Από τα Άβδηρα της Ξάνθης και το οινοποιείο Anatolikos Vineyards, παράγεται αυτό το βαρελάτο Fine Assyrtiko, με χρήση γηγενών ζυμών (wild fermentation). Εμφιαλώνεται αφιλτράριστο, σε περιορισμένο αριθμό φιαλών και κατά τη γνώμη μου είναι ένα κρασί που αξίζει να το παρακολουθήσετε να εξελίσσεται μέσα στα επόμενα 2, 3 ή και 4 χρόνια. Παράγεται από αμπελώνες χαμηλής στρεμματικής απόδοσης, οι οποίοι καλλιεργούνται βιολογικά, και το κρασί ωριμάζει με τις λεπτές λάσπες του για 6 μήνες σε δρύινα βαρέλια. Φροντισμένη δουλειά, από ένα οινοποιείο που έχει επίσης ασχοληθεί εκτενώς και με το Μαυρούδι Θράκης, μια τοπική ερυθρή ποικιλία, που δίνει πολύπλοκα και μπαχαρένια κρασιά, που πρέπει να δοκιμάσετε!
Όσο για αυτό το Ασύρτικο, με το εντυπωσιακό, σχεδόν ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα άρωμα, που μπορεί να ξυπνήσει μνήμες από αλσατικά Riesling, διαθέτει συμπυκνωμένη δύναμη, την οποία διοχετεύει με άκρως ενδιαφέρουσα φινέτσα. Το βαρέλι κρύβεται πίσω από τη κουρτίνα ενός σύνθετου μπουκέτου, χωρίς να μονοπωλεί με εμφανή στοιχεία ξύλου ή καπνού. Το μπουκέτο εξελίσσεται διαρκώς, ξεκινώντας με λεμόνι και χαμομήλι, αλλά και πετρελαϊκές αποχρώσεις. Όσο μένει στο ποτήρι, το άρωμά του "γλυκαίνει" και αποκαλύπτει την Μαλαγουζιά (10%) που κρύβει μέσα του, με νύξεις καρύδας, τζίντζερ γκλασέ, γλυκό κουταλιού κουμ κουάτ, κίτρινα γινωμένα φρούτα, αλλά και χαρακτηριστικές ορυκτές νότες με φινίρισμα μελιού και λουλουδιών - ο παραγωγός προτείνει μετάγγιση σε καράφα για μισή ώρα και δεν έχει άδικο, αφού η εξέλιξη είναι εντυπωσιακή. Τα αρώματα της μύτης διαρκούν πολύ, κι εξελίσσονται και στο στόμα, το οποίο είναι γεμάτο - ίσως λίγο λιγότερο λιπαρό από το ιδανικό - και χορταστικό, με μεταξένια αίσθηση, καλή δομή και νόστιμη οξύτητα. Η επίγευση του, μεγάλη, με μια υπόνοια ξηρών καρπών και ξύσματος λεμονιού.
Αρκετά ζουμερό και με εξασφαλισμένο το αρωματικό δυναμικό του, αυτό το κρασί μπορεί να πάρει θέση δίπλα σε πιάτα με έντονα αρώματα φρέσκων μυρωδικών, σκόρδου και "πράσινων" μπαχαρικών - βλ. κόλιανδρο, λευκό πιπέρι, γλυκάνισο, τζίντζερ, κουρκουμά, πιπέρι σετσουάν. Ταιριάζει πολύ με ψάρι, γαρίδες ή κοτόπουλο, μαγειρεμένα με ταϋλανδέζικα μπαχαρικά, ή με πιο ελληνικό τρόπο, στο φούρνο αρτυμένα με σκορδολέμονα και θυμαρορίγανες. Δοκιμάστε το επίσης με κατσικίσιους κορμούς τυλιγμένους σε μπαχαρικά, με ψητά τυριά, όπως φορμαέλα σαγανάκι, μανούρι σχάρας ή φέτα σε φύλλο κρούστας, ή και με μια χορτόπιτα, με χόρτα της αρεσκείας σας. Για τη πίτα διαλέξτε μια πιπεράτη φέτα για τη γέμιση, για να προσθέσετε χαρακτήρα κι ένταση ή όπως έκανα κι εγώ μια, δυο κουταλιές καπνιστό κίτρινο τυρί (π.χ. Μετσοβόνε) που θα δημιουργήσει συγγενικούς δεσμούς με το κρασί.
Χορτόπιτα αρωματική
Σε μια φαρδιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε 3 κ.σ. ελαιόλαδο και σοτάρουμε 5 φρέσκα κρεμμυδάκια μέχρι να μαραθούν. Προσθέτουμε περίπου 1,5 κιλό καθαρισμένα, πλυμένα και χονδροκομμένα χόρτα (π.χ. σπανάκι, λάπαθα, χόρτα του βουνού, βρούβες, πράσα ή ότι είναι της εποχής) κι ανακατεύουμε μέχρι να μαραθούν μέσα στα υγρά τους. Στο τέλος εμπλουτίζουμε το μίγμα με 2 φλ. ψιλοκομμένα, ανάμικτα φρέσκα μυρωδικά, όπως δυόσμο, άνηθο, μάραθο, καυκαλίθρες. Αν τα χόρτα έχουν βγάλει πολλά ζουμιά, τα στραγγίζουμε και τα μεταφέρουμε σε ένα μπωλ. Προσθέτουμε στα χόρτα 400γρ. γιαούρτι στραγγιστό, 4 χτυπημένα αυγά, 3 φλ. θρυμματισμένη πικάντικη φέτα και 1/2 φλ. τριμμένο Μετσοβόνε ή άλλο καπνιστό τυρί. Αλατοπιπερώνουμε κι ανακατεύουμε καλά. Σε ένα λαδωμένο ρηχό στρογγυλό ταψί ή σε μια ταρτιέρα απλώνουμε ένα φύλλο κουρού, το τρυπάμε σε διάφορα σημεία και προσθέτουμε τη γέμιση. Σκεπάζουμε με ένα δεύτερο φύλλο, ή κόβουμε το δεύτερο φύλλο σε λωρίδες και σκεπάζουμε τη γέμιση πλέκοντας τις λωρίδες ώστε να δημιουργούνται "παραθυράκια" για να διαφεύγουν οι ατμοί και να μην πανιάσει το κάτω φύλλο. Ψήνουμε τη πίτα για περίπου 30 λεπτά στους 200C, μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά της. Την αφήνουμε να χλιαρύνει πριν τη κόψουμε.
Αν θέλετε να δοκιμάσετε τη πίτα και με κάποιο άλλο κρασί, θα πρότεινα ένα κρητικό Βιδιανό περασμένο από βαρέλι, όπως τον Άσπρο Λαγό του Δουλουφάκη, ένα Sauvignon μονοποικιλιακό, ας πούμε το Ντρούμο του Κυρ Γιάννη ή και κάποιο κλασικό χαρμάνι Sauvignon με Ασύρτικο - βλ. Thema Παυλίδη. Τέλος επειδή η συνοινοποίηση Ασύρτικου και Μαλαγουζιάς αποδεικνύεται ένα αρκετά δημοφιλές blend, δοκιμάστε και το ωραιότατο βαρελάτο κρασί του οινοποιείου Δαλαμάρα, που ακούει στο όνομα Καπνιστός.
Φωτογραφίες: Μαριάννα Ρούσσου
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση