Οχτώ all day σενάρια εξόδου στην Αθήνα που αξίζουν

14 Ιανουαρίου 2019
Τάσος Μητσελής
Συνεχίζουν να έχουν μεγάλη επιτυχία αλλά και νόημα ύπαρξης τα καλοβαλμένα all day εστιατόρια στην Αθήνα.
  • ΟΧΤΩ ALL DAY ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΞΟΔΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ | Θέματα

Είναι αυτά που μας δίνουν ένα σωρό αφορμές για να τα επισκεφτούμε κάθε στιγμή, για να ξεκινήσουμε τη μέρα μας με ένα τονωτικό πρωινό πριν πάμε στη δουλειά, να κάνουμε ένα γρήγορο διάλειμμα από το γραφείο για lunch break, να συνοδεύσουμε με ένα απογευματινό γλυκό με τον καφέ μας ή ακόμα και το βράδυ να κάνουμε μια χαλαρή έξοδο τρώγοντας καλό φαγητό που θα μας καθησυχάσει, γιατί τη δεδομένη στιγμή δεν θα έχουμε ως προτεραιότητα τις γαστρονομικές εξερευνήσεις αλλά την καλοπέραση και τη ξεγνοιασιά. Καλό και άγιο το γκουρμέ που πάντα θα κεντρίζει τους εγκεφαλικούς και γευστικούς μας νευρώνες, αλλά θέλει τον χρόνο, την προσήλωση μας και να έχουμε τις κεραίες ανοιχτές για να παραδώσει τα πολλαπλής ανάγνωσης μηνύματά του. Και κακά τα ψέματα οι ρυθμοί που ζούμε και δουλεύουμε, αλλά μη γελιόμαστε, και τα οικονομικά μας, δεν μας επιτρέπουν κάποιες φορές αυτή την πολυτέλεια.

Κάπου εδώ μπήκε στη ζωή μας ερμητικά το comfort food και βρήκε πρόσφορο έδαφος για να δεσπόσει στην εστιατορική σκηνή της πρωτεύουσας. Ιδίως τα τελευταία τρία χρόνια και με αποκορύφωμα το 2018 ξεφύτρωσαν πολλά εστιατόρια που επένδυσαν στην ζεστασιά του και αποπειράθηκαν να μας χαλαρώσουν με τα μενού τους, ξυπνώντας παράλληλα και αναμνήσεις από τα οικογενειακά τραπέζια. Κάποια τα κατάφεραν μια χαρά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν δοκιμάσαμε και πολλές μετριότητες από σεφ που ταύτισαν αυτού του είδους το φαγητό με την προχειρότητα, τα κακής ποιότητας υλικά και τις τεχνικές αστοχίες. Από την άλλη τα πραγματικά μαγειρικά ταλέντα αντιμετώπισαν το comfort food με τον σεβασμό που του αξίζει ή το εκμοντέρνισαν, δίνοντάς του πολλές φορές και γαστρονομική χροιά.

Τώρα λοιπόν που οι γιορτές τελείωσαν και έχουμε επιστρέψει στην καθημερινότητα με φόρα, σας προτείνουμε ορισμένες ιδέες εξόδου για ένα απλό και φροντισμένο φαγητό σε all day εστιατόρια που είναι ανοιχτά από το πρωί μέχρι το βράδυ και εστιάζουν σε ένα κλασικό και κατανοητό ρεπερτόριο που ξέρει να μας ηρεμεί και να μας ξαλαφρώνει.


Ξεκινώντας αυτή τη φορά από τον νότο για να τερματίσουμε, διασχίζοντας το κέντρο στα βόρεια προάστια, ένα all day μαγαζί που αρέσει πολύ και συζητιέται από την πρώτη μέρα που άνοιξε, είναι το Vittoria Gati του Γιώργου Παπακώστα στην Γλυφάδα. Στην επιτυχία του έπαιξε μεγάλο ρόλο το πανέμορφο σκηνικό που δημιουργεί μια γοητευτική χημεία της οικειότητας με την απτή πολυτέλεια, η οποία παρά την κοσμοσυρροή βγάζει μια γλύκα στην ατμόσφαιρα που σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα. Ο Παπακώστας, τώρα, προσεγγίζει την ιταλική κουζίνα με αμερικάνικο τρόπο, ρίχνοντας στο τραπέζι κάτι πεντανόστιμα κεφτεδάκια με σάλτσα μαρινάρα και λιωμένη μοτσαρέλα, agnolotti γεμιστά με ψιλοκομμένο wagyu και κρέμα παρμεζάνας, καθώς και διάφορες αρκετά καλές  πίτσες που βγαίνουν με τραγανό ζυμάρι από τον ξυλόφουρνο.


Αλλά και ο Κώστας Λώλας κάνει καλή δουλειά στο εντυπωσιακό Blends Mix and Match του Τάκη Τσακίρη και του Παναγιώτη Βαξεβανάκη, επίσης στη γλυφαδιώτικη πιάτσα. Η κουζίνα κινείται σε ευρωπαϊκή κατεύθυνση, αγαπάει το κρέας, ενώ αξίζει να δοκιμάσετε τα προσεγμένα πρωινά και τα brunch τους. Οι aficionados του πούρου ανεβαίνετε με τη μια στο φοβερά στιλάτο cigar lounge με το τζάκι που είναι πριβέ και άνετο. Νομίζω θα ενθουσιαστείτε.


Ανηφορίζοντας προς το κέντρο, το Nice n Easy (φωτό) στο Κολωνάκι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση με ιδιαίτερη δυναμική στοall day τρωγοπίνειν, μια και ο Χρήστος Αθανασίαδης έχει διαμορφώσει ένα user friendly μενού για όλες τις ώρες με διατροφικές ανησυχίες που έκανε μεγάλο σουξέ. Πάντα θα βρείτε από πολύ καλοφτιαγμένα σάντουιτς και burger με κιμάβιολογικού μοσχαριού μέχρι σπαγγέτι ραγού a la Bolognese που είναι αφιερωμένη στην Σοφία Λώρεν αλλά και το πολύ καλό burger του Μάρλον Μπράντο που το σερβίρουν με εξαιρετικές τηγανητές πατάτες. Το Odeon ήταν μια από τις πρώτες φθινοπωρινές αφίξεις του 2018, στην θέση που συναντούσαμε το ιστορικό στέκι του Jimmy’s, στην Βαλαωρίτου. Ο Δήμος Στασινόπουλος με τον Πέτρο Κωστόπουλο έβαλαν αρκετή παριζιάνικη ατμόσφαιρα και στο ντεκόρ και στη κουζίνα, που την επιτελείται ο Δημήτρης Σταμούδης και σερβίρει ένα καλοφτιαγμένο φαγητό, ό, τι πρέπει για την περίσταση. Δοκιμάστε το νοστιμότατο και βουτυράτο σνίτσελ τους. Τελικά δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις στην αεικίνητη Φωτεινή Παντζιά ότι έκανε ένα από τα πιο επιτυχημένα all day concept στην πρωτεύουσα, το By the Glass. Μέσα στην κουκλίστικη στοά Ράλλη συνεχίζει να είναι σημείο αναφοράς για τους οινόφιλους με ένα πιστό κοινό που το γεμίζει από το πρωί με το βράδυ για την εντυπωσιακή λίστα του με τις πεντακόσιες ετικέτες κρασιού, ένα μεγάλο μέρος της οποίας σερβίρεται και σε ποτήρι. Ο Αντώνης Πεχλιβανάκης μαγειρεύει νόστιμα αλλά υπάρχουν και ορισμένα χιτ από την πρώτη μέρα του μαγαζιού που δεν το κουνάνε από τη θέση τους, όπως τα μπιφτεκάκια με τις τηγανητές πατάτες.


Νεοϋορκέζικος αέρας με μια γερή δόση μητροπολιτισμού φύσηξε πριν ένα χρόνο και στο Νέο Ψυχικό με το ανοιχτόκαρδο και πολύ κλασάτο Papillon. Ανοίγει από το πρωί με εξαιρετικά πρωινά και μια ποικιλία αυγών που συνοδεύονται με φρυγανισμένο ψωμί και ανάμεικτη σαλάτα, ενώ τόσο στο μεσημεριανό όσο και όταν βραδιάζει, ένας από τους καλύτερους  Έλληνες σεφ, ο Γιάννης Μαρκαδάκης δίνει τον καλύτερο του εαυτό, μαγειρεύοντας μια ευρωπαϊκή κουζίνα πληθωρικής νοστιμιάς που έχει επίπεδο. Η αδυναμία του σεφ στην Ιταλία και στην Γαλλία είναι εμφανής. Δοκιμάστε το θαυμάσιο Tournedos Rossini με φιλέτο wagyu, κρέμα πολέντας, foie gras και τρούφα και θα καταλάβετε. Πολύ καλή λίστα κρασιών επίσης, ενώ ο Γιάννης Τόρης ενορχηστρώνει το σέρβις με τέτοιο τρόπο που σπάνια συναντάς σε αθηναϊκά εστιατόρια. Πολύ κοντά, στον χώρο που μέχρι πρότινος υπήρχε το Tier, βρίσκεται πλέον και η νέα έδρα του ιταλικού εστιατορίου Nolita, το οποίο θα θυμάστε ότι γνωρίσαμε στο Κεφαλάρι με σεφ τότε τον Γιάννη Λιοκα και πιο γκουρμέ προσανατολισμό.

Στο καινούργιο του πόστο το Nolita (φωτό παρουσίασης άρθρου) σερβίρει δια χειρός Δημήτρη Σταμούδη, ένα απλούστερο αλλά ιδιαίτερα αξιόλογο μενού, το οποίο συντονίζεται περισσότερο με την ταυτότητα της τρατορίας. Αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων προσεγμένη πίτσα, σωστά φτιαγμένα ζυμαρικά αλλά και ορισμένα κλασικά στιγμιότυπα της ιταλικής κουζίνας, όπως μια κοτολέτα μιλανέζε. Τέλος, σε μεγάλη φόρμα δείχνει να είναι και ο Δημήτρης Δημητριάδης, στο Artisanal. Αφού έκανε χαμό για δεύτερη χρονιά με το ελληνικότατο brunch του, οι γεύσεις που προτείνει τόσο το μεσημέρι όσο και το βράδυ απηχούν το στιλ μιας βαθιά νόστιμης σύγχρονης ελληνικής κουζίνας με ορισμένα δυνατά πιάτα και καλύτερο όλων την καταπληκτική γιουβετσάδα του με την ταλιάτα αρνιού.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση