Micra Anglia: Το πετράδι του στέμματος στην Άνδρο

17 Μαΐου 2018
Τάσος Μητσελής
Ο Τάσος Μητσελής περνάει ένα τριήμερο στο Micra Anglia με αφορμή μια δράση του CTN Andros και περιγράφει, σε έναν πιο προσωπικό τόνο απ´ ότι συνήθως, την εμπειρία του.
  • MICRA ANGLIA: ΤΟ ΠΕΤΡΑΔΙ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΟ | Ξενοδοχεία

Η πρώτη γνωριμία μου με το νησί έγινε μέσα από το αριστουργηματικό βιβλίο «Μικρά Αγγλία» της Ιωάννας Καρυστιάνη, το οποίο αρκετά χρόνια αργότερα ζωντάνεψε στην κινηματογραφική οθόνη ο Παντελής Βούλγαρης. Για όσους δεν το έχετε διαβάσει ή δεν έτυχε να δείτε την ταινία, πρόκειται για ένα ιστορικό και ανθρωποκεντρικό δράμα εποχής για πολύ γερά στομάχια, που διαδραματίζεται από το 1930 έως και το 1950. Η Άνδρος υπήρξε το νησί των ναυτικών και χάρη στο ανάστημα που κατάφερε τότε να ορθώσει με το στόλο της απέναντι στη Μεγάλη Βρετανία, σώθηκε το συναισθηματικό τοπωνύμιο Μικρά Αγγλία. Έτσι λεγόταν στην ταινία και το καράβι που ξεκίνησε το τελευταίο ταξίδι του, θεριεύοντας την ασίγαστη σπίθα ενός έρωτα που έμελε γίνει ένα από τα τραγικότερα κάδρα του νησιού, χάρη σε μια μητριαρχική κοινωνία που ασφυκτιούσε μέσα στα σεμνότυφα στεγανά της. Έτσι λέγεται, όμως, και το ομορφότερο και πιο αριστοκρατικό ξενοδοχείο του, που έχτισε ο Γιάννης Βαλμάς με την γυναίκα του Ντόλυ, το 2009, στη Χώρα της Άνδρου. Με φιλοξένησαν στο πλαίσιο του CTN Andros, το οποίο ουσιαστικά είναι ένα δίκτυο που δημιουργήθηκε από ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο νησί με όραμα να προωθήσουν την Άνδρο ως κορυφαίο τουριστικό προορισμό σε Ελλάδα και εξωτερικό. Δεν θα μπορούσα να αρνηθώ μια τέτοια πρόσκληση και παρακολουθώντας στενά για τρεις μέρες την υπερπροσπάθειά τους, βλέπω ότι το νερό μπήκε για τα καλά στο αυλάκι.


Το Micra Anglia αποτελούσε για μένα μια εκκρεμότητα. Είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι στο νησί το καλοκαίρι του 2013, το οποίο τελικά ακυρώθηκε. Και ένα περίεργο πράγμα: από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εκεί, ένιωσα μια σπάνια οικειότητα, από εκείνες που μπορώ να μετρήσω στα δάχτυλα του ενός χεριού μου, όλα αυτά τα χρόνια που ταξιδεύω. Δεν σχετίζεται με το πόσο μπορεί να μας περιποιούνται ή αν το ξενοδοχείο είναι ή όχι του γούστου μας. Έχει να κάνει με την ενέργεια που σου δίνει ένας χώρος. Είναι, λοιπόν, ένα μέρος που μου ταίριαξε, που με ησύχασε, που μου άρεσε αισθητικά, που δεν το βαρέθηκα παρότι είναι μια σταλιά, που αγάπησα τις μικρές ατέλειές του, που θέλω να ξαναπάω. Έπειτα δέθηκα και αυτό που σας λέω τώρα είναι εντελώς προσωπικό, με τους δημιουργούς του. Τον (καπετάν) Γιάννη και την Ντόλυ Βαλμά. Δυο ανθρώπους υπέροχους, βαθειά ευαίσθητους, σεμνούς, που έχουν συνδέσει το όνομά τους με το νησί της Άνδρου και δικαίως χαίρουν μεγάλης εκτίμησης. Κουβεντιάσαμε αρκετές ώρες μαζί, έμαθα την ιστορία του ξενοδοχείου, ήπιαμε ποτά, καφέδες, γελάσαμε, δακρύσαμε, δοκιμάσαμε το μενού του εστιατορίου, τους γκρίνιαξα, λίγο άτσαλα είναι η αλήθεια, για κάποιες αστοχίες στο φαγητό, που κατά τα άλλα ήταν αξιοπρεπές και πολύ νόστιμο και αντί να με στραβοκοιτάξουν, έδειξαν ένα ενδιαφέρον και μια βαθύτερη ποιότητα που θα μου μείνει αξέχαστη. Καπεταναίοι και αρχοντάδες του παλιού καιρού, όπως λένε και στον τόπο τους.


Το εστιατόριο του Micra Anglia πήρε το όνομα της Ντόλυς και σεφ για φέτος είναι ένας νέος και ορεξάτος μάγειρας, ο Χρήστος Βενίδης. 

Συμφωνήσαμε όλοι στο τραπέζι ότι αν εξαιρέσουμε το λάθος ψήσιμο ενός ψαριού που αδίκησε τη φρεσκάδα του, εκείνο το βράδυ δοκιμάσαμε ωραία πιάτα που σε κέρδιζαν με τη δυνατή γεύση τους. Πρώτο και καλύτερο η φανταστική καπονάτα του σε φρυγανισμένο ψωμί.


Στο προσεγμένο πρωινό έγραψε μια πεντανόστιμη τυρόπιτα της Ντόλυς, ενώ σε αυτό το σημείο θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω και το υποδειγματικό σέρβις του εστιατορίου, αντάξιο της κλάσης του Micra Anglia. Κατά τα άλλα, το ξενοδοχείο αποτελείται από 12 καλαίσθητα δωμάτια και 5 πολυτελείς σουίτες, με νεοκλασική διακόσμηση, οικολογικό χαρακτήρας και υλικά, δρύινα πατώματα, γενικώς πολύ σικάτα και όμορφα. Και οι τιμές που αρχίζουν αυτή την εποχή από τα €100, είναι απολύτως συμβατές με την ποιότητα των παροχών του Micra Anglia. Θα κλείσω με μια είδηση που αξίζει τον κόπο. Πίσω ακριβώς από το ξενοδοχείο βρίσκεται ένα από τα εντυπωσιακότερα αρχοντικά κτίσματα του νησιού, η έπαυλη της πασίγνωστης εφοπλιστικής δυναστείας του Εμπειρίκου, η οποία πέρασε στα χέρια της οικογένειας Βαλμά το 2005. Πρόκειται για ένα οίκημα-έργο τέχνης, ένα αριστουργηματικό κτίσμα με μια ονειρεμένη βεράντα, το οποίο βρίσκεται σε διαδικασία συντήρησης για να έτοιμο στην επόμενη διετία. Δεσμεύτηκα να μην αποκαλύψω κάτι άλλο προς το παρόν, παρολαυτά σημειώστε ότι αν ευοδωθεί το έργο θα είναι το μοναδικό high end κατάλυμα στην Άνδρο που θα μπορεί να προσελκύσει πολύ υψηλού επιπέδου τουρίστες, τους οποίους έχει ανάγκη το νησί για την αναβάθμισή του. 

Ευχαριστούμε το CTN Andros και τον πρόεδρο του κ. Χρήστο Μπαλογιάννη, καθώς και την εταιρεία W2 Strategy για την ευγενική πρόσκληση και τη θερμή φιλοξενία. 

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση