Ζούμε σε εποχές δύσκολες, όπου η υπερκατανάλωση στις λεγόμενες προηγμένες χώρες και κοινωνίες έχει οδηγήσει σε μια τεράστια ανισορροπία τον πλανήτη. Πέρα από γεγονός πως εν έτη 2024 υπάρχουν ολόκληρες χώρες που στην κυριολεξία πεινούν, διψούν, και δεν έχουν φάρμακα, μία πρόσφατη έρευνα του διεθνούς WWF και του πανεπιστημίου του Νιούκαστλ στην Αυστραλία έδειξε ότι οι άνθρωποι καταναλώνουμε ποσότητα πλαστικού που αντιστοιχεί σε μία πιστωτική κάρτα κάθε εβδομάδα, ένα ορθογώνιο τουβλάκι lego τον μήνα και ένα κράνος πυροσβέστη τον χρόνο!
Προφανώς η ανακύκλωση είναι η πρώτη λύση που μας έρχεται στο μυαλό, όμως μία από τις μεγαλύτερες πηγές απορριμμάτων και αποβλήτων είναι στην πραγματικότητα τα τρόφιμα, αφού σύμφωνα με έρευνες έχει διαπιστωθεί πως το ¼ από το φαγητό που καταναλώνουμε καταλήγει στον κάδο της κουζίνας μας. Πράγμα που δεν ζημιώνει μόνο το budget μας, αλλά επιδεινώνει και την κατάσταση συμβάλλοντας στην υπερθέρμανση του πλανήτη.
Σε αυτή τη βάση λοιπόν, και με δεδομένο το ότι ο καθένας και η καθεμιά μας θέλει να συνεισφέρει το μικρό του έστω λιθαράκι στην λύση του προβλήματος, η αλλαγή των συνηθειών μας σε ότι έχει σχέση με τα ψώνια του σπιτιού αλλά και την διαχείριση τους είναι ένα πρώτο, εποικοδομητικό αλλά και ταυτόχρονα δημιουργικό πρώτο βήμα.
Προσωπικά, ανήκω στις νοικοκυρές που ψωνίζουν τρόφιμα μια φορά στις δέκα μέρες και συχνά, επειδή λόγω δουλειάς βγαίνουμε αρκετά βράδια την εβδομάδα και ταξιδεύουμε και πολύ, καταλήγω με πράγματα που μένουν για καιρό αχρησιμοποίητα μέσα στο ψυγείο και χαλάνε.
Θα μπορούσα προφανώς να ψωνίζω όπως έκανα όταν έμενα στο Λονδίνο, ότι και όταν χρειάζομαι για το φαγητό της μέρας, αλλά για κάποιον λόγο αυτό το σύστημα στην Αθήνα δεν ταιριάζει στην καθημερινότητα μου.
Έτσι, αποφάσισα να επιδοθώ με πάθος και ενθουσιασμό στο “fridge forge”, δηλαδή τις τελευταίες δέκα μέρες κάθε μήνα να μαγειρεύω αποκλειστικά και μόνο με ότι έχει περισσέψει στο ψυγείο μου έτσι ώστε να καταναλώνουμε τα πάντα και να μην πετάμε τίποτα.
Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό το project, όμως πιστέψτε με είναι τρελά δημιουργικό και αν είστε από εκείνους που αγαπούν την μαγειρική και τους πειραματισμούς θα ενθουσιαστείτε. Είναι μεγάλη απόλαυση το να σερβίρεις ένα νόστιμο πιάτο φαγητό φτιαγμένο με υλικά που σε πρώτη ανάγνωση δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, όπως είναι αρκετά adventurous και το να προσπαθείς να αντικαταστήσεις κάτι με κάτι άλλο, ή να ταιριάξεις μεταξύ τους ανόμοια πράγματα.
Στην διαδικασία, μαθαίνεις και διάφορα τρικ, όπως ας πούμε να καταψύχεις μυρωδικά, να δημιουργείς παγάκια από ζωμούς φτιαγμένους από φλούδες και κοτσάνια τα οποία μπορείς σε δεύτερη φάση να τα χρησιμοποιήσεις σαν βάση για διάφορες παρασκευές, και βέβαια, να παραγγέλνεις μικρότερες ποσότητες από τα πιο ευαίσθητα υλικά. Θυμάμαι πως όταν πρωτο- μετακόμισα στο Λονδίνο μου έκανε τεράστια εντύπωση που στα super markets έβρισκα στο section της μαναβικής μια φρεσκοσυσκευασμένη φέτα καρπούζι, ή έβλεπα να ψωνίζουν δύο κρεμμύδια και ένα καρότο αντί για μια σακούλα από το καθένα όπως κάναμε στην Ελλάδα.
Να που όμως η ώρα της οικονομίας και της σωστής διαχείρισης έχει φτάσει και σε μας από καιρό, οπότε γιατί να μην προσπαθούμε να μετατρέψουμε την ανάγκη σε παιχνίδι? Κάτι σαν το Mystery Box του Master chef αλλά σε οικιακή βερσιόν, ή εκείνη την εκπομπή του Netflix με τα leftover, που ανοίγεις το ψυγείο και βρίσκεσαι αντιμέτωπη με τον γρίφο του τι μπορείς να ετοιμάσεις με ένα τάπερ μπασμάτι βρασμένο μερικές μέρες πριν, δυο φρέσκα κρεμμύδια, ένα κομμάτι τυρί gouda, αυγά, κόλιανδρο, κάτι μαραμένα πια κολοκυθάκια, και μισό σαλάμι. Περιμένω τις απαντήσεις σας με ενδιαφέρον.
Υ.Γ. Πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες για το fridge forage μπορείτε να βρείτε ακολουθώντας την @cookbycolor στο Instagram.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση