Davidoff, η γοητεία του λευκού δαχτυλιδιού

05 Ιουνίου 2023
Πάνος Δεληγιάννης
“The white band is the difference” το νέο σλόγκαν της Davidoff σηματοδοτεί την αναδιάρθρωση και «τακτοποίηση» του βασικού της portfolio, αλλά και την αφοσίωση της εμβληματικής μάρκας στην αριστεία. Προσωπικά, με βοήθησε να την ανακαλύψω και να την εκτιμήσω ξανά!
  • DAVIDOFF, Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ | Θέματα

Τα πούρα της Davidoff υπήρξαν για εμένα η γνωριμία μου με τον μαγικό κόσμο του γαλάζιου καπνού. Ήταν 1987 και -τελειώνοντας το σχολείο τότε- απέκτησα μέσω ενός αδελφικού φίλου μια απροσδόκητη πρόσβαση σε αυτό το πολύ ακριβό τότε για εμένα «σπορ». Ήταν η εποχή που η Davidoff παρήγαγε τα πούρα της στην Κούβα και ο θρύλος Zino Davidoff ζούσε και μεγαλουργούσε.

Έμαθα να καπνίζω και να απολαμβάνω τα πούρα με το Davidoff Νο 1 (το θρυλικό panatela larga που επανακυκλοφόρησε μόλις από την σειρά Siganture ως limited edition). Αυτό το υπέρκομψο πούρο που γεννήθηκε -όπως και εγώ- το 1969 για να γιορτάσει την αποστολή Apollo 11 στο φεγγάρι, ενέπνευσε στην συνέχεια τη δημιουργία των θρυλικών Cohiba Lanceros & Trinidad Fundadores από τους Κουβανούς όταν πλέον η Davidoff είχε αποχωρήσει από την Κούβα. Λίγο αργότερα και καθώς είχα ήδη να ερωτεύομαι και το κρασί με γοήτευσε η σειρά της Davidoff που ήταν φόρος τιμής στα μεγάλα Μπορντό (Chateau Lafite, Haut-Brion, Latour, Margaux & Mouton-Rothschild) αλλά και την κορυφαία Dom Perignon. Αυτό το τελευταίο, το Davidoff Dom Perignon, υπήρξε και η ναυαρχίδα της εταιρείας τότε. Ένα πλούσιο Churchill, ένα μεγάλο δηλαδή για την εποχή πούρο, με απίθανη πολυπλοκότητα και εντυπωσιακό δυναμικό παλαίωσης που μέχρι και σήμερα αποτελεί το «ιερό δισκοπότηρο» των δημοπρασιών σε παγκόσμιο επίπεδο φτάνοντας τις αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε φορά που εμφανίζεται κάποιο κουτί!


Καθώς η δεκαετία του ’80 τελείωνε, τα σύννεφα στην συνεργασία μεταξύ Davidoff και Κούβας πύκνωναν και λίγο πριν την εκπνοή της ο Zino Davidoff πήρε την «σοκαριστική» απόφαση να αποχωρήσει από την Κούβα και να μεταφέρει την παραγωγή του στη Δομινικανή Δημοκρατία. Με σταθερά ατού της την άφταστη ποιότητα κατασκευής, την κομψότητα του branding και το «βαρύ» όνομα, η Davidoff έστησε σιγά-σιγά την νέα εποχή.

Σε προσωπικό επίπεδο έμεινα πιστός στην Κούβα και αυτό το μοναδικό flavour των Αβάνας. Τα πρώτα Davidoff των ‘90s μου φαίνονταν πολύ ελαφριά, αρκετά αδιάφορα. Αναγνώριζα πάντα την ποιότητά τους όμως το στιλ τους δεν μου πήγαινε και η σύγκριση με το παρελθόν που εγώ γνώρισα δεν ήταν υπέρ της νέας πραγματικότητας.


Εδώ και μια δεκαετία ξεκίνησα να επιστρέφω δειλά-δειλά στην μάρκα και να την ανακαλύπτω ξανά. Άρχισα να εκτιμώ την τελειότητα του τυλίγματος, την συστηματική παλαίωση των καπνών τους πριν τα χρησιμοποιήσουν, αλλά και τη διαφορετικότητα των αρωμάτων και την εντυπωσιακή σταθερότητα της ποιότητας. Διαβάζοντας από πόσα διαφορετικά χέρια και στάδια εξαντλητικού ποιοτικού ελέγχου περνά το κάθε πούρο πριν κυκλοφορήσει (300!), πόσα χρόνια εκπαιδεύονται οι τυλιχτές (10!), ακόμη και πόσοι σπόροι απορρίπτονται από τον ποιοτικό έλεγχο (το 90%!) συνειδητοποίησα ότι η προσήλωση της μάρκας στην αριστεία είναι πρωτοφανής. Παράλληλα η Davidoff συγκέντρωσε ένα εντυπωσιακό team ανθρώπων, έψαξε σε βαθμό εμμονικό τα διάφορα terroir και τις ποικιλίες καπνών, έκανε άπειρα πειράματα σε blends και διαφορετικές παλαιώσεις και κυκλοφόρησε δεκάδες διαφορετικά πούρα και μια αξιοθαύμαστη συλλογή από συλλεκτικές και limited editions σειρές. Ομολογώ ότι ήταν ορισμένα από αυτά, τα πιο ιδιαίτερα Davidoff, που με έκαναν ξανά οπαδό της μάρκας. Άλλα έρχονταν στην Ελλάδα, άλλα όχι. Άλλα ήταν υπερβολικά ακριβά, αλλά πιο λογικά, όλα τους όμως είχαν κάτι να πουν διαψεύδοντας με τον κατηγορηματικότερο τρόπο όποιον θεωρούσε τα Davidoff…αδιάφορα.


Η εκπληκτική και δυσεύρετη σειρά Royal Release με συνάρπασε με την πολυπλοκότητα και την ποιότητά της, βρήκα θαυμάσια τα Chefs Edition, αλλά και τις διάφορες εκδόσεις για τις χρονιές του Κινεζικού Ωροσκοπίου, όμως ήταν τα δυναμικά και πληθωρικά Davidoff Dominicana που έβαλαν ξανά την μάρκα στην καθημερινότητά μου και όταν η σειρά εξαντλήθηκε στενοχωρήθηκα. Όχι πλέον όμως και με αυτή την πάσα περνάω πλέον στην επικαιρότητα ελπίζοντας να μην σας κούρασα με την ιστορική αναδρομή και τις προσωπικές αναφορές.

The white band is the difference

Αυτή τη χρονιά, που η αγορά της πολυτέλειας και όλος ο υπόλοιπος κόσμος έχει επιστρέψει πλέον στην κανονικότητα και ξαναβρίσκει τον βηματισμό του, η Davidoff αναδιαρθρώνει, εκλογικεύει και οργανώνει τη βασική της συλλογή: το περίφημο «λευκό δαχτυλίδι». Διαβάζοντας και δοκιμάζοντας είναι και για εμένα η πρώτη φορά που ξεκαθαρίζω μέσα μου τι προτιμώ και τι όχι, τι μου ταιριάζει καλύτερα, τι αγαπώ περισσότερο για την κάθε στιγμή. Είναι η πρώτη φορά, μετά από εκείνα τα πρώτα μου βήματα στον κόσμο του πούρου, που η Davidoff επιστρέφει μόνιμα πλέον στην καθημερινότητά μου και διεκδικεί το μερίδιο που της αξίζει από την Κούβα. Όπως έγραψα λίγο πιο πάνω, η αρχή είχε γίνει με τα Dominicana τώρα όμως συνεχίζεται με την σειρά Millennium που σε μερικές μέρες αναμένεται και στην ελληνική αγορά. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.


Το κλασικό λευκό δαχτυλίδι της Davidoff οργανώνεται σε τέσσερις σειρές πλέον, τα μοντέλα των οποίων θα δείτε και στις φωτογραφίες που ακολουθούν.


Ξεκινώντας από τα ελαφρύτερα και «γεμίζοντας», έχουμε καταρχήν την σειρά Signature που είναι και η πολυπληθέστερη. Η σειρά αυτή ορίζεται καταρχήν με ένα πολύ καλό Limited Edition πούρο, που πριν μερικές μέρες ήρθε και στην Ελλάδα, το Signature No 1, που σας προανέφερα με διαστάσεις 195mm X 39, ένα ελαφρύ, υπέρκομψο πούρο που όμως με κάποιο τρόπο το ψιλόλιγνο μέγεθός του «συμπυκνώνει» το άρωμά του και το ξεχωρίζει ελαφρά από την υπόλοιπη σειρά που χαρακτηρίζεται από τον απαλό κρεμώδη καπνό της.


Στην συνέχεια έχουμε την σειρά Grand Cru, είναι η σειρά που συνεχίζει την παράδοση της αναλογίας κρασιού-πούρου που λάνσαρε ο Zino Davidoff με την chateau-collection, το 1946. Εδώ έχουμε μια επίσης σχετικά ελαφριά σειρά με καπνά κυρίως seco (πιο ελαφριά στη γεύση, από την μέση του φυτού, όπως και στα Signature)που όμως γενικά έχει μεγέθη με μεγαλύτερη διάμετρο από τα Signature. Προσοχή όμως μην συγχέετε την ελαφράδα με την αδιαφορία, ειδικά η σειρά Grand Cru ακόμη και για εμένα που αγαπώ τα πιο βαριά πούρα έχει την αξία της.


Τις προάλλες, σε ένα από τα FNL events, απολαύσαμε ένα θαυμάσιο Toro μετά από ένα ψαροφαγικό δείπνο, συνδυάζοντας το με ένα εκλεκτό Tokaji που άφησε τους πάντες εντυπωσιασμένους.


Συνεχίζοντας με τις σειρές του λευκού δαχτυλιδιού περνάμε στην Aniversario. Μια ιδέα βαρύτερα πούρα που φτάνουν πλέον στο μεσαίο βάροςχωρίς να αλλάζει αυτή η αίσθηση του βελούδινου καπνού, ενώ στην συλλογή εντάσσονται και κάποια πολύ ενδιαφέροντα figurados.


Τέλος, η συλλογή ολοκληρώνεται με την προσωπικά αγαπημένη μου σειρά Millennium που είναι, μακράν, η βαρύτερη και πληθωρικότερη και αποτελεί κατά κάποιον τρόπο την συνέχιση -και παράλληλα ένταξη στην κανονική παραγωγή-της limited edition σειράς Dominicana. Τα Millennium θα ενθουσιάσουν τους φίλους των εντονότερων γεύσεων και τους λάτρεις των Αβάνας. Έχω δοκιμάσει τα περισσότερα από τα θαυμάσια πούρα της σειράς, μου άρεσε πάρα πολύ το robusto και η πυραμίδα.

Όμως και εδώ βρήκα εκπληκτικό το limited edition Millennium Lancero (178mm X 40). Με ελαφρά διαφορετικές διαστάσεις από το Signature No 1 αλλά την ίδια ψιλόλιγνη φιγούρα, το Millennium Lancero φέρει το θρυλικό wrapper 151 από τον Ισημερινό και είναι ένα δυνατό και ταυτόχρονα φίνο πούρο με εντυπωσιακή πολυπλοκότητα που δεν σταματά να εξελίσσεται από το πρώτο εκατοστό του μέχρι το τελευταίο, καθώς τα αρώματα κέδρου, καφέ και δαμάσκηνου συμπληρώνονται με μαύρη σοκολάτα, ξηρούς καρπούς για να φτάσουν να «ολοκληρωθούν» με πιπέρι, γλυκόριζα, ακόμη και τύρφη!

Η Davidoff κάνει για εμένα ολική επαναφορά και σας προτείνω να δοκιμάσετε και εσείς για να βρείτε τα δικά σας αγαπημένα. Παράλληλα με το κλασικό «λευκό δαχτυλίδι» διαθέτει πάντα εξαιρετικές συλλεκτικές σειρές, κάποιες από τις οποίες βρίσκουν το δρόμο τους και στην ελληνική αγορά που μαθαίνω πως αποκτά όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την μάρκα…

Περισσότερες πληροφορίες στο http://davidoff.com/


ΥΓ Κάποιες ανεπιβεβαίωτες φήμες θέλουν τη Davidoff να πειραματίζεται και να ερευνά και πάλι την παραγωγή κάποιων πούρων της στην Κούβα. Δεν ξέρω αν ισχύουν και σίγουρα δεν είναι κάτι που θα μάθουμε (ή πολύ περισσότερο θα δοκιμάσουμε) στα προσεχή χρόνια …όμως είναι μια ευχή μου που ήθελα να εκφράσω «φωναχτά».

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση