Η σημασία της έμπνευσης και της πρωτοτυπίας

04 Δεκεμβρίου 2019
Πάνος Δεληγιάννης
Μερικές σκέψεις για την εστιατορική σκηνή της Αθήνας ή αλλιώς… food for thought.
  • Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ | Editor's Note

Συζητούσα τις προάλλες με έναν από τους –κατά τη γνώμη μου- σημαντικότερους και επιδραστικότερους εστιάτορες της χώρας. Μου έλεγε πόσο ανάγκη έχει τις νέες ιδέες η εστιατορική σκηνή της πόλης. Πράγματι, σε μια Αθήνα που παράγει τόση γαστρονομική επικαιρότητα, που ο διαρκώς αυξανόμενος τουρισμός αναζωογονεί το κέντρο της, που νέοι σεφ ξεπροβάλλουν διαρκώς και που περισσεύει η φιλοδοξία και η διάθεση προβολής, είναι εντυπωσιακό το πως όλα σχεδόν τα ανοίγματα περιστρέφονται γύρω από κάποιες ιδέες και μόδες που μετριούνται στα δάχτυλα των δυο χεριών!

Τι φταίει για αυτό; Η σχετικά αδύναμη ακόμη αγορά μας; Το σπάνιο φαινόμενο του να συνδυάζει κάποιος την ιδιότητα του σεφ και του επιχειρηματία; Η μανία των περισσότερων σεφ να ανανεώσουν -σχεδόν όλοι με τον ίδιο τρόπο- την ελληνική κουζίνα; Η γοητεία που ασκούν οι μόδες και οι τάσεις; Η ατολμία απέναντι σε ότι πρωτότυπο συνδυασμένη με την «ασφάλεια» της αντιγραφής; Προφανώς, όλα τα παραπάνω συντελούν ώστε να έχουμε την σημερινή εικόνα: εκατοντάδες μαγαζιά, ελάχιστες πρωτότυπες ιδέες.

Η δεκαετής κρίση διόρθωσε έναν παραλογισμό στην εστιατορική σκηνή της πόλης και παράλληλα με πλήθος φτηνών στεκιών, έφερε και μια δυναμική «μεσαία τάξη» εστιατορίων. Τώρα όμως έχει έρθει η ώρα για περισσότερη έμπνευση, μεγαλύτερη δημιουργικότητα, πιο τολμηρές προσεγγίσεις, αλλά και νέες εμβληματικές κινήσεις.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση