Το Coral είναι ένα μικρό, προσεγμένο ξενοδοχείο της αθηναϊκής ριβιέρας, απόλυτα ενταγμένο στον αστικό ιστό του Παλαιού Φαλήρου. Σο lobby του, λειτουργούσε ήδη ένα εστιατόριο που εξυπηρετούσε τις ανάγκες κυρίως των residents, αλλά λόγω του φιλόξενου περιβάλλοντος του είχε γίνει στέκι, όχι μόνο των κατοίκων της περιοχής, αλλά και όσων βρίσκονταν σε αυτήν.
Ως εκπρόσωπος της νεώτερης γενιάς των ιδιοκτητών του Coral ο Άρης Χατζόπουλος, γνωστός από το λατρεμένο bar-restaurant El Pecado ένιωσε, κάποια στιγμή, πως χρειαζόταν να δώσει ένα πιο προσωπικό στίγμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Και τότε εγένετο… Corallo Nero κι ο χώρος μεταμορφώθηκε με μικρές, δροσερές κι ελαφρώς colonial πινελιές, διακριτικά, όπως επιβάλει η ιδιότητά του ως εστιατόριο ξενοδοχείου.
Αποφασίζοντας δε εξαρχής πως η κουζίνα του θα επικεντρώνεται στο τρίπτυχο «pasta, tagliata, pizza» ζήτησε από τον ιταλό σεφ Fabrizio Buliani να επιμεληθεί τον κατάλογο σε αυτό το πνεύμα.
Σε πρώτη ανάγνωση ο κατάλογος του δεν φαίνεται να διαφέρει πολύ από το μέσο κατάλογο ενός ιταλικού εστιατορίου, αλλά γρήγορα μόλις αρχίσει κανείς να δοκιμάζει αντιλαμβάνεται πως οι ομοιότητες σταματούν στην πρώτη κιόλας μπουκιά. Η δική μου πρώτη ήταν ένα δροσερό μαριναρισμένο του λαβράκι με julienne λαχανικών και λαδολέμονο-τι πιο κοινό;-ένιωσα όμως τη φινέτσα του να το διαφοροποιεί. Παίζει βέβαια σημαντικό ρόλο πως η κουζίνα έχει στη διάθεση της τις καλύτερες πρώτες ύλες, κάτι που πάντα έθετε ο Buliani ως όρο σε όλες του τις συνεργασίες, αλλά εδώ, σε αυτή την απλότητα, αντιλαμβάνεσαι και το ταλέντο του να αναδεικνύει την πρώτη ύλη.
Το δεύτερο ατού του είναι πως ως Ιταλός, δεν αρκείται μόνο να παίζει με γεύσεις και αρώματα, προχωράει στην ουσία της κουζίνας που είναι η νοστιμιά της. Δοκίμασα τα παναρισμένα κανελόνια του με γέμιση τυριών και τρούφα σε σάλτσα ντομάτας και δυο από τις πέντε πίτσες του, μια μεγαλειώδη μες την απλότητα της Margherita και την Corallo Nero, μια πίστα στη λογική της καρμπονάρα με liaison κρέμα, παρμεζάνα και χοιρινό μάγουλο, η οποία ήταν τόσο καλή που δια της βίας συγκρατήθηκα να μην την φάω όλη. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πω ότι ο σεφ Δαμιανός Σιδηροκανέλλης, που τρέχει καθημερινά τον κατάλογο του Buliani, έχει κάνει προσωπικά άλματα, καθώς οι εκτελέσεις του ήταν άψογες και τα επιδόρπια του, η τούρτα σοκολάτας με αχλάδια γκλασέ και το The real Italian panacotta, μια πανακότα με Campari και μάνγκο, πολύ φίνα.
Ως λάτρης της λεπτής και τραγανής ζύμης, θα επιστρέψω στο θέμα, λέγοντας πως αυτή τη στιγμή οι πίτσες του Corallo Nero είναι για μένα από τις καλύτερες της Αθήνας. Έμαθα δε πως μυστικό τους έγκειται στο ότι αφήνουν το ζυμάρι να ξεκουραστεί για συγκεκριμένες ώρες, πριν το χρησιμοποιήσουν.
Ευχαρίστως θα ξαναγυρίσω για να δοκιμάσω όλα αυτά που δεν κατάφερα να δοκιμάσω στη διερευνητική μου επίσκεψη ή έστω για να παραγγείλω ξανά μόνο εκείνη την τέλεια, γλυκο-ξινό-πικρη και βελούδινη πανακότα, που λάτρεψα γιατί μου θύμιζε Negroni.
Από 20-35 €
Info: Λ. Ποσειδώνος 35, Φλοίσβος, Παλαιό Φάληρο, τηλ. 210 9816441, τιμή: €25-40 το άτομο http://www.coralhotel.gr
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση