49: Επιστροφή στον «μυστικό» κήπο με τις μουριές

14 Ιουλίου 2020
Άντζελα Σταματιάδου
Στο κέντρο της πόλης και μακριά από τη φασαρία της, το μικρό ήσυχο καφε-εστιατόριο και wine bar της οδού Ξενοκράτους είναι κρυφός άσος στην ατζέντα του καλοκαιριού.
  • 49: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ «ΜΥΣΤΙΚΟ» ΚΗΠΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΥΡΙΕΣ | Θέματα

Πάνε τρία-τέσσερα χρόνια από τότε που άνοιξε το 49 εκεί που η Ξενοκράτους συναντά την Αριστοδήμου. Σε ένα ήσυχο σημείο ακριβώς δίπλα στο «αδελφό» L’ Abreuvoir, τυλιγμένο στο πράσινο, αναλαμβάνει δράση από το πρωί, είναι ωραίο όμως και το βράδυ, που ο κόσμος κάθεται στο μικρό μπαράκι του και στα τραπέζια κάτω από τις μουριές, πίνοντας το κρασί του ή κάποιο κλασικό κοκτέιλ και συζητώντας. Πολιτισμένο, χαμηλότονο, με ένα φοβερό calming effect, το μικρό καφε-εστιατόριο του Σπύρου Κότση, σ’ ένα ιδιόμορφο καλοκαίρι με τις δικές του ισορροπίες ‒λίγο διαφορετικές κανονικότητες, λίγο αλλαγμένες κοινωνικότητες‒ αποτελεί μια πολύ καλή επιλογή.


Ο Βαγγέλης Μαγκανιάρης, ο οποίος επέστρεψε πρόσφατα στην κουζίνα, έχοντας στο πλάι του τον Σταύρο Σταυρίδη, είναι καλός ισορροπιστής. Τα μεσογειακά στην πλειοψηφία τους πιάτα του, που με ωραίες εναλλαγές κλασικών και σύγχρονων στοιχείων, λεπτότητας και (comfort food) οικειότητας, έχουν μια φοβερή φρεσκάδα, κινούνται σε διαφορετικές ταχύτητες, ταιριάζουν πολύ με τον μικρό κολωνακιώτικο κήπο. Οι 40 περίπου ετικέτες κρασιού από τον ελληνικό και τον ξένο αμπελώνα, πολλές από τις οποίες σερβίρονται και με το ποτήρι, δίνουν αρκετές επιλογές.

Η σαλάτα που συνδυάζει λόλα πράσινη και κόκκινη με γαρίδες, ροδάκινο, αβοκάντο και μια απαλή βινεγκρέτ εσπεριδοειδών είναι δροσερή και μυρωδάτη αρχή. Κι εκείνη με τη ντομάτα, το αγγούρι, το κρίταμο τουρσί, τα κριθαροκούλουρα και τις πινελιές μους συριανής κοπανιστής, όμως, με κέρδισε με τις εντάσεις και τις μικρές καλοζυγισμένες αψάδες της. Η συνέχεια έφερε ταρτάρ σολομού, με τζίντζερ, τσίλι, αβοκάντο, λάιμ και λίγη soy sauce αντί για αλάτι και γαρίδες πάνω σε κινόα και πλιγούρι, λαχανικά και λάδι τρούφας (τόσο-όσο) σαν διασκευασμένο ταμπουλέ, αμφότερα προσεγμένα. Μου άρεσε πολύ η ιδέα του να σερβίρουν αντί για το γνωστό και πανταχού παρόν vitello tonnato,ροστμπίφ με anchoïade. Αν η ποσότητα της γαλλικής σάλτσας αντσούγιας ήταν πιο γενναιόδωρη, θα κέρδιζε έξτρα πόντους.

Το ραβιόλι, γεμιστό με γλώσσα και γαρίδες, με γάλα καρύδας καρυκευμένο με ελάχιστο κάρι και λουίζα, έχει μια απρόσμενη φινέτσα. Το μπιφτέκι από αμερικάνικο Black Angus δίνει στο μπέργκερ χαρακτήρα. Ανάμεσα στα αγαπημένα μου του καλοκαιρινού μενού, που έχει και το ατού μιας πολύ καλής σχέσης ποιότητας-τιμής, κατατάσσω και το λεμονάτο οσομπούκο με την καταπράσινη, μυρωδάτη γκρεμολάτα και τα νιόκι που αφού βράσουν και περνάνε ελάχιστα από το τηγάνι για να τραγανίσουν λίγο.

Info: Ξενοκράτους49, Κολωνάκι, τηλ: 2107257417. Από το πρωί. Τιμές: € 25 - 35.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση