Σημειώσεις από εστιατόρια της Αθήνας Vol.2

22 Ιουλίου 2020
Πάνος Δεληγιάννης
Εντυπώσεις από αθηναϊκά εστιατόρια που επισκέφθηκα την περασμένη εβδομάδα: Mercato, Helios, Cash, Μύθος, Noah.
  • ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ VOL.2 | Editor's Note

Η περασμένη εβδομάδα ήταν πλούσια σε εξόδους και δοκιμές, ενώ τον τόνο έδωσε η διήμερη «απόδραση» στο μαγικό Four Seasons Astir Palace που είναι ο απόλυτος προορισμός διακοπών στην πόλη (διαβάστε το άρθρο της Εύης Φέτση για το ξενοδοχείο) και που μου έδωσε την ευκαιρία να φρεσκάρω τις εντυπώσεις μου από όλα τους τα εστιατόρια. Η εντυπωσιακά αναβαθμισμένη Taverna 37 είναι άλλωστε η κριτική της εβδομάδας. Θεαματικά αναβαθμισμένο ήταν όμως και το ιταλικό Mercato, όπου ο νέος σεφ Luca Piscazzi (ex-chef de cuisine στο διάστερο La Dame de Pic του Λονδίνου) έχει ήδη αρχίσει να δίνει δείγματα γραφής. Με πιάτα όπως αυτά τα κυριολεκτικά συγκλονιστικά και έξοχα ζυγισμένα και εκτελεσμένα λιγκουίνι σε νερό τομάτας με αχινό, τσίλι και λίγο σκόρδο ή το κορυφαίο ριζότο με σαφράν, λεμονάτο βούτυρο και ωμές γαρίδες δείχνει την μεγάλη κλάση του και με κάνει να αδημονώ για την συνέχεια του εδώ αλλά και του χρόνου στο Pelagos όπου θα δημιουργηθεί ένα γαστρονομικό εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών. Τέλος, σταθερά κορυφαίο το Helios όπου, ο σεφ Αλέξανδρος Μακρόπουλος, μεταξύ άλλων σερβίρει τα καλύτερα tacos της Αθήνας και εκπληκτικές γαρίδες anticucho.


Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα επισκέφθηκα το Cash στο Κεφαλάρι. Η αυλή του είναι όπως πάντα υπέροχη και η προσθήκη live μουσικής με τον Domino του πάει πολύ. Βελτιωμένη σε σχέση με τον χειμώνα βρήκα και την κουζίνα του Βαγγέλη Λεούση. Την επομένη μέρα βρέθηκα στο κλασικό Μύθος με την απίθανη θέση πλάι -ή μάλλον «μέσα»- στη θάλασσα που φέτος διανύει την καλύτερη χρονιά του και μπορείτε να δείτε τις εντυπώσεις μου εδώ.


Την Κυριακή, τέλος, πήγα στο Noah, στο Πάρκο Ελευθερίας. Έσφυζε από κίνηση, με ένα πολύ δυνατό μπαρ (με ωραία dance μουσική που όμως δεν ταίριαζε στο διπλανό χώρο του εστιατορίου). Οι πολύ πετυχημένες αισθητικές παρεμβάσεις στο καταπράσινο περιβάλλον έχουν αναβαθμίσει το χώρο, το σέρβις είναι πολύ ευγενικό, αλλά η κλαμπίστικη λογική της υποδοχής μάλλον με ξενέρωσε. Από εκεί και πέρα η κουζίνα ήταν μέτρια και ασήμαντη. Ένα πολύ φιλόδοξο και multi-ethnic menu προδιδόταν σε κάθε του βήμα από την εκτέλεση και όταν -για παράδειγμα- τα μικρά και αδιάφορα tacos έχουν €4 και στο Helios €5,5 τότε τα άλλα σχόλια περισσεύουν. Κάτι πικάντικα ριγκατόνι είχαν πρακτικά την ίδια σάλτσα με τα χοιρινά τάκος, ενώ ένα skirt (λεπτό διάφραγμα) steak με τσιμιτσούρι ήταν σαν νερόβραστο κρέας (να υποθέσω ίσως την λανθασμένη χρήση roner;).

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση