Kazuyo Sejima η αθόρυβη πρωτοπόρος του μοντερνισμού

Επηρεάστηκε από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα Kiyonori Kikutake, αλλά και τη συνεργασία της με τον διάσημο Toyo Ito, όταν σχεδίαζε το Silver Hut, την ιδανική για εκείνον κατοικία η οποία χαρακτηριζόταν από τις ανάλαφρες καμάρες και τα μεγάλα ανοίγματα προς τον εξωτερικό χώρο. Αυτή η κατοικία ήταν μια έκφραση της άποψης του Ito, για τον Urban Nomad, όπως αντίστοιχα οι κατοικίες Pao I και αργότερα Pao II, που αφορούσαν κατά κάποιο τρόπο στη γυναίκα νομάδα του Τόκιο, μια μινιμαλιστική δομή με ανάλαφρο και εφήμερο σχεδιασμό, ενταγμένη στο περιβάλλον της αστικής μητρόπολης.

Αν και ποτέ δεν έκανε απευθείας παραπομπές στο παρελθόν της Ιαπωνίας, η Sejima, διαφοροποίησε την Ιαπωνική παράδοση των λεπτών, ενδιάμεσων τοίχων στις κατασκευές της, με  προστατευτική χαλύβδινη πλάκα, όπως στο House in a Plum Grove του 2003 στο Τόκιο. Οι εσωτερικοί τοίχοι οικήματος, πάχους 16 mm, θόλωσαν τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, για να προτείνουν νέες, ασφαλείς και οικείες χωρικές συνδέσεις μέσα στο παραδοσιακό σπίτι. Στα σχέδια της, τα υψόμετρα και τα μοντέλα τους, παρουσιάζουν μια απατηλά απλή γεωμετρική διαύγεια. Για παράδειγμα, η καθαρότητα του κυκλικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του 21ου αιώνα στην Kanazawa, που ολοκληρώθηκε το 2004 και σηματοδότησε ένα σημείο αναγνώρισης του έργου της, είναι το αποτέλεσμα μιας αυστηρής επανεξέτασης ενός προγράμματος ανεξάρτητων εκθεσιακών χώρων που στεγάζονται με ένα περίτεχνο τρόπο σε κουτιά και κυλίνδρους που συγκρατούνται από μια στέγη διαμέτρου 112,5μ.

Η Sejima, πιστεύει ότι ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, οφείλει να επιτρέπει στους ανθρώπους ασφαλείς ιδιωτικές στιγμές, αλλά και με ευκολία να βιώνουν έναν ορισμένο βαθμό δημοσιότητας στην ιδιωτικότητα ενός σπιτιού, σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον. Η πρωτοποριακή της ματιά, αποτυπώθηκε σε πολλές δουλειές της, όπως στο σχεδιασμό του O-Museum στο νησί  Honshu της Ιαπωνίας. Ο σχεδιασμός του σε συνεργασία με τον Ryue Nishizawa, έχει ως βασικό υλικό το γυαλί και η πρόσοψη του κτηρίου παίζει με τη διαφάνεια και την αδιαφάνεια. Αυτό το συναίσθημα της ιδιωτικότητας και της επιλεκτικής δημοσιότητας, της διαφάνειας και της αδιαφάνειας, κυριαρχεί στο έργο της.

Έχει κατασκευάσει πολλά σπίτια, εμπορικά κτίρια και γραφεία, πολυκατοικίες και μουσεία στο Τόκιο και σε άλλες πόλεις της Ιαπωνίας, με κύρια χαρακτηριστικά τους, το γυαλί, το αλουμίνιο, τα μεταλλικά πλέγματα και τις γλυπτικές επιφάνειες. Από το 1995, οι δουλειές της έχουν την υπογραφή του γραφείου SANAA, το οποίο ιδρύθηκε από την ίδια και τον αρχιτέκτονα Ryue Nishizawa, με τον οποίο μοιράζονται το ίδιο όραμα. Το όραμα αυτό περιλαμβάνει κτήρια αλλά και έπιπλα, ενώ ένα από τα τελευταία τους έργα, είναι η πρόσφατη επέκταση του Μουσείου του Σίδνεϊ (SydneyModern), ένα κτήριο μεγάλης κλίμακας, στο οποίο κυριαρχούν φυσικά το γυαλί και το μέταλλο. Δική τους υπογραφή, φέρει και η  εντυπωσιακή πρόσοψη του Παριζιάνικου LaSamaritaine, αλλά και το νέο Campus του πανεπιστημίου Bocconi στην Ιταλία. Το αρχιτεκτονικό δίδυμο, έχει υπογράψει το 2007 και το σχεδιασμό του εντυπωσιακού, TheNewMuseumofContemporaryArt στη Νέα Υόρκη, που συζητήθηκε πολύ για την κυβιστικά ογκώδη και παράλληλα ανάλαφρη δομή του. Ένα κατάστημα του Dior στο Τόκιο, το glasspavilion στο Μουσείο του Τολέδο και δεκάδες ακόμα κτήρια και κατασκευές.