Κύπρος, το κρασί της Αφροδίτης!

Ομολογώ ότι μετά από μια παρελθούσα επισταμένη παρακολούθηση του Κυπριακού αμπελώνα, τον οποίο όπως αποδεικνύουν παλαιά μου άρθρα συμπαθώ ιδιαίτερα, είχα μείνει για μεγάλη περίοδο αδρανής σε σχέση με τα τεκταινόμενα σε αυτόν .

Τα μεγάλα υψόμετρα και οι πολλοί αυτόριζοι αμπελώνες χαρακτηρίζουν το τοπίο της οινοπαραγωγής του νησιού, που συγκεντρώνεται στο ΝΔ και Δ κτήμα της γύρω από την Πάφο και την Λεμεσό.

Οι πλαγιές του όρους Τρόοδος αποτελούν την καρδιά του Κυπριακού αμπελώνα που και σε αυτόν  (δυστυχώς) θα βρει κανείς πολλά διεθνή σταφύλια. Και λέω δυστυχώς γιατί η Κύπρος έχει να επιδείξει πολλές πανέμορφες ντόπιες ποικιλίες που για χρόνια έμειναν στην αφάνεια, λόγω της ευκολίας  των μεγάλων διεθνών ονομάτων. Βέβαια τα αστέρια του Κυπριακού αμπελώνα –το λευκό Ξυνιστέρι και το ερυθρό Μαραθεύτικο- πάντα πρωταγωνιστούσαν, όμως ο ξεχωριστός χαρακτήρας σταφυλιών όπως το Γιαννούδι, το Σπούρτικο ή η Πλωμάρα μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να εκτιμείται και να βρίσκει δρόμους σε μονοποικιλιακές cuvee ή σε blend.

Το φετινό Οινόραμα που προσέφερε μια μοναδική ευκαιρία να ανανεώσω τους δεσμούς μου με την οινική Κύπρο, μιας και σε αυτό συμμετείχαν 18 κορυφαία οινοποιεία της. Φυσικά όπως ισχύει και στην περίπτωση της Ελλάδας, το σκηνικό στο νησί της Αφροδίτης  αλλάζει ραγδαία και μαζί με αυτό και η σχετική θέση των οινοποιείων. Πάντως η δοκιμή όλων των ετικετών που παρουσιάστηκαν στην έκθεση με έφερε μπροστά σε πολλά εξαιρετικά κρασιά και συνεπώς σε μεγάλη δυσκολία προκειμένου να επιλέξω αυτά της παρακάτω λίστας.

Λευκά κρασιά

Βασιλικόν, Ξυνιστέρι: Το οινοποιείο της Πάφου μας προσφέρει μια inox εκδοχή του μεγάλου σταφυλιού από επιλεγμένα αμπελοτόπια του Κάθικα. Άφθονη ορυκτότητα, λευκό φρούτο, δυνατή ισορροπία, τανικό τελείωμα. Σαν να λέμε Ασύρτικο δηλαδή! (8/10)

Ezousa, Viognier: Από την πανέμορφη Κανναβιού προέρχεται αυτό το single vineyard Viognier, μια σπάνια - και τυπική στην καθαρότητα του βερίκοκου- Κυπριακή έκφραση του σταφυλιού του Ροδανού. Η οξύτητα πάντως απαιτεί 3-5χρόνια παλαίωσης… (8/10)

ΚΕΟ, Κτήμα Ξυνιστέρι/ Chardonnay 2023: Ο μικρός παραγωγός χτυπά στην καρδιά του κολοσσού ΚΕΟ και το αποτέλεσμα είναι κρασιά σαν και αυτό. Το Chardonnay “στάζει” τροπικό χαρακτήρα και γεμίζει το όξινο στόμα σε ένα όμορφο, ολίγον τανικό λευκό. (8/10)

Κυπερούντα, Πετρίτης 2022: Πολλά αλλάζουν, όχι όμως και η ικανότητα του Μηνά Μηνά να παράγει σπουδαία κρασιά! Το Ξυνιστέρι αυτό είναι εκφραστικό, πολύπλοκό και Βουργουνδικό στην δομή. Άρα κάθε άλλο παρά η “βασική” ετικέτα! +10 χρόνια. (8,5/10)

Κυπερούντα, Έπος Λευκό 2022: Οι αμπελώνες του οινοποιείου φλερτάρουν με τα 1200μ, συνεπώς η οξύτητα  περισσεύει. Εδώ όμως είναι απαραίτητη για να ρεφάρει τον βαρελάτο όγκο και να προσδώσει 10ετές δυναμικό σε αυτό το σπουδαίο Chardonnay! (8,5/10)

Loel, Μορφές Ξυνιστέρι 2023: Άλλη μια εξαιρετικού value ετικέτα από την Loel. Το λευκό αυτό προέρχεται από τα 900μέτρα, ωστόσο διαθέτει mainstream στρογγυλάδα, τεχνολογική καθαρότητα και ευχάριστη ισορροπία που θα αρέσει σε όλους. (7,5/10)

Nelion, Rkaes 758 2022: Σχετικά χαμηλό για Κύπρο το υψόμετρο (450-500μ) από το οποίο προέρχεται αυτό το ωριμασμένο για 4 μήνες σε ακακία Ξυνιστέρι. Το βαρέλι δεν προσφέρει πολλά στον χαρακτήρα, οπότε οξύτητα και τανίνες υποχρεώνουν σε μια 5ετία κάβας. (8/10)

Τσιάκκας, Πλωμάρα 2022: Εκτοξευμένες οι επιδόσεις του οινοποιείου από την Πιτσιλιά. Επιδόσεις που πατούν πάνω σε κάποιους από τους πλέον συγκλονιστικούς αμπελώνες της Κύπρου, με τη σπάνια Πλωμάρα προσφέρει μια κρεμώδη αίσθηση Βιδιανού. (8/10)

Ροζέ κρασιά

Άης Αμπέλης, Νύμφες 2022: Μια νέα ροζέ κυκλοφορία για την οποία το πολυβραβευμένο οινοποιείο επέλεξε αποκλειστικά την ποικιλία Μαραθεύτικο. Ο οξύτητα συνεισφέρει στον ανοιχτό, ντελικάτο χαρακτήρα ενώ οι λίγες τανίνες του τελειώματος στην δομή.  (8/10)

Κυπερούντα, Ακτή 2023 (φωτό αμπελώνων επάνω): Το ροζέ προέρχεται από 100% Λευκάδα, το δικό μας βαφικό Βερτζαμί! Ωστόσο καταφέρνει να παραμείνει ανοιχτόχρωμο, άγουρο στα αρώματα των κόκκινων φρούτων, ελαφρύ στο στόμα και χωρίς ίχνος τανινών! (8/10)

Ερυθρά κρασιά

Βλασίδη, Artion 2018: Σύμπραξη  3 ποικιλιών (Merlot, Cab.Sauvignon, Syrah) και 3 ιδιόκτητων αμπελοτοπιών  από το Κοιλάνι, το πυκνό, αέρινο Artion διαθέτει δομή, δύναμη, σκληράδα και επίμονο flavor. Κελάρι επομένως για τουλάχιστον μια δεκαετία! (8,5/10).

Βουνί Παναγιά, Μπάρμπα Γιάννης 2019: Ο περφεξιονιστής παραγωγός προσφέρει μια cuvee του δύστροπου Μαραθεύτικο από  κλίματα  άνω των 70ετών. Ελαφρύ και πολύπλοκο τονίζει με οξύτητα και τανίνες την αυστηρότητά του. Ανοίξτε από το 2035! (8,5/10)

Δαφέρμος, Γιαννούδη 2021: Ο πολυχώρος –οινοποιείο στην Άνω Λευκάρα με εντυπωσίασε με το επίπεδο όλων των κρασιών του. Το Γιαννούδι θυμίζει Mourvedre με τον γλυκό, πιπεράτο πλούτο του, ωστόσο καταφέρνει να διατηρείται υπέροχα δροσερό. (8/10)

Δαφέρμος, Shiraz/ Malbec 2021: Τα ερυθρά του νησιού είναι  συνήθως σκληρά, αυτό όμως το ιδιαίτερο blend αποτελεί μια λαμπρή  εξαίρεση παρόλη την 12μηνη ωρίμανση του σε βαρέλι. Παράλληλα ντύνει την στρογγυλάδα του με όμορφο βύσσινο και βιολέτα. (8/10)

Κυπερούντα, Έπος Ερυθρό 2021: Αυτό το blend Syrah και Cab κάνει ακόμα και εμάς, τους ορκισμένους εχθρούς των κρασιών γυμναστηρίου, να υποκλιθούμε! Μια βόμβα ιβίσκου, τσουκνίδας, κασσίς και μέντας με τρομακτική δομή και μάκρος. Breathtaking… (9/10)

Loel, Πολύφημος Ερυθρό 2020: Η ηρωική καλλιέργεια των μεγάλων υψομέτρων καθιστά τα κρασιά της Κύπρου σχετικά ακριβά. Έτσι ένα ερυθρό blend με πιπεράτη φρεσκάδα, συμπαθητική υπόσταση, λίγες τανινούλες και τιμή κάτω των 6€ είναι άξιο σύστασης! (7/10)

Μύστης, Γιαννούδι- Μαραθεύτικο 2021: Ο πρίγκιπας και ο βασιλιάς του Κυπριακού ερυθρού μαζί και μάλιστα σε inox! Το αποτέλεσμα εκρηκτικό στα αρώματα βαριών λουλουδιών, πιπεράτο στο στόμα, ισορροπημένο, συνεπές και επίμονο! (8,5/10)

Τσιάκκας, Βαμβακάδα 2021: Από τον  …highest- altitude Αγρό προέρχεται αυτό  το Μαραθεύτικο, το οποίο ο παραγωγός ονοματίζει με την ντοπιολαλιά της Πιτσιλιάς. Η ουσία πάντως είναι πιπεράτη, αιθέρια, επίμονη και γεμάτη φρέσκο κορόμηλο. (8,5/10)

Τσιάκκας, Γιαννούδι 2022: Το ανερχόμενο αστέρι Γιαννούδι σε μια κορυφαία έκφρασή του. Εκρηκτικό στον χαρακτήρα των κόκκινων φρούτων και των αποξηραμένων βοτάνων, ξυπνάει βαριές μπαχαρένιες μνήμες από το Fahrenheit του Dior με κάθε γουλιά! (8/10)

Γλυκά κρασιά

Άης Αμπέλης, Commandaria 2017: Το οινοποιείο του Καλού Χωριού Ορεινής χρησιμοποιεί 70% Ξυνιστέρι και μόλις 30% Μαύρο για την 4,5 ετών ωρίμανσης Κουμανταρία του. Έτσι ο χαρακτήρας της είναι νευρικός, φέρνοντας στο νου το Κτήμα Μοντοφώλι!  (8,5/10)

ΚΕΟ, St John Commandaria NV: Ο αιωνόβιος παραγωγός προσφέρει μια non vintage έκδοση του εμβληματικού γλυκού. Ο έντονα γήινος χαρακτήρας και η τονισμένη πτητική είναι old school, ενώ το πολύ 50% του Μαύρου ευθύνεται για το βελούδινο στυλ. (8,5/10)

Τσιάκκας, Commandaria 2020: Μια single vineyard cuvee από τον Άγιο Μαμά. Καραμελένια και γλυκο-ξινο-πικρη, βάζει έναν …αέρα Madeira στο κλασικό προφίλ της Κουμανταρίας.  Οι 10μέρες λιασίματος και τα 3χρόνια παλαίωσης προσδίδουν ένα πιο μοντέρνο στυλ. (8,5/10)

*Η φωτογραφία παρουσίασης του άρθρου είναι από τους αμπελώνες Τσιάκκα