Η ιστορία είναι απλή και επαναλαμβανόμενη. Φτάνεις εδώ έχοντας πίσω σου μια ζωή και μια νοοτροπία και περνώντας ο καιρός αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι πως αυτά που ήξερες πρέπει να τα ξεχάσεις. Ακούγεται μάλλον παράξενο – ή έστω εμένα μου ακούγεται μάλλον παράξενο- αλλά εδώ υπάρχει ένας πολύ σαφής διαχωρισμός των κοινωνικών τάξεων και του ποιος μπορεί να “fit in” που και για ποιον λόγο. Και αυτό μπορεί στην πραγματικότητα να εξυπηρετεί περισσότερο απ΄ότι να αποδιοργανώνει, ίσως αν την είχαμε και εμείς αυτή την λογική αντί του ότι όλα είναι για όλους να μην είχαμε φτάσει ως χώρα στο σημείο που φτάσαμε, αλλά για μένα που έχω την αισιόδοξη άποψη ζωής πως ταιριάζω μια χαρά παντού, η προοπτική του να βρεθώ κάπου που να με κοιτάζουν σαν παρείσακτη μου φαίνεται πέρα και έξω από κάθε φαντασία. Όχι για το effect της αυτό καθεαυτό - στην πραγματικότητα και να συμβεί μάλλον δεν θα το καταλάβω- αλλά γιατί ξαφνικά μπαίνω σε ένα τριπάκι σκέψης κυρίως, για το οποίο δεν είμαι έτοιμη. Και δεν ξέρω και αν θα ετοιμαστώ ποτέ. Υπάρχει μια παροιμία που λέει πως είναι καλύτερα να είσαι ο πρώτος στο χωριό παρά ο τελευταίος στην πόλη που μάλλον ταιριάζει κουτί στην περίσταση αλλά εμένα μέχρι τώρα το χωριό μου ήταν η Μύκονος κι αυτή η καινούρια πόλη θέλω να καθίσει στην χούφτα μου φρόνιμα και χαριτωμένα και όχι να μου γυρνάει την πλάτη επιδεικτικά στην πρώτη ευκαιρία. Τέλος πάντων, θα πάω στο The Box και θα σας πω τα νέα όταν έρθει η ώρα και στο μεταξύ θα εκμεταλλευτώ την «τουριστική» ακόμα παρουσία μου εδώ όσο κρατήσει για να δω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ, να γνωρίσω όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται, και να δοκιμάσω όσες περισσότερες διαφορετικές εμπειρίες μπορώ για να καταλήξω στα δικά μου συμπεράσματα για το που και πως μπορώ να χωρέσω. Και με ποιον τρόπο. Δεν σας κρύβω πως τις αναπόφευκτες αλλαγές που έρχονται τις περιμένω με ανυπομονησία αλλά τις φοβάμαι κιόλας. Έφυγα από την Αθήνα γιατί δεν μου άρεσε αυτό που έγινε η πόλη κι αυτό που μας έκανε και εμάς μαζί της, και ήρθα εδώ ξέροντας πως θα έπρεπε αναγκαστικά να γίνω κάτι άλλο. Δεν παριστάνω ούτε την τόσο αθώα, ούτε την τόσο αλλού νυχτωμένη. Ελπίζω όμως μέσα από την ψυχή μου να μην χρειαστεί να γίνω κάτι που δεν θα μου αρέσει επίσης. Προς το παρόν μπορώ να σας πω με την πιο απόλυτη βεβαιότητα πως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να νοιώθεις πως δεν ανήκεις πουθενά. Μιλάμε για τεράστια ερημιά, μέσα στην ψυχή περισσότερο απ΄ότι έξω, στον κόσμο.. Το ζω τον τελευταίο μήνα και παρόλο το κλάμα που έχω ρίξει και τα δεκάδες βράδια που έχω φλερτάρει με τις πιο απίθανες προοπτικές, από το να βγάλω εισιτήριο και να γυρίσω πίσω μέχρι να βγω να αναζητήσω «εναλλακτικές λύσεις», συνεχίζω να είμαι εδώ και να είμαι σχετικά καλά. Με σώνει μάλλον η έμφυτη, καλπάζουσα αισιοδοξία μου και το ότι είμαι αρκετά ψωνάρα ώστε να εξακολουθώ να πιστεύω με πάθος πως στο τέλος τα πράγματα θα πάνε εκεί που θέλω εγώ. Άλλωστε στην πραγματικότητα, εμένα δεν με ενθουσίαζαν ποτέ ούτε τα κοσμικά, ούτε τα high, ούτε τα trendy. Ήταν όμως μια επιλογή που την έκανα με την σιγουριά πως αν ήθελα θα μπορούσα να τα έχω και θέλω πολύ την ίδια δυνατότητα επιλογής να την διατηρήσω και εδώ. Μένει να βρω τον τρόπο.
Όμως επειδή έπεσε πολλή βαριά φιλοσοφία μαζεμένη, ας περάσουμε σε κάτι πιο ανάλαφρο και ροζ. Όπως τα υπέροχα καινούρια limited edition γυαλιά ηλίου του Valentino που παράγγειλα σαν early Christmas present από μένα σε μένα, και θα τα παραλάβω στις αρχές Δεκέμβρη από το κατάστημα της 174 Sloan Str. Τα λάτρεψα με την πρώτη ματιά και δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό, ούτε θέλησα κιόλας. Γενικά, μια που δεν έχω τι να κάνω ακόμα, ψωνίζω ακατάπαυστα τα πιο απίθανα πράγματα. Είδα ας πούμε αυτή την everyday bag και παράγγειλα μια φτιαγμένη για μένα. Θα γράφει επάνω Evoula, και το κοριτσάκι θα είναι ξανθό φυσικά και ντυμένο στα ροζ, και θα είναι ότι πρέπει για τα καθημερινά μου ψώνια. Ακόμη πιο ότι πρέπει θα είναι βέβαια αυτό το υπέροχο ψάθινο καρότσι - πιο chic πεθαίνεις, με φαντάζομαι να το σέρνω στους δρόμους του Chelsea και γελάω μόνη μου- αλλά πέστε μου τώρα γιατί με έχει πιάσει κρίση τσιγκουνιάς για το συγκεκριμένο και δεν το έχω παραγγείλει ακόμα. Νομίζω πως φταίει η αυθόρμητη αντίδραση ενός αγαπημένου μου φίλου που όταν του το περιέγραψα στο τηλέφωνο με ρώτησε «Τι; Σαν αυτά που έχουν οι γριές στην λαϊκή;» Και εκεί το όνειρο έγινε εφιάλτης..
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Samsung also sticks to its line with this device and does not use metal on the casing's exterior, unlike frequently seen in competitors (e.g. HTC's One X / HTC's One S). [url=http://www.newsellingshop.com/faddist-leopard-leather-case-for-galaxy-note-i9220-p-384.html]Galaxy note i9220 case[/url] display bezel and the entire casing are made of plastic, which naturally has an effect on the weight. The total weight, including the battery, weighs 120 grams. That is 13 grams less than Samsung's Galaxy S3 flagship. The charger weighs 36 grams. A plus point that pleases us is the matte-white battery lid because fingerprints and micro-scratches virtually remain invisible. [url=http://www.newsellingshop.com/top-genuine-leather-case-for-samsung-galaxy-s2-i9100-p-501.html]wholesale phone case[/url] This regrettably cannot be said about the screen. As usual for this device category, a glare-type screen is installed. Thus, a micro-fiber cloth should always be at hand for wiping off annoying fingerprints. Owing to the marginally protruding display bezel, the [url=http://www.newsellingshop.com/feddist-crazy-horse-pattern-case-for-samsung-galaxy-s2-i9100-p-351.html]galxy S2 i9100 case[/url] does not completely rest on the display. The silver-colored plastic bezel's surface texture strongly resembles brushed aluminum. Since Samsung is adept at using poly-carbonates, we do not discover any flaws in terms of stiffness or workmanship on this smartphone [url=http://www.newsellingshop.com/top-quality-genuine-leather-case-for-htc-evo-3d-x515m-g17-p-458.html]Case for HTC One X[/url] . The casing's rear also defies selective pressure. All gaps are even and the device's workmanship is absolutely meticulous. Both the volume rocker's and power button's pressure point is good as usual and the home button's pressure point feels even better. The device looks a lot like the Galaxy S3 due to its design and the buttons' positioning. However, we see clear differences in the dimensions. The [url=http://www.newsellingshop.com/longstyle-zip-around-wallet-case-for-samsung-s3-galaxy-i9300-p-389.html]samsung galaxy s iii case[/url] is not as slim with 10.5 mm as the Galaxy S2 (8.5 mm) or S3 (8.6 mm). In return, it is not as wide (63 mm) or as high (122 mm). It is comfortable to hold and is easy to use with one hand due to the low width and height. The smartphone is currently available in "pure white".