Bros’: Ο διαφορετικός και ξεχωριστός κόσμος του Floriano Pellegrino και της Isabella Poti στο Lecce

Το Bros’ στο Lecce είναι ένα από τα 325 εστιατόρια στην Ιταλία που έχουν καρφιτσώσει στο πέτο τους ένα αστέρι Michelin, το οποίο διατηρεί από το 2018. Παρόλα αυτά η φήμη του εκτοξεύτηκε από ένα ακραία σκληρό - σχεδόν βιτριολικού χαρακτήρα - κείμενο που έγραψε το 2021 μια food blogger, το οποίο έγινε viral σε εξωφρενικό βαθμό, προκαλώντας το ενδιαφέρον ή μάλλον την περιέργεια πολλών κριτικών εστιατορίων και foodies από όλο τον κόσμο. Διάβασα το κείμενο αφού έφαγα στο Bros’ του Floriano Pellegrino και της Isabella Poti, τρία χρόνια μετά τη δημοσίευση του, κι ενώ όσοι γράφουμε κριτικές, οφείλουμε να είμαστε απολύτως ανοιχτοί και επιεικείς στη κριτική που μας ασκούν με τη σειρά τους οι αναγνώστες, για μένα η όποια «βαρύτητα» του εξαντλήθηκε στον τίτλο: «Φάγαμε στο χειρότερο εστιατόριο που έχει βραβευτεί ποτέ με αστέρι Michelin». 

Είναι τελικά όμως έτσι όπως τα λέει η Geraldine de Ruiter; Για να εκφέρει κάποιος μια τόσο απόλυτη θέση, πρέπει αν μη τι άλλο να έχει φάει σε όλα τα μονάστερα του πλανήτη, τα οποία για το 2024 είναι 2902. Αμφιβάλλω αν υπάρχει εν ζωή άνθρωπος που να έχει καταγράψει ένα τέτοιο ρεκόρ, οπότε σαν διαπίστωση πέφτει στο κενό, μαζί με το υπόλοιπο κείμενο. Προσωπικά θεωρώ το Bros’ ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον εστιατόριο, με προχωρημένες ιδέες που ενίοτε προκαλούν αρκετά - και καλά κάνουν, κεντρίζοντας την προσοχή, αλλά και με πιο- να το πω έτσι - «αγαπησιάρικες» στιγμές με νότες που χτυπάνε απευθείας χορδές στο κάλυκα. Όχι, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για ένα «βατό», για να ένα everyday fine dining, και όχι, προφανώς και δεν απευθύνεται σε όλους.

Είναι περισσότερο ένα restaurant lab με δυναμική διάθεση για εκκεντρικούς πειραματισμούς, το οποίο ακολουθεί τη σχολή όπου το φαγητό γίνεται αφορμή και για να δημιουργηθεί ένα πεδίο προβληματισμού, αντανακλώντας ταυτόχρονα και τις ισχυρές προσωπικότητες των σεφ - ιδιοκτητών του: ο Floriano και η Isabella εκτός από την κουζίνα, μοιράζονται και τη ζωή. Έχουν όμως και μια άλλη κοινή πεποίθηση. Εφόσον μπορούν να κάνουν παράλληλα με την μαγειρική και διάφορα άλλα πράγματα, από διαφημίσεις παπουτσιών, γυαλιών ηλίου και αυτοκινήτων μέχρι και το δικό τους brand για ρούχα, ποιος τους περιορίζει στο να είναι μόνο σεφ; Μέχρι και μια ομάδα rugby έχουν, ενώ εκτός από την pasticceria και την τρατορία τους στην οποία σερβίρουν all time classic γεύσεις της περιοχής με ένα δικό τους άγγιγμα, κάθε χρόνο διοργανώνουν το Bros’ Land, ένα γαστρονομικό event με καλεσμένους γνωστούς σεφ απ’ όλο τον κόσμο, το οποίο πλαισιώνουν με techno party και πολλές διαδραστικές εκπλήξεις.

Στο Bros’ σερβίρουν τρία μενού γευσιγνωσίας: ένα 25 σταδίων στα €200, ένα 20 σταδίων στα €170 κι ένα 13 σταδίων μόνο για lunch που κοστίζει €120. Δοκίμασα την ενδιάμεση επιλογή με τα 20 στάδια και παρότι τα περισσότερα από αυτά τα μακρόσυρτα μενού δεν κρατάνε τον παλμό τους μέχρι τέλους με αποτέλεσμα να γίνονται κουραστικά, η ιντριγκαδόρικη κουζίνα του Floriano Pellegrino και της Isabella Poti έχει κελαρυστή όμορφη ροή, πανέξυπνα σενάρια, πολύ ακριβείς εκτελέσεις, όμορφη πολυπλοκότητα και σχεδόν αποκλειστικά υλικά από την ευρύτερη περιφέρεια του Lecce. Ασφαλώς σε ένα τόσο μεγάλο μενού υπάρχουν πιάτα έχουν ακόμη δρόμο στο να εξελιχθούν , αν και διαπίστωσα ότι ακόμα και στους πιο progressive συνδυασμούς η δουλειά που έχει γίνει είναι αξιοσημείωτη. Υπάρχουν κάποιες πολύ δυνατές στιγμές που δείχνουν ότι το Bros’ όχι μόνο αξίζει το αστέρι του, αλλά φλερτάρει και με πιο υψηλές διακρίσεις. Ξεχώρισα αρκετές σπεσιαλιτέ που κινούνται σε υψηλό επίπεδο: η ψητή μελιτζάνα τους ξεχειλίζει από umami και το μαύρο λεμόνι στην κορυφή του λειτουργεί αναζωογονητικά, το timbale με περιστέρι είναι ένα άκρως τεχνικό πιάτο, που δεν του λείπει όμως η γευστική πυκνότητα, η πεσκανδρίτσα ήρθε άψογα ψημένη σε διάφορες εκδοχές, δίπλα σε ένα άψογο bao, ενώ το κρέας με την ξεσηκωτική κάπαρη, σερβίρεται με δεξιοτεχνικό medium rare, και το σερί των επιδόρπιων κορυφώνεται με την σοκολατένια τάρτα που συνδυάζει η Isabella με μπανάνα. Δεν είμαι καθόλου φίλος των γλυκών με μπανάνα, αλλά αυτό εδώ ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου. 

Δεν θα επεκταθώ με άλλες περιγραφές, ούτε με περαιτέρω αναλύσεις για το τι σημαίνει Bros’. Αν είστε σε διάθεση sui generis πειραματισμών και original δημιουργιών που βάζουν στο επίκεντρο το τερουάρ του Lecce και δεν τους λείπει η νοστιμιά, αξίζει πολύ να πάτε. Αξίζει και να επιδιώξετε να τους γνωρίσετε κιόλας, μια και θα δείτε πολλά, πάρα πολλά, πίσω από τα πιάτα, τα οποία ίσως θα σας κάνουν να τους δώσετε διαφορετικές μεταφράσεις και προεκτάσεις. Αλλά ούτως ή άλλως, οι γεύσεις έχουν μια προσωπική γλώσσα που απευθύνονται στον καθένα από εμάς ξεχωριστά. 

Βαθμός: 8/10 

Info: Bros’ – Pellegrino Brothers