ περνούσε τα παιδικά του καλοκαιρινά χρόνια, σε μία γειτονική κατασκήνωση, το αγόρασε και του έδωσε ξανά ζωή. Με ποιο τρόπο; Αναθέτοντας στο αρχιτεκτονικό γραφείο K-Studio, την αναστήλωση του μοναδικού αυτού κτιρίου και τη μετατροπή του από ένα σανατόριο σε ένα πεντάστερο ορεινό θέρετρο ευεξίας και γαστρονομίας.
Σε στενή συνεργασία
με την αρχαιολογία, το αποτέλεσμα έρχεται να μιλήσει από μόνο του, καθώς
δημιουργήθηκε ένα χώρος φιλοξενίας, εύκολος και άνετος, και ταυτόχρονα, φέρνοντας
μπροστά στα μάτια του επισκέπτη την ιστορία του κτιρίου. Από τον περασμένο Ιούλιο, το Manna Arcadia, δέχεται επισκέπτες, οι
οποίοι φτάνουν σε μία περιοχή περιτριγυρισμένη από το παρθένο δάσος ελάτης, στα
1200 μ. υψόμετρο. Διατηρητέα δάπεδα από γκρι ασβεστόλιθο, ξύλο και μωσαϊκό σε
συνδυασμό με τοπικής προέλευσης πέτρες και terrazzo, καθώς και δοκάρια από ξύλο
καστανιάς. Τα φυσικά φινιρίσματα συμπληρώνονται από μαλακά υφάσματα σε μία
σειρά επίπλων που έχουν δημιουργηθεί και σχεδιαστεί σε αποκλειστικότητα. Το
αποτέλεσμα ενισχύεται το βράδυ μέσω της φυσικής ατμόσφαιρας, αποτέλεσμα του
σχεδιασμού φωτισμού από την, Ελευθερία Ντέκο, την καταξιωμένη ειδικό που
δημιούργησε επίσης τον νέο, πολλαπλά βραβευμένο φωτισμό για την Ακρόπολη.
Το FNL, επισκέφθηκε το ξενοδοχείο, και είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί στους χώρους τους από τον έμπειρο στα ξενοδοχειακά Χρήστο Δήμα, ο οποίος και έχει αναλάβει τη διεύθυνση. «Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα νέο πολυτελή προορισμό. Θέλουμε να ενισχύσουμε το τουριστικό ρεύμα προς την Αρκαδία, με ένα ξενοδοχείο, το οποίο αποτελεί αρχικά ως κτίσμα, και ευελπιστούμε στη συνέχεια και ως ξενοδοχείο, τοπόσημο.» Με τον Χρήστο, μιλήσαμε για ώρα. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους χώρους, να μας μιλήσει για την προσέγγιση της φιλοξενίας, η οποία είναι πολυτελής, την ίδια στιγμή όμως θέλει να εμπεριέχει στοιχεία αυθεντικότητας και αλήθειας. Περπατώντας προς τη μικρή τεχνητή λιμνούλα που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο, δεν ακούγεται τίποτα. Είναι μία στιγμή που αισθάνεσαι όλο το μεγαλείο της φύσης.
Το Manna και η γαστρονομία
Παράλληλα, το Manna, έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την
γαστρονομία, εντάσσοντας στην ομάδα, ως επικεφαλής σεφ, τον Αθηναγόρα Κωστάκο,
ο οποίος δημιουργεί μία παραδοσιακή και ταυτόχρονα σύγχρονη γαστρονομική
εμπειρία. Τόσο ο σεφ, όσο και ο άνθρωπος που με τις υποδείξεις του, υλοποιεί όλα αυτά με την καθημερινή παρουσία
του στο ξενοδοχείο, ο Μιχάλης Χάντζος, μοιράζοντας την ίδια αγάπη για το βουνό,
για το κυνήγι της αυθεντικής εμπειρίας, των αληθινών και ποιοτικών προϊόντων
του τόπου. Σε λίγες ημέρες, θα λανσαριστεί το νέο χειμερινό μενού. «Το μενού
του Manna είναι βασισμένο σε μια comfort, αλλά και πολύ σύγχρονη εκδοχή της
Ελληνικής κουζίνας με κάποιες διεθνείς αναφορές και αυτές όμως ακόμα με
ελληνικό χαρακτήρα.» θα μας πει ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην
προέλευση των πρώτων υλών: «To 100% των πρώτων
υλών είναι ελληνικό και φυσικά βασισμένο στην ντόπια παραγωγή και κτηνοτροφία.» Μιλώντας ειδικότερα για το
χειμερινό μενού και το χαρακτήρα του, σημειώνει: «Ο χαρακτήρας του χειμερινού μενού,
βασίζεται σε ένα πιο βαρύ τερέν με πολλά κάστανα, πρόβεια κρέατα αλλά και
τυριά. Αρκετά ζυμαρικά της περιοχής, και φυσικά την άγρια τροφό-συλλογή
μανιταριών και τρούφας της ευρύτερης περιοχής σε απόσταση μικρότερης τον 5
χιλιομέτρων από το Manna.» Οι αλλαγές του μενού, επηρεάζουν και το πρωινό,
στο οποίο εντάσσει σούπες πρωινού, φανουρόπιτες και πίτες από κίτρινες
κολοκύθες.
Στο ξυλόγλυπτο τέμπλο στα Μαγούλιανα
Κλείνοντας την επίσκεψη στο Manna, περνάμε από τον γειτονικό οικισμό, τα Μαγούλιανα. Εκτός του ότι είναι το χωριό της Πελοποννήσου με το μεγαλύτερο υψόμετρο, είναι και ένα χωριό που κρύβει ομορφιές και εκπλήξεις. Μία τέτοια έκπληξη, είναι η επίσκεψη στην ανακηρυγμένη διατηρητέα, εκκλησία του χωριού, η οποία κατασκευάστηκε το 1840, και ξεχωρίζει για το τέμπλο της, το οποίο είναι εξ` ολοκλήρου ξυλόγλυπτο, πάνω σε τεράστιους κορμούς καρυδιάς. Οι παραστάσεις προέρχονται κυρίως από την Παλαιά Διαθήκη και διαμορφώνονται ανάγλυφες, ενώ δεν απουσιάζουν από τις συνθέσεις αξιόλογες μορφές κατ’ επίδραση της όψιμης ενετικής τέχνης (μπαρόκ) του 19ου αιώνα. Κάνουμε μία στάση στην πλατεία στα Μαγούλιανα και κατεβαίνουμε στις πέτρινες κρήνες που βρίσκονται ακριβώς κάτω από τον τεράστιο χαρακτηριστικό πλάτανο. Το ταξίδι στην Αρκαδία έχει πάντα κάτι το απρόσμενο.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση