«Η μέρα μου ξεκινάει με ένα ξυπνητήρι, που θυμίζει γνωστό παιδικό τραγούδι από τα στρουμφάκια, συνοδευόμενο από χαρωπά νιαουρητά του μονίμως πεινασμένου μου γάτου και μια τεράστια άσβεστη πεινα για decadent φαγοπότια. Το πρωινό ήταν πάντα το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας για εμένα. Είμαι ικανή να ξυπνήσω και να αποτελειώσω ότι φαγητό έχει μείνει από την προηγουμενη στο ψυγείο.. Αμέσως μετά ανοίγω το laptop!
Αποφεύγω να πίνω καφέ, αλλα λατρεύω το παγωμένο τσάι, το αγαπημένο μου είναι το Energy της APIVITA με βιολογικά βότανα, άγριο τριαντάφυλλο, κάρδαμο και κανέλα, το οποίο αφήνω ολονυχτίς σε κανάτα στο ψυγείο και πίνω κατά την διάρκεια της μέρας σε ποσότητες.
Το στάνταρ πρωινό μου είναι τοστάκι από πολύσπορο σικάλεως, καπνιστή γαλοπούλα, mozzarella και γαλλική μουστάρδα συνοδευόμενο από ένα φυσικό χυμό από πορτοκάλι, φρούτα εποχής, υποφαές, goji berries, σπιρουλινα, γύρη και μέλι. Breakfast of the champions, που λένε!
Το αγαπημένο μου στέκι για καφέ και συναντήσεις με φίλους, είναι το Φίλιον στο Κολωνάκι. Λατρεύω την ποικιλία του κοινού του, ανάμεσα στο οποίο μπορεί κανείς να συναντήσει όλες τις ηλικίες, ιερά τέρατα της intelectuel Αθηνας, όπως η παρέα του κυρίου Τζούμα, καλοντυμένες κoλονακιώτισσες μαμάδες και cool αθηναϊκές μουρίτσες. Δίνουμε συνήθως εκεί ραντεβού για απογευματινό "εσπρεσσάκι" νωρίς, και μένουμε ώρες, μέχρι που το espresso γίνεται...McFarland! Αν η πείνα με βρει στο δρόμο, θα περάσω από το Street Food στο Γκάζι, για το αγαπημένο μου guilty pleasure, ένα sandwitch γίγας μαζί με ένα ginger ale.
Όταν προλαβαίνω βέβαια, μου αρέσει να μαγειρεύω μεσημεριανό στο σπίτι. Αγαπημένο μου lunch είναι μια συνταγή για φακές που έχω εφεύρει, με μανιτάρια, καρότο και καυτερό τσίλι. Είναι πολύ απλή και γρηγορη, ειδικά σε χύτρα ταχύτητας. Αφού περάσετε μια βράση τις φακές, ρίξτε αρκετουτσικο ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και κάψτε ένα κρεμμύδι μαζί με ίση ποσότητα λεπτής και χοντρής φακής και μανιτάρια κομμένα σε ροδέλες. Προσθέστε 3-4 ντομάτες και 1-2 καρότα που έχετε περάσει από τρίφτη, νερό, αλάτι και 5-6 κόκκινα ταϊλανδέζικα chillies και βράστε σε σιγανή φωτιά για κανένα τέταρτο. Θέλει και φετουλα στο σερβίρισμα αυτό, αλλά το προτιμώ χωρίς, για guilt free mid-day boost.
Θέλω να πηγαίνω να ψωνίζω στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου, αλλά δυστυχώς γύρω από το σπίτι μου (Ακαδημία Πλάτωνος), λείπει ένα καλο supermarket. Το βασικό μου κριτήριο για να θεωρήσω ένα super market καλό, είναι ο αριθμός και η ποικιλία τυριών που διαθέτει, αφού αυτή είναι η μεγαλύτερη μου διατροφική αγάπη, όσο πιο γαλλικό και "βρωμερό" τόσο το καλύτερο. Θυμάμαι κάποτε είχα κουβαλήσει ένα καμαμπέρ από ένα υπαίθριο market του Παρισιού, στο φοιτητικό μου διαμέρισμα στο Λονδίνο, όπου έκανε το σπίτι μας να μυρίζει σαν αποδυτήρια ποδοσφαιρικής ομάδας, ακόμα και μέσα από το ψυγείο!
Ψωνίζω κάθε βδομάδα από την λαϊκή μου όμως και κατά διαστήματα από την κεντρική αγορά στην Αθηνάς, όπου βρίσκω κάθε λογής καλούδια. Τελευταία πώρωση είναι ηλιόσποροι και κολοκυθόσποροι, τους αναμειγνύω και με αυτούς πασπαλίζω ριζογκοφρέτες της Fytro, πάνω στις οποίες αλείφω cottage cheese, είναι το τέλειο snack. Ριζογκοφρέτες θα βρει κανείς πολλές κα μέσα στο ντουλάπι με τα τρόφιμα. Κάνουν... παρέα στα λιγκουίνι, το tabasco, τα ασιατικά προιόντα και noodles ρυζιού. Η ταϊλανδέζικη κουζίνα είναι η αγαπημένη μου και ακόμα περισσότερο η greek-thai fushion που φτιάχνω για τους φίλους, που μαζεύω συχνά στο σπίτι για φαγητό. A.. ολο και καμια σοκολάτα θα βρει μέσα εκεί κανείς. Γυναικεία φύση χωρίς σοκολάτα γίνεται; Δεν γίνεται... Η αγαπημένη μου είναι η μαύρη η Παυλίδης με πορτοκάλι. Σου φτιάχνει την διάθεση στο δευτερόλεπτο. Όμως εγώ δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τα σύκα. Αχ, τα θεωρώ ύψιστο φαγητό και μπορώ να τα τρώω σε μεγάλες ποσότητες, γι` αυτο και βγαίνουν μονο για 1 μιση μήνα τον χρόνο. Για να με γλιτώσουν από λαιμαργίες, τα χρυσά μου..
Ντρέπομαι που θα το ομολογήσω αλλά ναι, το αγαπημένο μου comfort food, , είναι τα μικρά cheeseburgers των Μc Donalds. Μου θυμίζουν κάτι hangover πρωινά με τον κολλητό μου τον Θάνο, που μετακόμισε πριν ένα χρόνο στην Αμερική και μου λείπει φοβερά. Κάθε φορα που χρειάζομαι μια ατασθαλία, τρώω ένα και σκέφτομαι τις περιπέτειες μας. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Αυτό που λένε ότι η γεύση έχει μνήμη είναι αλήθεια όχι μόνο για τα cheeseburgers αλλά για τους αξεπέραστους τηγανητούς κολοκυθοκεφτέδες που στοίχειωσαν πεντανόστιμα την παιδική μου ηλικία!
Σήμερα λατρεύω τους sold out ντοματοκεφτέδες στο Κατώγι, στην Ίο όπου πάμε τα τελευταία 3 καλοκαίρια. Πρόκειται για ένα κουκλίστικο μεζεδοπωλείο, διακοσμημένο με φοβερή αγάπη. Αν βέβαια ήταν να διαλέξω ένα πιάτο μέσα από την χιουμοριστική κάρτα τους, θα έβαζα τα κλάματα, τα διαλέγω όλα! Είναι όλα τόσο γευστικά, που καταλήγαμε να τρώμε εκεί, σχεδόν κάθε μέρα.
Eδω στην Αθήνα τώρα τελευταία επισκέφτηκα και μου άρεσε πολύ, το φιλανδέζικο SAFKA στον Κεραμικό. Έφαγα ένα υπέροχο χοιρινό με τρεις τρόπους, αλλα μαθαίνω πως ο σολωμός τους, είναι το πιάτο που αξίζει να δοκιμάσει κανείς. Το all-time-favorite μου, όμως είναι το Cosa Nostra. Εκεί αξίζει να δοκιμάσει κανείς όλη την κάρτα και να μείνει ώρες, προσποιούμενος gangster της Νέας Υόρκης στην δεκαετία του 30.
Από τα εστιατόρια που βρήκα στα ταξίδια μου είναι το Les Trois Garcons στο Λονδίνο, όχι τόσο για την βαριά γαλλική κουζίνα του, όσο για το περιβάλλον. Είναι ένας παράδεισος από ταριχευμένα ζώα και αντίκες, που αξίζει να δει κανείς. Αυτό, και το Chez Janou στο Παρίσι, μια από τις παραδόσεις του γαλλικού Fashion Week, εκεί όπου δοκίμασα για πρώτη φορά μύδια αχνιστά με σκόρδο και τα ερωτεύτηκα παράφορα!
Συνήθως προτιμώ το λευκό κρασί. Αγαπημένες μου ποικιλίες είναι το Chablis και το Reisling. Το καλύτερο Reisling που έχω πιει ποτε ήταν στη The Old Queens Head pub στο Islington του Λονδίνου πριν από αρκετά χρόνια. Δεν θυμάμαι την κάρτα δυστυχώς, αλλά η γεύση είναι αποτυπωμένη για πάντα στην μνήμη μου. Θα μπορούσα να το αναγνωρίσω μέχρι σήμερα, είχε μια ανατριχιαστική και γαργαλιστική γεύση μουχρίτσας, που το έκανε συναρπαστικό. Αυτό που αλλάζει κατά καιρός είναι το βραδινό μου ποτό, αλλά αν ήταν να διαλέξω ένα, τότε είναι το passion fruit & chilli martini και ειδικά στο Shoreditch House του Λονδίνου. Νίκο, παράγγειλε μου ένα και έρχομαι! (inside joke!). Στον πολυχώρο 6 d.o.g.s της Αβραμιώτου, όπου συχνάζω πίνω συνήθως Pimms & lemonade. Άλλες φορές πηγαίνω στο ιστορικό after hour γκοθάδικο Rebound, όταν θέλω να χορέψω 5 ώρες χωρίς σταματημό.
Γλυκό, ε; Εκτός από το σπιτικό banofee, η αγαπημένη μου τούρτα από ένα ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς μου το Floral, στην Πλάτωνος είναι η τούρτα μπισκότο, που τιμάμε συχνά. Τώρα τελευταία την έχουν «μεταφράσει» και σε παγωτίνι και μας έχουν καταστρέψει.
Σε ένα υποθετικό τραπέζι των ονείρων μου, θα ήθελα να καλέσω όλους τους κολλητούς μου Έλληνες, ξένους και ξενιτεμένους στο σπίτι για φαγητό, να μαγειρέψουμε όλοι μαζί ένα chilli con carne που λατρεύω και να μας φτιάξει η χρυσοχέρα φίλη μου Δέσποινα Iσοπούλου εκείνο το κολασμένο flourless κέικ σοκολάτας, που `φτιάξε τις προάλλες και δεν λέει να μου φύγει από το μυαλό. E ναι, εντάξει θα ήθελα να καλέσω και τον stand –up comedian Louis CK, την σκηνοθέτιδα Sofia Coppola και τον frontman των Pearl Jam, Eddie Vedder. Θα ερχόντουσαν λέτε;
Αν, πάλι, το όνειρο γινόταν εφιάλτης και αύριο ήταν η τελευταία μέρα πάνω στην γη, θα ήθελα το σπιτικό τραπέζι με τους κολλητούς, να μεταφερθεί στην παραλια της Sian Κa`an στο Mexico, και να φάω για άλλη μια φορά huitlacoche, μαγειρεμένο πάνω σε παραδοσιακή συνταγή των Μayas. Επίσης θα ήθελα δίπλα στο κύμα, να βρίσκεται ένα τεράστιο ψυγείο με μεξικανικές cervezas, και πριν έρθει το τέλος, να φτιάξουμε ένα φανταστικό teepee όπως την τελευταία σκηνή του Μelancholia (του Lars Von Trier), να τις πάρουμε μαζί και να μπούμε όλοι μέσα».
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση