Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε αναζητώντας «νέα» προϊόντα από όλη την Ελλάδα που κάνουν τη διαφορά.
Από την αρχαιότητα, η ελληνική γη ήταν πάντα γενναιόδωρη καθώς πρόσφερε ποικιλία και γεύση. Σταφύλι, ελιά, σιτηρά, βότανα, αρωματικά, μέλι, εσπεριδοειδή, χόρτα, καρποί, λαχανικά, φρούτα, λουλούδια και μύκητες που σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, της τυροκομίας, της ελαιουργίας, της οινοποίησης, της ζύμωσης και της χρήσης των αρτυμάτων διαμόρφωσαν μια γαστρονομική κουλτούρα που φτάνει ως τις μέρες μας μέσω γραπτών αλλά και προφορικών μαρτυριών.
Ακολουθώντας τις εποχές το ελληνικό τραπέζι γέμιζε με κάθε λογής καλούδια που νοστίμιζαν το φαγητό και αποτύπωναν τον χαρακτήρα του τόπου. Κρήτη, Πελοπόννησος, Κυκλάδες, Στερεά, Θεσσαλία, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη και μέσα σε αυτές τοπικές συνήθειες και τεχνικές ανέδειξαν έναν πλουραλισμό προϊόντων και γεύσεων. Επιρροές από τα δυτικά και τα ανατολικά δημιούργησαν ένα δελεαστικό γαστρονομικό χαρμάνι, ενώ η έλευση των προσφύγων από την Μ. Ασία γέμισε τον καμβά με χρώμα, άρωμα και τη δυναμική που αναζητούσε.
Η βιομηχανοποίηση της παραγωγής με την ταυτόχρονη εξάπλωση της χρήσης του ηλεκτρισμού, που βοήθησε στην ανάπτυξη της διαδικασίας της συντήρησης, διαμόρφωσαν έναν νέο, ευρύτερο χαρακτήρα, λιγότερο τοπικό. Η ένταξη στην Ε.Ο.Κ. και η παγκοσμιοποίηση μετέβαλαν τις διατροφικές μας συνήθειες, κυρίως στις αστικές περιοχές, αν και το «τραπέζι» προσπάθησε να κρατήσει την επαφή του με την ελληνική φύση. Στη ζωή μας εισήλθαν πανηγυρικά οι έτοιμες σάλτσες, η μαργαρίνη, τα τυποποιημένα λαχανικά, τυριά και αλλαντικά, τα κατεψυγμένα τρόφιμα και φρούτα, ενώ η γη παραμελήθηκε ως έναν βαθμό.
Σήμερα, ολοένα και περισσότερο, νέοι παραγωγοί ασχολούνται με τη γη ακολουθώντας καινοτόμες διαδικασίες, μελετούν, εκπαιδεύονται, συνδέονται με τον τόπο, ψάχνουν, επιλέγουν σύγχρονες μεθόδους, καλύτερες συσκευασίες και στοχεύουν ψηλά. Ο τόπος προέλευσης δεν αποτελεί πλέον ταμπού αλλά προστιθέμενη αξία. Η επιστροφή στην ελληνική φύση είναι γεγονός, ενώ στην επεξεργασία και την τυποποίηση γίνονται σπουδαία βήματα.
Έτσι, τα ελληνικά προϊόντα αποκτούν εξωστρέφεια, ποιότητα και συναγωνίζονται επάξια αντίστοιχα προϊόντα του εξωτερικού. Για πολλούς παραγωγούς σκοπός δεν είναι η επιδότηση αλλά η αξία, η διάκριση και η αναγνώριση.
Το δρόμο που χάραξε το κρασί και το λάδι ακολουθούν πλέον αρκετά ελληνικά προϊόντα που αξίζουν την προσοχή μας αναζητώντας τις ρίζες τους. Καλώς ορίσατε λοιπόν στη «νέα ελληνική παραγωγή».
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση