Γεννημένος στο Οχάιο το 1901, πέρασε ένα μικρό μέρος της εφηβείας του, εργαζόμενος σε μια εταιρεία εξόρυξης πετρελαίου. Στα δεκαέξι του, παράτησε το σχολείο και αφού για πρώτη φορά στη ζωή του, παρακολούθησε μια ταινία, συγκεκριμένα το Bird of Paradise, σιγουρεύτηκε απόλυτα ότι αυτό θα είναι το μέλλον του. Γύρω στα 23, βρέθηκε στο Χόλυγουντ, αναζητώντας τη μεγάλη ευκαιρία. Μεταξύ της ενασχόλησης του ως μηχανικός σε συνεργεία αυτοκινήτων και μικρούς δεύτερους ρόλους, συνήθως κακοποιών που του έδιναν στο θέατρο, άρχισε να γίνεται γνωστός σε ένα μικρό κοινό.
Αυτό που βέβαια κατάφερε τελικά, και μάλιστα μεταγενέστερα το ανέφερε σε συνεντεύξεις του, ήταν το γεγονός ότι ενώ τα αφεντικά της MGM, θεωρούσαν ότι δεν πρόκειται να κάνει μεγάλη καριέρα, εκείνος έγινε το χρυσό παιδί της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Καθώς οι θαυμαστές του από τους μικρούς ρόλους που έπαιζε πολλαπλασιάζονταν, το Χόλυγουντ που το βασικότερο κίνητρο που είχε (και έχει) στις κινηματογραφικές παραγωγές είναι το κέρδος, άρχισε να τον προσέχει περισσότερο. Μέσα σε μια δεκαετία, ο Gable, πρωταγωνίστησε σε μερικές από τις πιο εμβληματικές ταινίες εκείνης της εποχής, κατάφερε να κερδίσει Όσκαρ Α` Ανδρικού Ρόλου και να θεωρηθεί ο Βασιλιάς του Χόλυγουντ, για αρκετές δεκαετίες.
Ο εμβληματικός πρωταγωνιστής, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του γεγονότος ότι το στυλ δεν είναι αυτό το έμφυτο «πράγμα» που συνήθως λέμε. Είναι κάτι που καλλιεργείται και απαιτεί πολλή σκληρή δουλειά, μέχρι κάποιος να φτάσει στο επιθυμητό «προσωπικό» αποτέλεσμα. Ο διάσημος ηθοποιός, τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, πέρασε από πολλές μεταμορφώσεις μέχρι να καταλήξει σε αυτό το κομψό, σκληροτράχηλο look που τον διέκρινε. Θα λέγαμε μάλιστα, ότι τα στούντιο, όταν κατανόησαν πως πρόκειται για «χρυσορυχείο», τον βοήθησαν να το ολοκληρώσει με τις συμβουλές κάποιων ειδικών. Εδώ όμως, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε πως χωρίς την κατάλληλη πρώτη ύλη, όσες στρατιές ειδικών να προσπαθούσαν, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο. Ειδικά στη βιομηχανία του κινηματογράφου, έχουμε δει αρκετές φορές, περιπτώσεις νέων πρωταγωνιστών με μεγάλη προώθηση από τις εταιρείες παραγωγής, που όμως μετά την πρώτη ή δεύτερη ταινία τους, εξαφανίζονται.
Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά στην εποχή του Old Hollywood, μπορεί μεν κάποιες φορές οι εταιρείες να διαμόρφωναν με τη βοήθεια ειδικών, το προφίλ των μελλοντικών πρωταγωνιστών τους, αλλά στα γυρίσματα, «ντουλάπα» με ρούχα για το καστ, στην πραγματικότητα δεν υπήρχε. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι ηθοποιοί φορούσαν δικά τους ρούχα, όπως και ο Gable, που πια είχε γίνει γνωστός για τα κομψά κοστούμια του και τα εκλεπτυσμένα casual ρούχα, που εξάλλου φορούσε και στην προσωπική του ζωή. Ίσως ο πιο γνωστός ρόλος του, εκείνος του Ρετ Μπάτλερ στην ταινία Gone with the Wind, έχει οριστεί ως η επιτομή της ανδρικής κομψότητας για τις επόμενες γενιές. Ακόμα και στις μέρες μας, η κλασσική ανδρική ένδυση, φέρει πολλά χαρακτηριστικά από τον ενδυματολογικό χαρακτήρα του διάσημου ηθοποιού στο συγκεκριμένο ρόλο.
Θα λέγαμε όμως, ότι πολύ περισσότερο από τα ρούχα, εκείνο που έκανε σύμβολο τον Gable, ήταν η αυτοπεποίθηση του. Εμφανής ακόμα και στον τρόπο που ερμήνευε τους ρόλους του, αλλά και στη συμπεριφορά του (μεγάλος γόης) ακόμα και στην προσωπική του ζωή. Γνώριζε πολύ καλά, ότι αν δεν εμφυσήσεις τη δική σου προσωπικότητα στην εμφάνιση σου, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχωρίσεις. Και αυτό, ήταν και παραμένει το στοιχείο που κανένας ειδικός δεν μπορεί να σου διδάξει.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση