Food notes 13.11.2012

13 Νοεμβρίου 2012
Πάνος Δεληγιάννης

Ήσυχα βράδια παρέα με το ολοκαίνουργιο και πολύ ενδιαφέρον Johnnie Walker Platinum, καφέδες στο υπέροχο σκηνικό του Common Secret αλλά και μερικά ενδιαφέροντα πιάτα στο μπιστρό του Hytra που σε λίγες μέρες ξεκινά.

Μπορεί να είμαι ορκισμένος φίλος των malt whiskies μια και εκτιμώ τον χαρακτήρα τους, τη διαφορετικότητά τους, όμως όταν βρίσκομαι μπροστά σε ένα blended του επιπέδου του καινούργιου Johnnie Walker Platinum που μόλις ήρθε και στην Ελλάδα, δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ. Καταρχήν μιλάμε για ένα υπέροχο, υπέρκομψο μπουκάλι. Όμως το ουσιαστικότερο είναι το περιεχόμενο της φιάλης. Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο μια λέξη για να περιγράψω αυτό το εξαιρετικό blend, από –τουλάχιστον- 18χρονα malts και grain whiskies, θα χρησιμοποιούσα τη λέξη αρμονία! Η τέχνη του master blender εκφράζεται εδώ στον απόλυτο βαθμό. Τίποτα δεν προεξέχει, τίποτα δεν δείχνει αμήχανο. Το Platinum είναι πολύπλοκο καθώς βομβαρδίζει με αρώματα πουτίγκας δαμάσκηνου, βανίλιας, καραμέλας, αμύγδαλου, κέικ πορτοκαλιού και φίνες νότες κέδρου και καπνού αλλά το μεγαλύτερο ατού του είναι το βελούδινο, ολοστρόγγυλο, πολυεπίπεδο στόμα με την κρεμμώδη, γλυκόπιοτη αίσθηση. Απολαύστε το σκέτο ή με λίγο κρύο νερό που θα απελευθερώσει τα αρώματά του και θα τονίσει την μεταξένια του γεύση.

Τις προάλλες βρέθηκα σε μια κλειστή δοκιμή μερικών πιάτων που θα αποτελέσουν τον κορμό του μενού του Hytra bistrot που καθυστέρησε, αλλά τελικά ανοίγει σε μερικές μέρες. Έξυπνοι συνδυασμοί υλικών, αρωματική και γευστική ένταση και εκφραστικότητα χωρίς τις περίπλοκες τεχνικές του gourmet εστιατορίου. Όταν πάτε δοκιμάστε αυτά τα νοστιμότατα κεφτεδάκια σε έναν αρωματικότατο, πυκνό πελτέ τομάτας με πατάτες τηγανιτές ή εκείνο το έξοχο σαγανάκι με την αρωματική σαλατούλα με τα φύλλα σέλερι ή το βαθιάς νοστιμιάς κριθαρότο με το αρνάκι που μαρινάρεται σε τομάτα και μπαχάρια.

Το πρωινό της περασμένη Κυριακής το πέρασα στο Common Secret. Έχω πει κάμποσες φορές για αυτό το πανέμορφο café της Κηφισιάς που θυμίζει lobby λονδρέζικου ξενοδοχείου, όμως δεν σας έχω πει για αυτούς τους απίστευτους καναπέδες-μπερζέρες που έχει στην προστατευμένη αυλή του. Βυθίζεσαι σε αφράτα μαξιλάρια και δεν θέλεις να σηκωθείς. Εγώ απόλαυσα εκεί το πούρο μου με ωραίο εσπρέσο και εφημερίδες και δεν ήθελα να φύγω!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση