Η Maria Cristina Mariani Dameno, γνωστή ως Cini Boeri, αποφοίτησε από το Politecnico di Milano το 1951, έκανε την πρακτική της στον περίφημο Gio Ponti όπου ανακάλυωε την σωματική και ψυχική πειθαρχία στη λήψη αποφάσεων και τη δημιουργία των σχεδίων και αμέσως μετά, συνεργάστηκε με τον Marco Zanuso πριν δημιουργήσει το δικό της στούντιο μια δεκαετία αργότερα. Η δουλειά της είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη, ωστόσο είναι περισσότερο γνωστή για τη δημιουργία καινοτόμων και ρυθμιζόμενων συστημάτων επίπλων που μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής των ανθρώπων. Τα σχέδια της βασίστηκαν σε μια φιλοσοφία ευελιξίας και προσαρμοστικότητας στην ανθρώπινη μορφή. Πίστευε ακράδαντα στον σχεδιασμό ως μέσο για την ενίσχυση της ανθρώπινης ευημερίας. Τα έπιπλα της έχουν συχνά αρθρωτά σχέδια και προορίζονται να προσαρμόζονται σε διαφορετικές χρήσεις και χώρους.
Τα σχέδια της Boeri χαρακτηρίζονται από καθαρές γραμμές, κομψότητα και μινιμαλιστική αισθητική. Ωστόσο, είναι πάντα εμποτισμένα με ζεστασιά και βαθιά κατανόηση των ανθρώπινων αναγκών. Παρά τη φαινομενική απλότητα τους, υπάρχει πάντα μια υποβόσκουσα πολυπλοκότητα στον τρόπο με τον οποίο κατασκευάζονται ή σχετίζονται με το χώρο και το ανθρώπινο σώμα. Για παράδειγμα ο καναπές Serpentone, ένα από τα πιο γνωστά της κομμάτια, που σχεδιάστηκε για την Arflex 1971. Πρόκειται για ένα καινοτόμο αρθρωτό σύστημα καθισμάτων, κατασκευασμένο από μαύρο αφρό πολυουρεθάνης, μπορεί να τοποθετηθεί ανάλογα με τη διαμόρφωση που τις ανάγκες του χρήστη. Πολύ συχνά έλεγε ότι «Προσπαθώ πάντα να δίνω ικανοποιητικές απαντήσεις και λύσεις στους πελάτες μου. Αν πρέπει να σχεδιάσω το σπίτι τους, θέλω να γνωρίσω τον πελάτη και να δημιουργήσω κάτι σε αρμονία με τον τρόπο ζωής του.»
Όταν γράφτηκε στην αρχιτεκτονική σχολή, οι γυναίκες στο τμήμα της, ήταν ελάχιστες. Αυτό δεν την απέτρεψε στιγμή από την προσήλωση στο στόχο της, ακόμα και όταν οι καθηγητές της, της υπενθύμιζαν συχνά, ότι η αρχιτεκτονική και το design ήταν ανδρικό πεδίο ενασχόλησης. Πάντα, από εκείνη ην ηλικία, ο στόχος της ήταν να δημιουργήσει φιλικά προς τον άνθρωπο σχέδια, να εξερευνήσει τις ιδιότητες των υλικών και να ξεπεράσει τα όρια των δυσκολιών στις τεχνικές κατασκευής. Το 1987, έκανε τα βλέμματα των συναδέλφων της και του κόσμου να γυρίσουν στο εμβληματικό της σχέδιο για την καρέκλα Ghost κατασκευασμένης από ένα μόνο φύλλο γυαλιού. Αυτό το μονολιθικό κομμάτι, που δημιούργησε με τη συμμετοχή του συνεργάτη της Tomu Katayanagi για την εταιρεία Fiam, μοιάζει κυριολεκτικά να αιωρείται στο κενό και φυσικά πρόκειται για το αποτέλεσμα ενός τεχνολογικού πειραματισμού και μιας τεράστιας έρευνας.
Η συλλογή της Strips του 1972 για την Arflex, η οποία κέρδισε το βραβείο Compasso D`oro, είχε αφαιρούμενα καπιτονέ καλύμματα που προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν ως κουβέρτες. Ενώ η καρέκλα Botolo που στηριζόταν άριστα σε τρία πόδια και σχεδιάστηκε το 1973, πριν από λίγα χρόνια επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, όταν το 2018 ο John Pawson τη χρησιμοποίησε στο ξενοδοχείο Jaffa στο Tel Aviv.
Η Boeri πίστευε πάντα ότι ένας αρχιτέκτονας πρέπει να μπορεί να σχετίζεται με την κοινωνία στην οποία ζει ή μάλλον με την κοινωνία στην οποία θα ήθελε να ζήσει. Συχνά επίσης, έλεγε ότι οι αρχιτέκτονες θα πρέπει να έχουν επίγνωση της πολιτικής, της οικονομίας και του περιβάλλοντος όπου δραστηριοποιούνται και να διασφαλίζουν ότι οι επιλογές τους είναι σε αρμονία με αυτούς τους τομείς. Δυναμική και πρωτοπόρος, κατάφερε να παρακάμψει τις προκλήσεις του να είναι γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, ειδικά εκείνες τις δεκαετίες. Παράλληλα με το σχεδιασμό επίπλων, το έργο της Ιταλίδας δημιουργού, περιλαμβάνει τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό πολλών κτηρίων αλλά και την διακόσμηση κατοικιών σε πολλά σημεία της Ιταλίας και όχι μόνο. Το έργο της βρίσκεται στις συλλογές πολλών σπουδαίων μουσείων σε όλο τον κόσμο, ενώ συνέχισε να παράγει έργο μέχρι τα 90 της, με το ίδιο αδυσώπητο πάθος για βελτίωση της ανθρώπινης ζωής μέσω του σχεδιασμού.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση