Είχα την τύχη να φιλοξενηθώ στο Eagle’s nest, πρόκειται για ένα σπίτι-ξενώναμε ρουστίκ διακόσμηση και χαριτωμένες διακοσμητικές πινελιές όπως ένα σχοινί με μία fake απλωμένη μπουγάδα στον τοίχο ενός υπνοδωματίου. Φιλοξενεί άνετα έως και έξι άτομα και βρίσκεται στην περιοχή Πλατανιάς. Εδώ θα δοκιμάσετε σύκα από τα δέντρα του κήπου, πραγματικές ντομάτες, φασολάκια από το μποστάνι αλλά και τα περίφημα κολοκυθάκια «λυράκια», που όμοιά τους δεν έχετε ξαναγευτεί. Θα τα μαγειρέψετε μόνοι σας στην πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα του. Η ωραιότερη στιγμή της ημέρας εδώ είναι το ξημέρωμα, καθώς βλέπετε την ανατολή και το κομμάτι της θάλασσας πίσω από την πυκνή βλάστηση του κήπου ακούγοντας τα τζιτζίκια και τα πουλιά να ξυπνάνε. Αυτή ήταν εξ’ άλλου η αιτία που τις περισσότερες μέρες το χάραμα με έβρισκε στο μπαλκόνι να πίνω τον καφέ μου.
Επισκέφτηκα το νέο εστιατόριο Ergon στο οποίο ο Δημήτρης Σκαρμούτσος επιμελείται την κουζίνα. Πρόκειται για ένα «ανοιχτόκαρδο» εστιατόριο, με διακόσμηση που παραπέμπει σε μοντέρνο μπακάλικο, εξάλλου μπορείς να αγοράσεις αρκετά συσκευασμένα προϊόντα, καθώς και κονσερβαρισμένο τόνο από την Αλόννησο. Όλα τα γραφιστικά στις συσκευασίες, στα χάρτινα τραπεζομάντιλα, καθώς και στο λογότυπο είναι πραγματικά ευφάνταστα, με χιούμορ και thank God σύγχρονα και με concept.
To φαγητό είναι καλό με έμφαση στις πρώτες ύλες από κοντινές πηγές και σχετικά καλές τιμές. Μία διαπίστωση μόνο, όταν παραγγέλνει κάποιος πάστα με μελάνι σουπιάς, σάλτσα φρέσκιας ντομάτας και τόνο Αλοννήσου, μάλλον περιμένει να δει στο πιάτο του ένα κομμάτι του εξαιρετικού ψαριού και όχι βρασμένο σχεδόν σε ινώδη μορφή μαζί με τη σάλτσα. Εξάλλου, σε αυτή τη μορφή θα μπορούσε να είναι ένας οποιοσδήποτε τόνος, χωρίς να πιστεύω ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει στο κατά τ ‘άλλα αξιόλογο και πανέμορφο εστιατόριο.
Ένα ακόμα hot spot του νησιού είναι το beach bar “Mystique” (από εδώ είναι και η φωτογραφία παρουσίασης του άρθρου). Εδώ τα βρίσκεις όλα: από τεράστια day beds έως περίεργα κοκτέιλ, αλλά και φαγητό από τον συμπαθέστατο νεαρό Ελληνοκαναδό chef Jovi Kofinas, που προσπαθείπολύ, αλλά ίσως πρέπει να γίνει λίγο πιο αφαιρετικός για να παρουσιάσει ένα πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Η ανάλαφρη διακόσμηση με τους άνετους καναπέδες, οι ξύλινεςπολυθρόνες με τις λευκές μαξιλάρες και η ωραία μουσική από τους djs μπορούν να σας κρατήσουν όλη μέρα. Αυτό συνέβη εξάλλου και σε εμάς τις δύο φορές που το επισκεφθήκαμε. Τρίτη φορά δεν πήγαμε για έναν απλό λόγο, οι τιμές είναι αντίστοιχες με της Ψαρρούς, χωρίς όμως να διαθέτει την αντίστοιχη ποιότητα και σέρβις. Δεν είμαι τρελός fun της Μυκόνου επειδή προτιμώ τις ήσυχες και λίγο ρέμπελες διακοπές σε προορισμούς, όπως η Μαραθούντα στη Σύμη. Όμως, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ, ότι ενώ η Μύκονος είναι ιδιαίτερα ακριβή, κατά κάποιο τρόπο στο «επιστρέφει», όταν την επιλέξεις για τις διακοπές σου. Εδώ, λοιπόν, στο Mystique το σέρβις -ειδικά στο εστιατόριο- δεν ήταν το καλύτερο... Το δικό μου κύριο πιάτο ήρθε πριν από τα ορεκτικά, η σαλάτα έφτασε στο τραπέζι στη μέση του φαγητού μας μαζί με την ταραμοσαλάτα, ενώ μία φίλη στην παρέα έφαγε το δικό της κύριο μισή ώρα μετά από τους υπόλοιπους. Το ατυχές περιστατικό δεν συνέβηι μόνο στο τραπέζι μας, αλλά και σε ένα γειτονικό μεγάλο τραπέζι με Γάλλους, οι οποίοι μάλλον είχαν εκνευριστεί ιδιαίτερα. Φυσικά και παραπονέθηκα, αλλά η απάντηση που πήρα ήταν του τύπου «που να ξέρατε τι περνάμε».
Υπάρχουν πολλά μπαράκια και εστιατόρια στη Σκιάθο, τα περισσότερα χρεώνουν ιδιαίτερα υψηλές τιμές. Στα μπαρ το απλό ποτό συνήθως κοστίζει 10€ και 12-14€ τα κοκτέιλ, ενώ μια μερίδα ψητού τόνου στα εστιατόρια κοστίζει από 18€ και πάνω. Για ένα περίεργο λόγο, αρκετοί επιχειρηματίες θεωρούν ότι στη διακόσμηση και στη γραφιστική είναι ειδήμονες με ανεκδιήγητα αποτελέσματα. Το άλλο που μου έκανε εντύπωση είναι η αισθητική κάποιων καφέ-μπαρ, που έμοιαζαν σαν να μεταφέρθηκαν από το Χαλάνδρι ή το Γκάζι, αφού η αισθητική τους μόνο για νησί δεν ήταν κατάλληλη!
Για να μην αρχίσω τη νέα σεζόν με μουρμούρα και μάλιστα μετά από αρκετές εβδομάδες που έχω να γράψω στη στήλη μου, υπενθυμίζω ότι η Σκιάθος είναι ένα καταπράσινο νησί με απίστευτα νερά και υπέροχες παραλίες. Αν οι επιχειρηματίες του τόπου προσπαθήσουν λίγο περισσότερο, το νησί θα επιστρέψει στην παλαιότερη κοσμοπολίτικη μορφή του, που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχασε σε μεγάλο βαθμό.
Και για να μη λέμε μόνο για τη Σκιάθο, φίλος που επισκέφτηκε τη Μονεμβασιά μου είπε ότι πλήρωσε 18€ ένα Μοχίτο, αλλά και η φίλη μου δημοσιογράφος γεύσης Θάλεια Τσιχλάκη μου μίλησε για αντίστοιχη τιμολογιακή πολιτική στη Σκόπελο και την Αλόννησο τις ίδιες μέρες, που εγώ βρισκόμουν στο άλλο νησί των Σποράδων. Ε, δεν γίνεται ανάκαμψη με αυτή τη λογική, γίνεται;
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση