Άλεξ Κάβδας

Ο πολυτάλαντος Άλεξ βρίσκεται σε νέες δημιουργικές περιπέτειες. Εδώ και περίπου ένα εξάμηνο ξεκίνησε να τρέχει μία δική του σελίδα στο διαδίκτυο, το LifeofCulture.com. Πρόκειται για ένα video blog όπου μέσα από ολιγόλεπτα βίντεο μονοπλάνα που συνοδεύονται από κείμενα και φωτογραφίες, σαν μία αποδόμηση των τηλεοπτικών ρεπορτάζ, παρουσιάζει θέματα σύγχρονου πολιτισμού και ό,τι επηρεάζει τη ζωή μας μέσα από την τέχνη, τη μόδα, τη γαστρονομία κ.α. Πώς επηρεάζει όμως τη δική του ζωή  γαστρονομία; Θα το μάθετε παρακάτω!

":Η μέρα μου ξεκινάει με μία βόλτα με το σκύλο μου, τη Yuki (Γιούκι) και μία επίσκεψη στον Ιούλιο, τον προσωπικό μου γυμναστή στο Χολαργό. Έπειτα πάμε για πρωινό. Από τα αγαπημένα μου πρωινά είναι μία φρεσκοψημένη τυρόπιτα από τον φούρνο συνοδευόμενη από χυμό πορτοκάλι. Εναλλακτικά, μου αρέσουν και οι φέτες ψωμί αλειμμένες με φυστικοβούτυρο και μέλι.Όπως και να έχει όμως η πρωινή μου διατροφή περιλαμβάνει και κάτι σοκολατένιο για λίγη τόνωση και γλύκα!

Όχι μακριά από το σπίτι μου υπάρχει το Kennedy, ένα μικρό αλλά θαυματουργό στέκι με υπέροχο καφέ και γευστικότατα σνακς.

Εδώ βρίσκει κανείς από γεμιστά κουλούρια, τορτίγιες και σαλάτες αλλά κυρίως φανταστικά bagel, όπως το αγαπημένο μου πολύσπορο με καπνιστή μπριζόλα, γραβιέρα Νάξου, σπανάκι, αγγούρι και μουσταρδόμελο που αν πεινάω και περάσω από εκεί θα το προτιμήσω.

Όταν όμως θέλω να φάω στο σπίτι μου κάτι γρήγορο και χορταστικό, φτιάχνω το αγαπημένο μου πιάτο τον τελευταίο καιρό: τα αβγά shakshuka όπως μου έμαθε να τα φτιάχνω η πολύ καλή μου φίλη Μαριλού Παντάκη aka Madame Ginger. Πρόκειται για αβγά μάτια μαγειρεμένα μέσα σε κόκκινη σάλτσα και τριμμένη φέτα από πάνω.

Η Μαριλού τα φτιάχνει φυσικά πολύ πιο νόστιμα από εμένα. Εγώ που συνήθως θέλω να φτιάξω κατι γρήγορο και χορταστικό αφού ζεστάνω μία κόκκινη σάλτσα σε ένα τηγάνι (κάποιες φορές και έτοιμη από βαζάκι), απλή ή με κιμά, ρίχνω μέσα τα αβγά και τα πασπαλίζω με κάθε είδους μπαχάρια, ό,τι μου κάνει κέφι. Σε όποιον αρέσουν τα καυτερά αυτό το πιάτο είναι ιδανικό να το κάνουν μπουρλότο. Όταν σερβίρω τα αβγά στο πιάτο τα πασπαλίζω με φέτα ή όποιο τυρί έχω στο ψυγείο μου και τα συνοδεύω με πιτάκια που έχω βάλει για λίγο στο γκριλ του φούρνου με λαδάκι και αλατοπίπερο/ κόκκινη πάπρικα.

Γι’ αυτήν τη συνταγή υπάρχουν στο ψυγείο μου πάντα αβγά. Όμως γενικά το ψυγείο μου μοιάζει πάντα έτοιμο για πάρτι! Έχει μπόλικα αναψυκτικά και μπύρες, κρασιά, κάποια βασικά αλλαντικά και τυριά. Συχνά πρωταγωνιστούν και τάπερ με φαγητά της μητέρας μου. Α, και πάντα υπάρχουν βούτυρο και χυμοί για τα πρωινά.

Στο ντουλάπι με τα τρόφιμα υπάρχουν πάντα κάθε είδους κριτσίνια, φρυγανιές, κράκερ αλλά και στη γλυκιά τους εκδοχή, διάφορα μπισκότα. Σίγουρα μπόλικες σοκολάτες. Μου αρέσουν πολύ και  οι βάφλες με μέλι. Υπάρχει ένα ράφι αφιερωμένο στο τσάι με μία συλλογή γεύσεων από όλο τον κόσμο. Από ιαπωνικά τσάγια, ρυζιού και μάτσα, μέχρι από Τσάρλεστον της Βόρειας Καρολίνας ΗΠΑ. Πάντα έχω μία συλλογή με είδη τσαγιού από το Fortnum & Mason του Λονδίνου, κάποια Mariage Freres και Kushmi από το Παρίσι. Έχω και μπόλικα άγρια βότανα ελληνικά, καθώς κι ένα βαζάκι καϊνάρι, ένα ρόφημα με μυστική συνταγή από την Αγιάσο της Λέσβου.

Τσάι πίνω κάθε απόγευμα σχεδόν, τον χειμώνα και τα πρωινά, συνοδευόμενο από μπισκότα (πτι μπερ) ή τσουρέκι για να βουτάω. Κάποιες φορές ρίχνω μέσα και φιστίκια (αυτά που αποκαλούν "αράπικα"), μία συνήθεια που έμαθα από τον παππού μου που μεγάλωσε στη Λιβύη της Αφρικής.

Τους πιο ζεστούς μήνες πίνω συνέχεια κρύο τσάι που σχεδόν αντικαθιστά το νερό μου. Από ποτά απολαμβάνω ένα ποτήρι ροζέ κρασί - μου αρέσει πολύ το Caramello Tsantali -, μπόλικο Moscato d`Asti και gin με sprite!

Όταν δεν προλαβαίνω να μαγειρέψω ούτε κάτι απλό μπορεί να παραγγείλω delivery. Βρίσκω πολύ νόστιμο το burger από το Bullseye, ενώ έχουν και νοστιμότατη apple crumble μηλόπιτα στην οποία δεν μπορώ να αντισταθώ. Γενικά λατρεύω τις μηλόπιτες με apple crumble και τις καταβροχθίζω όπου βρεθώ. Κυρίως όμως δεν μπορώ να αντισταθώ στο αγαπημένο μου γλυκό, το Sacher Torte, ένα παραδοσιακό αυστριακό κέικ σοκολάτας, με σοκολατένιο γλάσο και μαρμελάδα δαμάσκηνο ανάμεσα από τα δύο παντεσπάνι. Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να το βρει κανείς στην Αθήνα. Αγαπώ τον σιμιγδαλένιο χαλβά και ειδικά εκείνον που φτιάχνουν στο αγαπημένο art boutique hotel Καλλίχωρον στην Αστυπάλαια. Μ’ αρέσουν και τα μπισκοτάκια "σάντουιτς σοκολάτας" από τον «Μικές» στην πλατεία Μαβίλη ενώ τα εκλεράκια και  τα τρουφάκια από το ζαχαροπλαστείο Ελληνικόν είναι μία παιδική εμμονή.  Είπα παιδική εμμονή και γυρίζοντας πίσω στις παιδικές μου αναμνήσεις θυμάμαι την Ιταλίδα γιαγιά μου - Nonna Lori- και τα μακαρόνια της. Με χειροποίητες σάλτσες, στις οποίες ειδικευόταν, ή σκέτα με βούτυρο και τυρί, ήταν πάντα το φαγητό που με έκανε να τρέχω στην κουζίνα και να κάθομαι στο τραπέζι.

Από το ταξίδι στο χρόνο στα αγαπημένα μου γαστρονομικά ταξίδια: Οι ουρές είναι ένα από τα λιγότερο αγαπημένα μου πράγματα, μα για αυτό το εστιατόριο έχω περιμένει για πάνω από μία ώρα στο χειμωνιάτικο Παρίσι και με ελαφρά χιονόπτωση. Ονομάζεται Le Relais de Venise L`Entrecote. Μενού ουσιαστικά δεν υπάρχει. Μόλις καθίσει κανείς σε ένα από τα τραπέζια του η σερβιτόρα ζητά να μάθει πώς επιθυμεί ο πελάτης μαγειρεμένο το κρέας του και με τί πιοτό θα συνοδεύσει το γεύμα του. Μία πράσινη σαλάτα με καρύδια έρχεται για πρώτο και σχεδόν άμεσα καταφθάνει ένας πελώριος δίσκος με φιλέτο κομμένο σε λωρίδες και λεπτοκομμένες τηγανιτές πατάτες. Η δεύτερη μερίδα είναι δεδομένη για όλους, αφού η νοστιμιά είναι απαράμιλλη. Το συστήνω ανεπιφύλακτα, αρκεί να αντέχετε τις ουρές!  Επίσης συστήνω ανεπιφύλακτα την Αμοργό και την Αστυπάλαια, δυο νησιά όπου τρώω υπέροχα! Τρομερή ποιότητα υλικών και όλα πολύ περιποιημένα.

Αξέχαστα μου έχουν μείνει ως εμπειρία γευσιγνωσίας τα γεύματά μου στη Σελήνη της Σαντορίνης και στο Οψοποιών Μαγγανείαι της Θεσσαλονίκης, που το καθένα σε μεταφέρει σε ένα δικό του γευστικό σύμπαν – όμως είναι και τα δύο άχαστα!"