Raymee: Ούτε shaken, ούτε stirred!

13 Φεβρουαρίου 2013
Ελένη Νικολούλια

Έχω δει περιπτώσεις όπου η άγνοια του προσωπικού <<καίει>> μια ολόκληρη, καλοστημένη προσπάθεια ανθρώπων που με γνώσεις και πάθος έχουν στήσει μαγαζιά.

Έχω δει και κάποιες άλλες βέβαια όπου τελικά δεν έφταιγε το προσωπικό -που είχε όντως παντελή άγνοια- αλλά το ίδιο το μαγαζί στο σύνολό του για το αντικειμενικά κακό αποτέλεσμα που παρουσίαζε στον πελάτη. Δεν ξέρω τι από τα δύο φταίει στην περίπτωση του Raymee, πάντως η εμπειρία ήταν τόσο προβληματική που μου γεννήθηκαν αρκετοί προβληματισμοί, κυρίως σχετικά με την κατά τα άλλα γεμάτη ελπίδες επέλαση των cocktail bars.

Για να τα πάρουμε όμως από την αρχή, το Raymee αποτελεί ουσιαστικά το νέο μαγαζί στη θέση του πρώην πολύ καλού Nouvelle Vague στο Κολωνάκι. Ο χώρος πλέον δεν θυμίζει σε τίποτα το σκοτεινό design που είχε εύστοχα δημιουργήσει ο Αντώνης Καλογρίδης, και μπορεί χωροταξικά να είναι πρόκειται για τον ίδιο χώρο, είναι όμως αρκετά πιο φωτεινό, με αισθητά μικρότερη κάβα πίσω από το μπαρ και γενικότερα χωρίς κάποιο στοιχείο να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον, αρχικώς διακοσμητικά.

Έρχεται η ώρα του καταλόγου. Είναι μεγάλος. Αρκετά μεγάλος και τόσο εντυπωσιακός που τα πρώτα credits αρχίζουν να συμπληρώνονται. 12 house cocktails, 7 επιλογές σε vintage και ξεχωριστή κατηγορία για τα αφρώδη απλώνονται σε δύο σελίδες που ακολουθούνται από μία ακόμη με τα spirits, εξίσου εντυπωσιακή σε μέγεθος και προτάσεις. Προτάσεις, που στα ουίσκι περιλαμβάνουν από Lagavulin 16 ετών και Oban 14άρων, ως και Ιαπωνικά όπως τα Νikka Υoichi και Yamazaki και που διατυμπανίζουν το Woodford Reserve στα bourbon ή που σερβίρουν ρούμια παλαιωμένα και G`Vine gin.

Σαφώς κάπου εδώ αναρωτιέσαι γιατί όλα αυτά τα "εκθέματα" δεν βρίσκονται σε περίοπτη θέση, σίγουρα όμως δεν στέκεσαι εκεί γιατί το ζήτημα είναι να τα απολαύσεις και όχι απλώς να τα παρατηρείς. Επόμενη, και εύλογη ερώτηση... ο δημιουργός της λίστας στο μενού. Ποιος είναι αυτός που τα επέλεξε αυτά; Ποιος τα συνδυάζει μεταξύ τους και τι επιπλέον βάζει για να μοσχομυρίσουν και να σου σερβιριστούν ως cocktail; Μα δεν μαθαίνεις ποτέ γιατί την πρώτη φορά ακούς ένα <<δεν ξέρω. Μισό, να μάθω>> και τη δεύτερη τελικά ακούς κάτι χειρότερο σαν το <<ένα παιδί που δούλευε εδώ παλιά>>.

Με την απορία αυτή λοιπόν στο μυαλό και με ήδη σχηματισμένη άσχημη γνώμη για το προσωπικό, αποφάσισα να δοκιμάσω το house cocktail με όνομα Raymee και ένα ακόμη εν ονόματι Bitter Cup. Το Raymee στον κατάλογο αναγράφεται ως: Gin, φρέσκος χυμός λεμόνι, σιρόπι ζάχαρης, εσπεριδοειδή και σπιτικό τζίντζερ σε χαμηλό ποτήρι. Ένα... ψηλό ποτήρι με όντως πολύ τζίντζερ και αρκετό λεμόνι προσγειώθηκε, και έτσι ακριβώς, χωρίς να λείψει δεύτερη γουλιά παρέμεινε ως το τέλος της βραδιάς στον πάγκο. Τι gin είχε ποτέ δεν έμαθα. Ποια είναι αυτά τα περίφημα εσπεριδοειδή επίσης. Δεν τόλμησα να ρωτήσω όμως την σερβιτόρα που ήδη είχε αρχίσει να απορεί με την παρατηρητική παρουσία μου στο χώρο. Το cocktail ήταν ανισόρροπο σε βαθμό που ανέτρεξα και πάλι στον κατάλογο σε μια προσπάθεια να αποσαφηνίσω το <<μυστήριο>> των συστατικών του τα οποία στην πλειοψηφία τους δεν ακούγονταν πουθενά στο cocktail.

Το δεύτερο cocktail φτάνει και είναι φτιαγμένο με gin, λικέρ μαστίχας, φρέσκο lime και grape fruit, Aperol, σπιτικό λικέρ βανίλιας, αγγούρι και Angostura Bitters, σύμφωνα πάντα με τον κατάλογο, ο οποίος αναφέρει πως θα σερβιριστεί με τριμμένο πάγο. Ανέτρεξα όμως και πάλι στον κατάλογο μιας και ένα ποτήρι με κομμάτια πάγου προσγειώθηκε μπροστά μου και μάλιστα με περιεχόμενο σε κίτρινες αποχρώσεις που με ανάγκασαν να αναρωτηθώ αν όντως είχε καν ανοιχτεί ποτέ μπουκάλι από Aperol.

Η συνέχεια σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχει κανένα νόημα, αξίζει όμως να σημειώσω πως επειδή προφανώς η έκφρασή μου στην πρώτη γουλιά ήταν και πάλι ατσούμπαλη, η σερβιτόρα <<αναγκάστηκε>> να με προσεγγίσει - σίγουρα με μισή καρδιά. <<Ρε παιδί μου άμα δεν σ` αρέσει να σου φτιάξουμε άλλο>>... είπε και κάπως έτσι η εμπειρία μου με το Raymee θεωρώ πως ήταν και η μοναδική.

Ως δεύτερο μείον, σαφώς το γεγονός ότι με κάθε σερβίρισμα αναγκαστικά ανέτρεχα στον κατάλογο γιατί θυμόμουν πολύ καλά τι έχω παραγγείλει -και δεν είχε καμία σχέση με αυτό που τελικά σερβιρίστηκε- σίγουρα δεν είναι ένα στοιχείο που μου άρεσε. Όσο για το δια ταύτα, τα δύο cocktails που παρήγγειλα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως παιχνίδι αναζήτησης του τι περιέχουν. Τα συστατικά τους ήταν τόσο δυσδιάκριτα που δεν καταλάβαινες τι έπινες, κακώς αναμεμιγμένα και σε λάθος ποσότητες που δεν σου άφηναν στη μύτη τίποτα παραπάνω από τόνους ginger και έναν δροσερό άρωμα φρούτων, αντίστοιχα.

Το Raymee είναι όντως το μαγαζί που πήρε τη θέση του Nouvelle Vague. Δυστυχώς, χωρίς να έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό ούτε σε επαγγελματισμό, μα κυρίως ούτε σε ποιότητα. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, το πρώτο ήταν σίγουρα το μεγαλύτερο φάουλ. Γιατί δεν έφταιγε σε τίποτα το κοριτσάκι που σέρβιρε. Έφταιγε όλη η ομάδα που κρύβεται από πίσω και που δεν <<καταδέχεται>> να σερβίρει τζιν με τόνικ ή άντε και ένα Cosmopolitan παρά προσπαθεί -μάταια- να μπει στα κιτάπια της μπλε αγαύης και του παλαιωμένου ρουμιού. Και κάπου εδώ ένα μεγάλο "γιατί" γεννήθηκε για μια ακόμη φορά.

Το Raymee θα μπορούσε κάλλιστα να "εκμεταλλευτεί" τη φήμη του Nouvelle. Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την αξιόλογη και αξιοσημείωτη λίστα επιλογών του σε ποτά μα και να αρκεστεί σε αυτήν. Το αποτέλεσμα θα ήταν σαφώς αξιοπρεπέστατο και μάλιστα θα προκαλούσε και έκπληξη στον επισκέπτη. Ειδικά, αν υπήρχε και κάποιος άνθρωπος να τα προωθεί και να εξηγεί την ύπαρξή τους. Αν λοιπόν αποφασίσετε να έρθετε ως εδω, αρκεστείτε σε ένα κονιάκ, όπως το Hennessy V.S.O.P του καταλόγου. Απολαύστε το σκέτο, με πάγο ή γιατί όχι και με ginger ale. Μαγεία!

Άλλωστε από Δευτέρα έως και Πέμπτη τα απογεύματα, έχει happy hour με πολλές από τις επιλογές του καταλόγου στη μισή τιμή. Καλή ευκαιρία για tastings. Σκέτα όμως. Ούτε shaken ούτε stirred!

 

(Σκουφά 51, Κολωνάκι, τηλ. 210 3617851)

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

ELENI NIKOLOULIA - 15 Φεβρουαρίου 2013

Καλησπέρα!
Ο Γιώργος Μπάγκος είναι ένας εξαιρετικός bartender και άριστος γνώσης του αντικειμένου της δουλειάς του. Η λίστα του είναι εξαιρετική όπως άλλωστε ανέφερα και στο άρθρο. Το αποτέλεσμα όμως δεν έχει καμία σχέση ούτε με τη δουλειά που ο ίδιος έχει καταβάλει, ούτε και με τα ίδια τα cocktails που υποτίθεται ότι θα σερβιριστούν. Επίσης καλό θα ήταν αν όχι να αναγράφεται στον κατάλογο το όνομα του δημιουργού της λίστας, τουλάχιστον να γνωρίζει το προσωπικό να το απαντάει στον κόσμο που ρωτάει. "Bagos Respect" λοιπόν.
Ευχαριστώ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΝΤΗΛΑΣ - 15 Φεβρουαρίου 2013

to menou me ta coctail einai dhmiourgias tou ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΑΓΚΟΥ ΠΛΕΟΝ BARTENDER TOY DOS AGAVES STO MONASTHRAKI,EIMASTAN SUMFOITHTES KAI EKANA 2 XRONIA NA SUNH8ISW NA PINW KATI ALLO EKTOS APO COCTAIL DIKA TOU H THS PAREAS TOU OTAN EPESTREPSA APO A8HNA KORIN8O, BAGOS RESPECT!!

CUERVO PALOMA SPONSOR