Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει κανείς για την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ είναι το παράδοξο του ονόματος της, καθώς ούτε αγκινάρα είναι, ούτε έχει καμία σχέση με την Ιερουσαλήμ. Για ποιο λόγο βαφτίστηκε έτσι, δεν υπάρχει καμία επικρατούσα άποψη. Mόνο εικασίες. Το αγκινάρα φαίνεται να προκύπτει από τη γεύση της, που παραπέμπει σε κάτι ανάμεσα στην καρδιά της αγκινάρας και στην πατάτα. Σε ό,τι αφορά όμως το Ιερουσαλήμ οι εικασίες είναι ακόμη λιγότερο πειστικές. Παράφραση του girasole, όπως λέγεται στα ιταλικά ο ηλίανθος, από την εταιρία του ολλανδού διακινητή Ter Hausen, ή από τους προσκυνητές που την κατανάλωναν στη Βόρεια Αμερική (σαν “μάννα εξ ουρανού”), ό,τι κι αν εικάζεται όμως, το σίγουρο είναι, ότι το συγκεκριμένο όνομα δεν περιγράφει αυτόν τον χειμωνιάτικο κόνδυλο. Βέβαια, εκτός από αυτή την ονομασία που προαναφέρθηκε και που, για κάποιο λόγο, υιοθετήσαμε στην Ελλάδα, ακούει και σε πολλά άλλα ονόματα ακόμη, με κυρίαρχο το τοπιναμπούρ - που προήλθε από μία άλλη αστεία ιστορική σύμπτωση – όπως ονομάζεται στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Ρωσία και την Ισπανία.
Μπορούν να γραφτούν πολλά για την αγκινάρα της Ιερουσαλήμ, όπως για παράδειγμα, γιατί μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έπεσε σε αφάνεια, όλα αυτά όμως δεν έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η ωφελιμότητα της και η χαρακτηριστική γεύση και το άρωμα της, που όταν μαγειρευτεί, είναι πάρα πολύ πλούσια και, αν και πολύ χαρακτηριστικά, είναι φίνα και ανάλαφρα, έτσι, όπως πρέπει να είναι ένα καλό άρωμα. Εξωτερικά το χρώμα της ποικίλει από μωβ έως υποκίτρινο, ενώ η κρεμώδης σε χρώμα ελεφαντόδοντου σάρκα της μαγειρεύεται γρήγορα, παίρνοντας τη θέση της στην κουζίνα μας κυρίως ως σούπα, πουρές, σαλάτα ή τσιπς. Επειδή είναι ελάχιστα αμυλώδης συνδυάζεται εύκολα με ρύζι και ζυμαρικά και φυσικά με κρέατα, ξηρούς καρπούς, και συγγενείς κονδύλους. Σπανιότερα τη συναντάμε και ωμή σε σαλάτες.
Με πολλή χαρά έμαθα πρόσφατα, ότι καλλιεργείται πλέον και στην Ελλάδα και μάλιστα στο κτήμα Ζαργάνης Πλούτος της γης, για το οποίο οφείλουμε να μιλήσουμε μια άλλη φορά εκτενώς, καθώς η φιλοσοφία του και οι μέθοδοι παραγωγής των βιολογικών προϊόντων του αξίζουν ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα.
Την βρίσκουμε στο: 4 Seasons: Νίκης 30, Αθήνα, Βιομάρκετ Κάμπος: Φιλελλήνων 2, Σύνταγμα, Βιοφώς: Θεμιστοκλέους 3, Αθήνα, Βιολογικός Θησαυρός: Αγ. Βαρβάρας 45, Π. Φάληρο, Green Post: Λ. Πεντέλης 97, Χαλάνδρι, στα καταστήματα Bioart: Λ. Μαραθώνος 45 Άνοιξη, Λ. Τατοΐου 122 Ν. Ερυθραία και Λ. Ηρακλείου 408 Ν. Ηράκλειο.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση