Μίτος: «Η ζωή εδώ είναι πιο ωραία και άνετη»

21 Οκτωβρίου 2022
Τάσος Μητσελής
Ένα - πιο παραδοσιακό δε γίνεται - καφενείο στη Καλλιθέα με βέρα κρητική καταγωγή ξεχειλίζει από αυθεντικότητα και μια κουζίνα-λεβεντιά που τρατάρει τους θαμώνες άπαιχτους μεζέδες και φιλοξενία από το νησί.
  • ΜΙΤΟΣ: «Η ΖΩΗ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΤΗ» | Θέματα

Θα ήθελα πολύ να περνάω τυχαία μια μέρα έξω από τον Μίτο στη Καλλιθέα, να δω φως, να μπω και μετά να γράψω «κοιτάξτε, τι ξετρύπωσα εγώ που γυρνάω όλη μέρα κι όλη νύχτα στην Αθήνα», αλλά αυτό δεν θα είχε απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Ψάχναμε με έναν φίλο που να πάμε για να τσιμπήσουμε κάτι μερακλίδικο και νόστιμο, δίνοντας του πάσα και το ελεύθερο να διαλέξει ό, τι θέλει αρκεί να μας μιλήσει στη καρδιά. «Θα σε πάω στον Μίτο» μου λέει «αλλά ετοιμάσου για χύμα κατάσταση, ένα κρητικό καφενείο είναι από εκείνα όμως που δεν πιστεύεις ότι μπορούν να υπάρχουν σε μια μεγαλούπολη». Αυτό από την άλλη ήταν όντως μια πραγματικότητα.

Το παράδοξο είναι ότι ενώ δεν έχω παρά ελάχιστες εμπειρίες από καφενεία στη Κρήτη, με το που κάθισα σε ένα από τα τραπεζάκια του Μίτου, ξέχασα ότι βρίσκομαι στην Καλλιθέα. Γυρνώντας διακριτικά το κεφάλι για να ρίξω καμία ματιά στον χώρο, το βλέμμα του πέφτει σε μια φωτογραφία του Ξυλούρη. Δίπλα της υπήρχαν δυο τηλεοράσεις: η μια ήταν κλειστή κι άλλη έπαιζα ένα κορεάτικο ντοκυμαντέρ με έναν τύπο που εκείνη τη στιγμή έλεγε: «Η ζωή εδώ είναι πιο ωραία και άνετη». Κι εδώ μέσα έτσι είναι σκέφτηκα. Στον τοίχο απέναντι μου είναι κρεμασμένα ένα σωρό αριστεία της Εθνικής Αντίστασης και ανάμεσα τους μια κορνιζαρισμένη επιγραφή: «Φίλος που έπαψε να υπάρχει, είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ.» Ξαφνικά ακούγεται μια ηλεκτρική σκούπα, ενώ μπαινοβγαίνει συνέχεια κόσμος. Στη διπλανή παρέα ψευτομάλωναν για τα πολιτικά και μπροστά από τον πάγκο της ανοιχτής κουζίνας κάποιος έτρωγε μόνος του. Που είσαι Άντονυ Μπουρνταίν, να γυρίσεις ένα ολόκληρο επεισόδιο; 

Εδώ και κάποια χρόνια τρέχει το μαγαζί ο Μανώλης Χνάρης και η Σοφία, με καταγωγή από τα Λιβάδεια Μυλοποτάμου. Τον συναντήσαμε στα πεταχτά καθώς έφευγε για κάτι δουλειές: «Δυο μέρες τρώω ψάρι και δεν μπορώ, στα όρθια το τρώω» μας λέει και γίνεται καπνός. Είμαστε στο σωστό μέρος. Στο καταλογάκι υπάρχουν ένα σωρό μεζέδες, τόσο καλοφτιαγμένοι και νόστιμοι που δεν θυμάμαι να έχω φάει στην Αθήνα κάτι καλύτερο σε παραδοσιακή κουζίνα που να κατάγεται από τη Κρήτη.

Τώρα δεν νομίζω να έχει νόημα να σας απαριθμήσω καρέ καρέ τα πιάτα. Θα σταθώ μόνο στα χρυσοτηγανισμένα, επικά κεφτεδάκια από πρόβατο, τα οποία παραγγείλαμε δυο φορές εκεί και άλλη μια μετά που πήραμε πακέτο οπότε τρεις στο σύνολο, στα χορτοπιτάκια που τα σερβίρουν με το τεμάχιο, στο τηγανητό κουνέλι και στα πραγματικά κολασμένα γαρδούμια. Για κακή μου τύχη εκείνη τη μέρα δεν υπήρχαν οι γυρευτοί βολβοί και κάποια αλλά πραγματάκια που έβαλα στο μάτι, μας αποζημίωσαν όμως και με το παραπάνω όσα ήρθαν στο τραπέζι μας. Στο τέλος βγάλανε γλυκό του κουταλιού καρότο και ο λογαριασμός με αρκετό φαγητό και ρακή άγγιξε τα €25 το άτομο. Μάλλον δεν υπολογίσανε τα «εισιτήρια» για Κρήτη. Χωρίς επιστροφή. 

Info: Αριστείδου 62, Καλλιθέα τηλ. 210 9510134

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση