Η μαγεία του street food

10 Σεπτεμβρίου 2014
Πάνος Δεληγιάννης
Με αφορμή τα πετυχημένα food festivals του Mama Roux και το opening του Stay Hungry Bitch του Ηλία Σκουλά, στη Βουλιαγμένη, το street food στην Αθήνα δείχνει ότι μπορεί και να ξεφύγει από το σουβλάκι και τον θανάσιμο εναγκαλισμό του.


Δεν έχω να χωρίσω τίποτα με το παραδοσιακό σουβλάκι που, στα καλύτερά του, είναι ένα εξαιρετικό street food. Μου την δίνει όμως η μονοτονία αφενός και τα δεκάδες «καλαμάκι whatever» που έχουν ξεφυτρώσει σε κάθε γειτονιά και που συνήθως είναι για τα μπάζα. Όταν λοιπόν κάναμε πριν μερικούς μήνες το event με το multi-ethnic street food & τις μπίρες στο Food Mafia πολύ ευχαριστήθηκα την πρωτοτυπία και τις γεύσεις …αφήστε που θέλω να πιστεύω ότι τσιγκλίσαμε λίγο και τον πληθωρικό Ηλία Σκουλά για να δημιουργήσει το Stay Hungry Bitch του που ακόμη δεν έχω αξιωθεί να πάω, αλλά το λιγουρεύομαι κάθε εβδομάδα! Αυτό, για μένα, ήταν το πρώτο ερέθισμα.

Το δεύτερο ήρθε πριν λίγες μέρες όταν είδα την υπέροχη ταινία Chef και το τρίτο όταν ξαναπήγα στο Mama Roux, στην Αιόλου, για να δοκιμάσω προτάσεις του sous-chef του, Βασίλη Σπόρου, που θα σερβίρει στο Street Food & Tunes, Brooklyn Edition Volume I & ΙΙ, στις 17 και στις 24 Σεπτεμβρίου, που συνδιοργανώνουν στο μπαρ 42, με το www.debop.gr.


Το Mama Roux μου είχε αρέσει από την πρώτη στιγμή που το είχα επισκεφθεί, όταν είχε πρωτοανοίξει, αυτή την φορά όμως «ψήθηκα» πολύ περισσότερο και θα επιστρέψω άμεσα για update στην πρώτη κριτική μου. Γιατί; Όχι μόνο επειδή μου έβγαλε αυτή την ζωντάνια και τη θετική αύρα το ίδιο το εστιατόριο και οι άνθρωποί του, αλλά επειδή με κέρδισε και ο ενθουσιασμός και το πάθος του νεαρού σεφ Βασίλη Σπόρου. Το καλοκαίρι πέρασε μερικές μέρες στην Νέα Υόρκη και το Brooklyn και ατέλειωτες ώρες διαβάζοντας και πειραματιζόμενος στην Αθήνα και τώρα είναι έτοιμος να παρουσιάσει μερικά πιάτα street food που θα γλύφετε τα δάχτυλά σας.


Δοκίμασα το brisket (θυμάστε την ταινία Chef και εκείνη την φοβερή ψησταριά στο Τέξας;) ένα κομμάτι βοδινού που μετά από πολύωρο κάπνισμα σε ειδικής κατασκευής ψησταριά (offset smoker την λένε και ναι την έφτιαξε ο αθεόφοβος!) δίνει κάτι μαγικές, ζουμερές φετούλες κρέατος που όταν τις δοκιμάσετε στο μπριοσένιο ψωμάκι με σπιτική BBQ sauce και κολσλόου δεν θα μπορείτε να σταματήσετε! Με ενθουσίασε επίσης το Korean taco, με τρυφερό, ζουμερό κρέας από χοιρινά spare-ribs με μεξικάνικη salsa fresca, πικάντικο kimchi και φρέσκο κόλιανδρο, ενώ καλό ήταν και το ήδη θρυλικό –στην Νέα Υόρκη- ramen burger, ένα burger που το ψωμάκι έχει αντικατασταθεί από «τηγανίτες» με noodles. Νόστιμο πιάτο που προσωπικά βρίσκω λίγο εξυπνακίστικο, αλλά οκ.

Το street food μπορεί να χαρίσει μεγάλες απολαύσεις αν ξέρει κάποιος να το διαχειριστεί. Λέτε να αρχίσουμε να το γευόμαστε και στην Αθήνα; Λέτε να βρεθεί επιτέλους και νομική άκρη ώστε να γίνουν και εδώ food trucks; Για να δούμε…

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση