Η συγκεκριμένη έκθεση θεωρείται πλέον η καλύτερη και πιο ουσιαστική από πλευράς τόσο ενδιαφέροντος των επαγγελματιών αλλά και από την άποψη timing διότι γίνεται πάντα στα μέσα Μαρτίου και εξυπηρετεί κατά κύριο λόγο την οινική βιομηχανία.
Για την συγκερκιμένη έκθεση όλα καλά και όποιος ασχολείται με το κρασί καλό θα είναι να προγραμματίσει την επισκεψη του μια φορά πριν μεταναστεύσει από τον μάταιο τούτο κόσμο. Η συμβούλη μου είναι μια και ονομάζεται ...προγραμματισμός.
Επί τη ευκαιρία λοιπόν καταγράφω την ελληνική προσσέγιση της έννοιας ‘Επισκέπτης έκθεσης’, Κάποια στιγμή θα πρέπει να αποβάλουμε την κακομαθημένη συμπεριφορά του ‘ ...έλα μωρέ...ΕΓΩ ξέρω...’ Τα κακώς κείμενα των εκθέσεων δείχνουν και την σοβαρότητα μας σαν επαγγελματίες. Συνήθως, όταν πρέπει να επισκεφτούμε μια επαγγελματική έκθεση η νοοτροπία που επικρατεί είναι το « απόλυτο χύμα». Δεν έχουμε ενημερωθεί ποτέ για το πότε ανοίγει και πότε κλείνει μια έκθεση.
Δεν γίνεται ρε φίλε να τελείωνει η έκθεση στις 6 το απόγευμα, ο άλλος να είναι στημένος από τις 9 το πρωί και εσύ να εμφανίζεσαι χαμογελαστός 6 παρά 5 και να θες να τα δοκιμάσεις όλα. Πήγαινε κάνε ένα ντουζάκι να συνέλθεις... Έπειτα, οι εκθέσεις Γιάννη μου (το όνομα τυχαίο) έχουν είσοδο ή θα πρέπει να έχεις πρόσκληση. Δεν επιτρέπεται να εμφανίζεσαι απ’ έξω και να αρχίζεις τα τηλέφωνα όλων των γνωστών σου για να σου βρουν πρόσκληση να μπεις με το όνομα Μαρία Καβαντζωμένου. Θα πρέπει να ασχοληθείς λίγο με το άθλημα. (Παρεμπιπτόντως η ίδια καφρίλα γίνεται και στις εκθέσεις του εσωτερικού)
Αφού λοιπόν μπεις, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να ξέρεις τι ήρθες να κάνεις σε μια έκθεση. Ειδάλλως τριγυρνάς σαν καλοχαιρέτας Περιφερειάρχης που τελικά απασχολείς άλλους καλοχαιρέτες ,το οποίο δεν είναι κακό αλλά δεν χρειάζεται να επισκεφτείς μια έκθεση κρασιού. Πήγαινε στο καφενείο της γειτονίας σου.
Η Prowein είναι πετυχημένη έκθεση γιατί οι περισσότεροι που την επισκέπτονται είναι για να κλείσουν εμπορικές συμφωνίες και ουχί το μάτι στο μωρό της Pellegrino απέναντι. Στις ελληνικές version οι επισκέπτες θα είναι επαγγελματίες "που τα ξέρουμε όλα" ή οινόφιλοι που δεν ξέρουν την τύφλα τους. Οι διάλογοι δε και οι ατάκες είναι παριμοιώδεις.
Ένα έτερο μεγάλο κεφάλαιο είναι οι κακοί τρόποι που έχουμε. Το ότι κάποιος σε σερβίρει κρασί και είναι μπάστακας να σου εξηγήσει κάποια πράγματα δεν σημαίνει ότι είναι κολλητός σου. Αυτήκοος μάρτυς σε περιστατικό μια κυρία που ρώταγε με υφάκι “….ο Βαγγέλης είναι εδώ;" (εννοώντας τον Κο Γεροβασιλείου) μετην απαράμιλλη οικειότητα που γνωρίζουμε κάποιον επειδή είχαμε βρεθεί πριν πέντε χρόνια στο ίδιο εστιατόριο στην Αίγινα και είπαμε "εις υγείαν".
Προσωπικά αντιπαθώ τον γαλλισμό της ψευδο-ευγένειας που γνωρίζεις κάποιον 10 χρόνια καλά, είναι συνομιληκός σου και μιλάς στο πληθυντικό αλλά και το ελληνικό συνήθειο να τα κάνουμε όλα σώπατο είναι απαράδεκτο.
Οι εκθέσεις κρασιού είναι από την φύση τους κουραστικές και για τους εκθέτες αλλά και για τους επισκέπτες. Οι επισκέπτες, αφού πρέπει πρώτα να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι δεν τα ξέρουν όλα και ότι κάτι έχουν να μάθουν, θα πρέπει να φέρουν μαζί τους χαρτί και μολύβι για να κρατάνε σημειώσεις. Δεν είναι ντροπή να σημειώνεις ότι θεωρείς πραγματικά ενδιαφέρον και να ανατρέξεις όταν θα πρέπει να ανανεώσεις τις επιλογές σου.
Οι παραγωγοί συμμετέχουν σε μια έκθεση για να δείξουν το σύνολο της προσπάθειας τους σε όλα τα πεδία τιμής και τα οικονομικά και τα premium. Είναι λίγο άκομψο να εμφανίζεσαι μπροστά σε ένα παραγωγό με 15 ετικέτες και να αξιώνεις να δοκιμάσεις μόνο αυτό που κοστίζει 50 ευρώ. Αν σε σταμπάρουν το πιο πιθανό είναι να δοκιμάζεις το φελλωμένο.
Ενημερωθείτε για τις παράλληλες εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε μια έκθεση. Σεβαστείτε το ωράριο γιατί συνήθως είναι χρονικά περιορισμένες και δεν οφείλουν να σε περιμένουν για να ξεκινήσουν. Αποφεύγετε να κατσικώνεστε σε ένα περίπτερο και ιδίως μπροστά από το πτυελοδοχείο (φτυστίρι). Υπάρχουν διάφοροι μπουκωμένοι τριγύρω που θέλουν να ανακουφιστούν. Μην κάνετε συλλογή από ποτήρια όταν σας αναλογεί μόνο ένα. Τα ποτήρια κοστίζουν και είθισται, στο αντιτιμό της εισόδου, να σας δίνουν ένα ποτήρι για να δοκιμάσετε. Μόνο ένα, όχι έξάδα για το εξοχικό στην Λούτσα. Μην κάνετε πλιάτσικο στο τέλος της ημέρας.Δυστυχώς αυτό είναι κάτι που γίνεται σε όλες τις εκθέσεις. Δεν μπορεί να επισκέπτεσαι μια έκθεση και να φεύγεις με ένα βαν γεμάτο κρασιά.
Και τελευταίο και πιο σημαντικό. `Οταν πας σεμια έκθεση κρασιού δεν πλακώνεσαι στις κολώνιες ούτε στο κραγιόν β’ κατηγορίας που δεν βγαίνει από το ποτήρι ούτε με γυαλόχαρτο. Απλά ενοχλείς μεν και δείχνεις την ασχετοσύνη σου δε.
Πίνετε με μέτρο και οργανωθείτε για την επόμενη.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση