Το γιαπωνέζικο fusion χάθηκε στη μετάφραση;

13 Οκτωβρίου 2021
Τάσος Μητσελής
Μήπως μια από τις πάλαι ποτέ πιο κραταιές τάσεις της παγκόσμιας γευστικής σκηνής έχει σταματήσει να εξελίσσεται, αφήνοντας πίσω του ως «κληρονομιά» ένα κοσμικό μοντέλο εστιατορίου, το οποίο συχνά είναι κενό γαστρονομικού περιεχομένου;
  • ΤΟ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟ FUSION ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ; | Θέματα

Περάσανε σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια από το άνοιγμα του πρώτου Matsuhisa στο Los Angeles, εκεί δηλαδή όπου ο ίδιος ο Nobu «γέννησε» μια από τις πιο hot και εξαιρετικά πρωτοπόρες για εκείνη την εποχή γευστικές τάσεις στον πλανήτη, το japanese fusion. «Τόλμησε» τότε να ενσωματώσει διάφορα πιάτα-κλειδιά της λατινοαμερικάνικης γαστρονομίας σε μια ιδιοσυγκρασιακή προσέγγιση που ήδη έκανε στην ιαπωνική κουζίνα, δημιουργώντας μια σειρά από παγκόσμιες σπεσιαλιτέ, τις οποίες ακόμη ούτε κι ο ίδιος δεν έχει ξεπεράσει μέχρι σήμερα. Ο Robert de Niro μόλις δοκίμασε το περίφημο black cod με miso, του έταξε γη και ουρανό για να του ανοίξει ένα εστιατόριο στην Νέα Υόρκη και μπορεί να του πήρε κάμποσα χρονάκια για να τον πείσει, αλλά αν αναλογιστείτε το success story που γράφτηκε μετά, μάλλον άξιζε τον κόπο που έριξε τόσο πολύ τα μούτρα του ο Bob.

Ο ιεροκήρυκας του γιαπωνέζικου fusion έκανε όντως θρησκεία για δυο δεκαετίες και βάλε αυτή τη new style κουζίνα και μπορεί κυρίως οι Ιάπωνες αλλά και οι Γάλλοι να του γύρισαν επιδεικτικά τη πλάτη, αλλά το φαγητό του λατρεύτηκε από κοσμικούς, χολιγουντιανούς ηθοποιούς, jet setters, πολιτικούς, καλλιτέχνες αλλά και από ένα τεράστιο κοινό το οποίο γοήτευε σε μεγάλο βαθμό αυτή η χρυσόσκονη του Nobu. Ήταν άλλωστε μια «συνταγή» που αντιγράφηκε όσο λίγες, γεννώντας -σχεδόν- κλώνους οι οποίοι σε μεγαλύτερη ή μικρότερη κλίμακα παίζουν κατά κάποιο τρόπο ακόμη και τώρα, στο κατώφλι του 2022, την ίδια ξεθωριασμένη κατά τη γνώμη μου κασέτα. 

Το τελευταίο διάστημα μάλιστα παρατηρώ με έκπληξη (και κάποια απογοήτευση) ότι το ανεπίκαιρο και πανάκριβο για την κλάση του γιαπωνέζικο fusion, αρχίζει να επανεμφανίζεται σε καινούργια αθηναϊκά μαγαζιά (για να μην συζητήσουμε καν τι συμβαίνει στη Μύκονο). Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αρκετοί από όσους καταπιάνονται με αυτό το είδος μπορούν να το κάνουν πολύ καλά. Αναρωτιέμαι, όμως. Είναι δυνατόν από τη μία να γίνεται μια συντονισμένη υπερπροσπάθεια για να προτάξουν οι σεφ και τα εστιατόρια ως σημαία τους στη νέα εποχή την αειφορία, την εποχικότητα, την εντοπιότητα, την αναζήτηση άριστης ποιότητας υλικών και από την άλλη να μιλάμε πάλι για inside out roll με - ο Θεός να τη κάνει - τεμπούρα μιας γαρίδας που ταξίδεψε από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να μας τη σερβίρουν με σολομό σε teriyaki sauce στη Βουλιαγμένη; Είναι δυνατόν από τη μια να μας γοητεύει ο εκδημοκρατισμός της γαστρονομίας και να επιζητούμε το προσιτό γκουρμέ, το ανεπιτήδευτο γαστροστέκι στις εξόδους ή ένα πολύ προσεγμένο comfort που θα μας μιλήσει κατευθείαν στη ψυχή χωρίς να μας αδειάσει τη τσέπη κι από την άλλη να μας κοστίζει ένα -δε λέω- αξιοπρεπές γεύμα με κρασί σε ένα απλό japanese fusion εστιατόριο σχεδόν όσο θα μας κόστιζε και σε ένα κορυφαίο fine dining; Είναι δυνατόν να επενδύουν χωρίς να συνυπολογίζουν έστω κάποια από τα παραπάνω νέοι επιχειρηματίες τα κεφαλαία τους σε μια ενδεχομένως ξεπερασμένη πλέον συνταγή και να περιμένουν από τους πελάτες να χρυσοπληρώνουν ένα μέτριο τις περισσότερες φορές προϊόν; Δε κάνω δίκη προθέσεων και θα το επαναλάβω: ακόμη και σε αυτό το πεδίο υπάρχουν σεφ που τα πάνε περίφημα. Απλώς, απορώ. Δεν βλέπουν άραγε ότι όλο αυτό έχει κουράσει; 

Ο Nobu (κι ο κάθε «Nobu») τις έκανε τις επαναστάσεις του, όταν όμως είχε νόημα αυτές να συμβούν. Τάραξε τα νερά, ανέτρεψε γευστικά κατεστημένα, ρίσκαρε, υπήρξε καινοτόμος, επιδραστικός, ανεξάντλητα δημιουργικός. Και τυχερός. Ένας αληθινός σταρ της γενιάς του. Αυτό το ιδιαίτερο όμως fusion που ο ίδιος δημιούργησε λιμνάζει χωρίς να εξελίσσεται, αναζητώντας τον επόμενο ή - γιατί όχι; - τους επόμενους δημιουργούς «επαναστάτες» που θα το επικαιροποιήσουν, θα το αναπροσαρμόσουν, θα το εκσυγχρονίσουν και θα το καρυκεύσουν με τη δική τους προσωπικότητα, τη δική τους αισθητική, τις δικές τους ιδέες, τη δική τους νοστιμιά. 

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση