Θα το ξαναπώ, η αθηναϊκή εστιατορική σκηνή ωριμάζει και αναπτύσσεται σε αυτά τα χρόνια της κρίσης. Δεν έχουν λυθεί ασφαλώς όλα τα προβλήματα και οι αγκυλώσεις που την ταλανίζουν σημειώνεται πρόοδος όμως σε κάθε επίπεδο. Ακόμη και σε αυτή την πολύπαθη σχέση ποιότητας και τιμής! Η σημαντικότερη εξέλιξη όμως είναι η συμπλήρωση της σκηνής με πολλά ενδιαφέροντα εστιατόρια μεσαίου επιπέδου που είναι ακριβώς αυτό που παραδοσιακά έλειπε από την πόλη.
Μέσα σε όλες αυτές τις εξελίξεις ασφαλώς ξεχωρίζουν ορισμένες τάσεις. Θα έλεγα μάλιστα ότι τα πράγματα κινούνται χονδρικά προς τρεις κατευθύνσεις: το comfort food, τις ethnic & fuision κουζίνες και την –δειλή ακόμη, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα- εισβολή των κοκτέιλ και στο τραπέζι μας.
Τα πληθωρικά, νόστιμα πιάτα που τρέφουν ψυχή και αισθήσεις με την καθησυχαστική γεύση τους και την χορταστική, επιμελώς ατημέλητη εμφάνισή τους έχουν κερδίσει πολλούς πόντους τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο ξυλόφουρνος (στην φωτό ο ξυλόφουρνος του Vezene) έχει αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή των εστιατορίων τελευταία. Την αρχή έκανε το Vezene για να το ακολουθήσουν πολλοί με το Food Mafia αλλά και το talk of the town Cookoovaya να ξεχωρίζουν. Μαζί με την τάση του comfort food και την ελληνικότητα στην κουζίνα που κερδίζει έδαφος συνέχεια έρχονται και μόδες στα υλικά. Για φέτος ξεχωρίζω τον τραχανά. Απουσίαζε για δεκαετίες από τα μενού και ξαφνικά τον βρίσκουμε παντού και μάλιστα σε σπουδαίες εκδοχές όπως ο τραχανάς ημέρας του Vezene ή ο ξινός τραχανάς στο Baku.
Παράλληλα, η Αθήνα ανακαλύπτει την παγκόσμια τάση για την Περουβιανή κουζίνα και αγκαλιάζει και πάλι το fusion με πιο ώριμες αυτή την φορά προσεγγίσεις. Σεφ όπως ο Δημήτρης Κατριβέσης, ο Γιώργος Βενιέρης, ο Χρόνης Δαμαλάς και άλλοι προτείνουν ωραίες ιδέες και καλοζυγισμένες εκτελέσεις. Και ενώ εγώ γκρινιάζω σταθερά για την ανυπαρξία ενός κινέζικου ή ενός tex-mex της προκοπής, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχαμε τόσα καλά ιαπωνικά ή thai εστιατόρια στην πόλη.
Τέλος, βλέπω με χαρά ένα FnL event να έχει πυροδοτήσει και στην Αθήνα μια μόδα που κερδίζει έδαφος παγκοσμίως: τα cocktail βρίσκουν τον δρόμο τους και στο τραπέζι μας. Από πέρσι, όταν κάναμε εκείνο το εξαιρετικό event στην Hytra με τους Νίκο Καραθάνο, Βασίλη Κυρίτση & Νίκο Μπάκουλη αρκετά άλλαξαν και πολλοί άρχισαν να πειραματίζονται. Πιο συντεταγμένη δουλειά γίνεται στο Abovo όπως θα διαβάσετε και στο σημερινό άρθρο της στήλης The bars. Δεν είναι όμως το μόνο. Στο Cinco όλο και περισσότερα κοκτέιλ και παραλλαγές του Pisco Sour συνοδεύουν τις δημιουργίες της κουζίνας, στην Hytra το μπαρ αναδείχθηκε σε επίκεντρο του μαγαζιού και με την επιμέλεια του εξαιρετικού Θάνου Προυναρούς αναμένουμε σπουδαία pairings, ενώ το κοκτείλ παίζει πολύ και σε εξωτικά εστιατόρια όπου το κρασί βρίσκει περισσότερα εμπόδια για να συνοδεύσει τα εκρηκτικά τους πιάτα. Και μια και ανέφερα το κρασί, να τελειώσω λέγοντας ότι η πρωτοφανής άνοιξη των wine-bar στην πόλη παράγει τρία εξαιρετικά αποτελέσματα: πρώτον φέρνει νέο κόσμο σε επαφή με το κρασί, δεύτερον προσφέρει πρόσβαση στην αγορά σε μικρές, αξιόλογες προσπάθειες και τρίτον δημιουργεί ανάχωμα στην μάστιγα του χύμα κρασιού.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση