Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ενθουσιαστεί με ένα cocktail bar, με έναν bartender ή ακόμη και με ένα cocktail. Δεν είναι λίγες μάλιστα και εκείνες που αυτή μου την χαρά της “ανακάλυψης” την έχω μοιραστεί μαζί σας. Κάπως έτσι λοιπόν θα γίνει και σήμερα μιας και η επίσκεψή μου στο Vogatsikou 3 της Θεσσαλονίκης ήταν με απλά λόγια μια από τις καλύτερες εμπειρίες μου σε μπαρ της Ελλάδας.
Το συγκεκριμένο μαγαζί λειτουργεί εδώ και περίπου ένα χρόνο ωστόσο πριν από λίγες μόλις μέρες κατάφερα επιτέλους να το δω από κοντά. Ο χώρος του είναι μεγάλος και βρίσκεται εκεί που άλλοτε συναντούσαμε το ξακουστό Belair, ένα μπαρ “απλό” που όμως πάντα ήταν στάση μας όταν βρισκόμασταν στην Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, απλώνεται σε επίπεδα και έτσι εκεί που νομίζεις ότι το μπαρ... δεν έχει άλλο, ξαφνικά μπροστά σου βρίσκεις μία σκάλα η οποία σε οδηγεί σε έναν όμορφο, ήρεμο χώρο με μια εντυπωσιακή βιτρίνα-ψυγείο που είναι γεμάτη με κρασιά και απλώνεται από άκρη σε άκρη.
Πίσω από το Vogatsikou 3 βρίσκονται δύο ταλαντούχοι και έμπειροι bartender, ο Αλέξανδρος Σουρμπάτης (Έλληνας νικητής του Havana Club Grand Prix 2014) και ο Γιάννης Κέδες που είχαμε ξεχωρίσει στο Spitaki της Χαλκιδικής, στο Limani της Θεσσαλονίκης και σε μερικά ακόμη αξιόλογα μαγαζιά που έγραψαν την δική τους ιστορία έκαστο με τον δικό του τρόπο.
Μπαίνοντας στο Vogatsikou 3 μπροστά μας βλέπουμε μια κάβα από τις πιο πλούσιες που έχουμε συναντήσεις. Σε αυτήν βρίσκουμε μια μεγάλη ποικιλία σε κάθε είδος αποστάγματος ενώ ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι και ότι εδώ ένα πιο έμπειρο μάτι εύκολα αντιλαμβάνεται πως υπάρχουν και πολλά ενδιαφέροντα νέα λανσαρίσματα.
Και κάπου εδώ φτάνουμε στον κατάλογο, ή με απλά λόγια στα cocktail τα οποία θα δοκιμάσουμε εδώ. Οι σελίδες του ξεκινούν με τα “classics” οι συνταγές των οποίων δίπλα τους αναγράφουν το που και πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά. Όσο για την συνέχεια, είναι εξίσου ενδιαφέρουσα μιας και ακολουθούν 40 (!) επιλογές σε “resident cocktails”, συνταγές δηλαδή τις οποίας “χάρισαν” στο Vogatsikou Έλληνες και ξένοι bartender.
Από το σπουδαίο Golden Flip του Θοδωρή Πύριλλου (A for Athens) το οποίο φτιάχνεται με Johnnie Walker Gold Label Reserve αρωματισμένο με ταχίνι, lillet blanc, σιρόπι από μέλι αρωματισμένο με πορτοκάλι και βανίλια, Aprocot brandy, bitters από περγαμόντο και ένα ολόκληρο αυγό, μέχρι το τρομερά δροσιστικό Tomba του Stephan Hinz και το Girl from Jerez του Jim Meehan, η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο να βρεις τι θα επιλέξεις.
Προσωπικά έκανα αρκετές δοκιμές... το Tomba είναι ένα umami cocktail φτιαγμένο με gin, χυμό από λεμόνι, σιρόπι ζάχαρης, τοματίνια, φρέσκο βασιλικό, αλάτι και πιπέρι, ένα long drink από αυτά που φαντάζεσαι δίπλα σου όλη την διάρκεια της ημέρας, ή που τέλος πάντων έτσι θα ευχόσουν.
Το Α mi Manera ήταν μια ακόμη εξαιρετική επιλογή, μία συνταγή που περιείχε τζιν, Grand Marnier, σιρόπι κανέλας και αρωματικά bitters, ενώ η κορύφωση έγινε με το δροσιστικό Brazilian Tea Punch το οποίο φτιάχνεται με την αγαπημένη μου κασάσα η οποία είναι αρωματισμένη με πράσινο τσάι, με σιρόπι λεμονόχορτου και δροσιστικές φέτες από lime.
Τα cocktail που δοκίμασα ήταν όλα διαφορετικά μεταξύ τους. Όλα άψογα και όλα προσεγμένα. Και το συμπέρασμά μου ήταν ένα και απλό: Ο κύριος Σουρμπάτης είναι ένας από τους καλύτερους bartender που έχουμε στην Ελλάδα και το μπαρ του -αν και μακριά μου- είναι το μέρος που πάντα θα αναζητώ όταν βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκη.
Στα plus, να σημειώσουμε πως πρόκειται για ένα αυστηρά non smoking bar, πως επιπλέον διαθέτει και εξαιρετικό καφέ αλλά και πως ακόμη και τα ποτήρια και τα mixing glass του βγαίνουν από το ίσως πιο όμορφο ψυγείο-ντουλάπα που έχουμε συναντήσει.
(Βογατσικού 3, Θεσσαλονίκη)
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Μ΄αρεσε πολύ η εξυπηρέτηση, ευγενικό προσωπικό, καθαρή ατμόσφαιρα χωρίς τσιγάρα, μεγάλη ποικιλία σε coctail!! μόνο αρνητικό, η δυνατή (κατά τη γνώμη μου) μουσική!!
Ωπ, δεν ανέφερα το cocktail που πήρα. Don Julio τεκίλα σαν βάση, και δεύτερο βασικό element βενιδικτίνη (που την έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση). Καλή χρονιά.
Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους. Η χθεσινή βραδιά με ένα καλό φίλο στο παλιό bel air από τη μια έφερε στη μνήμη φοβερά βράδια εκεί, από την άλλη σηματοδότησε την αρχή της νέας εποχής. Σωστή ανακαίνιση του μαγαζιού, με αρκετό φως αυτή τη φορά, αρκετές ωραίες φατσούλες, και το σημαντικότερο πολύ καλό cocktail τόσο το δικό μου όσοα και του φίλου μου. Μοναδική μικρή παραφωνία η μουσική, που προσωπικά θα προτιμούσα πιο ροκ.