Γίνεται καλοκαίρι χωρίς εσπαντρίγιες;

Παραδοσιακά, η σόλα τους κατασκευάζεται από σχοινί που παράγεται από το σπάρτο ή σπάρτιον ή σπάρτος, ένα γηγενές φυτό της Νότιας Ευρώπης ενώ το επάνω κομμάτι συνήθως από βαμβακερό υφασμάτινο καμβά. Αν και στις μέρες μας συναντάμε πολλές ακόμα εκδοχές, συχνά με πολύ ακριβότερα υλικά όπως το δέρμα, ειδικότερα από τους γνωστούς οίκους. Αλλά και στις προσιτές τους εκδοχές, το σχοινί από το φυτό σπάρτο, έχει στις περισσότερες περιπτώσεις αντικατασταθεί με σχοινί από γιούτα ή και κάναβη. Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει εντελώς, είναι επικάλυψη της σόλας σε σχέση με την ενίσχυση της με πίσσα, πριν από (πολλές) δεκαετίες.

Οι εσπαντρίγιες ξεκίνησαν αρχικά ως υποδήματα που φορούσαν άνδρες και γυναίκες στις αγροτικές κοινότητες στα βουνά των Πυρηναίων. Ωστόσο, φορέθηκαν και από ιερείς, ανθρακωρύχους και εργάτες που αναγκαστικά χρειαζόντουσαν ένα ανάλαφρο παπούτσι για την πολύωρη εργασία τους. Η μέθοδος κατασκευής τους όμως, απαιτούσε επιδεξιότητα και μαστοριά για να διαθέτουν παράλληλα και αντοχή. Η δημοτικότητα τους, αυξήθηκε πολύ  στα μέσα του 19ου αιώνα και προς το τέλος του, η γαλλική πόλη Mauléon που διέθετε μεγάλη παραγωγή, εξήγαγε εσπαντρίγιες σε όλη τη Νότια Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Ο Σαλβαδόρ Νταλί, εμφανιζόταν συχνά, φορώντας εσπαντρίγιες με κορδόνια που έδεναν στον αστράγαλο. Από το 1940 και μετά, διάφοροι σταρ του κινηματογράφου τις φόρεσαν στις ταινίες τους και αυτό στάθηκε η αφορμή να μπούν ακόμα και στα ατελιέ γνωστών σχεδιαστών μόδας, όπως για παράδειγμα του Yves Saint Laurent, συχνά με διαφοροποημένα χαρακτηριστικά αλλά και σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, για όλα τα γούστα.

Στις μέρες μας, καμία καλοκαιρινή συλλογή δεν είναι ολοκληρωμένη χωρίς τη δική της πρόταση για τα δημοφιλή ανάλαφρα υποδήματα. Από την γνωστή Toms, τoν Ralph Lauren, τον Paul Smith και τον Jimmy Choo, μέχρι την Ιταλική Velasca και την Σουηδική The Resort co, αλλά και τους Gucci, Tom Ford, Loro Piana και Versace, όλοι, εμφανίζουν τις δικές τους προτάσεις κάθε χρόνο. Εξάλλου, οι εσπαντρίγιες μπορεί να μη συνδυάζονται εύκολα ή και καθόλου με ένα καλοκαιρινό τζην, αλλά ταιριάζουν απόλυτα με βερμούδες, χαλαρά φαρδιά λεπτά παντελόνια, loose λινά κοστούμια και πάνω απόλα, με την καλοκαιρινή ζέστη. Αν μάλιστα επιλέξετε και ένα ζευγάρι με εσωτερικό μαλακό πάτημα, άνετα τις φοράτε σε όλη τη διάρκεια τις ημέρας, μια και οι παραδοσιακές, εκείνες δηλαδή με την απλή σόλα από σχοινί και καουτσούκ, κάποιες φορές και με σκέτο σχοινί στην πολύ προσιτή τους οικονομικά εκδοχή, είναι τόσο φλατ και ίσιες, που συνήθως κουράζουν όσους αγαπούν το περπάτημα.

Θα μου πείτε ότι ως εργατικό παπούτσι ξεκίνησαν, πρέπει όμως να αναλογιστούμε και τις κοινωνικές αλλαγές που με ραγδαίο τρόπο διαδέχθηκαν η μία την άλλη τους δύο τελευταίους αιώνες, με αποτέλεσμα να αλλάξουν και οι συνήθειες μας. Φανταστείτε έναν τύπο που τις περισσότερες ώρες της ημέρας στην καθημερινότητα του, φοράει αθλητικά παπούτσια με αμέτρητες στρώσεις πολυδιαφημισμένης αντικραδασμικής σόλας, να περάσει τον μήνα τον διακοπών του ειδικά σε κάποιο νησί με περιηγητικό ενδιαφέρον, με ένα ή και δύο και τρία ζευγάρια απλές εσπαντρίγιες, χωρίς καμμία υποστήριξη. Πάντα βέβαια, υπάρχει η λύση να τις αντιμετωπίσετε μόνο αισθητικά και να τις συνδυάσετε με την κατάλληλη ένδυση για ένα ποτό στο μπαράκι ή στο εστιατόριο της περιοχής που έχετε επιλέξει για τις διακοπές σας, χωρίς να υπάρχει λόγος να καταγραφούν στο app του κινητού σας τα βήματα της ημέρας που έχετε κάνει.