Σερβία: Tamjanika ή Prokupac;(μέρος 1ο)

13 Φεβρουαρίου 2019
Σίμος Γεωργόπουλος
Το προ μηνών μου ταξίδι στην Σερβία για την κάλυψη του πρώτου Balkan Sommelier Challenge μου έδωσε την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με τον αμπελώνα της χώρας. Μιας χώρας που βίωσε τις σοσιαλιστικές δομές και τον προ 25ετίας πόλεμο πριν πηδήξει στο τρένο του
  • ΣΕΡΒΙΑ: TAMJANIKA Η PROKUPAC;(ΜΕΡΟΣ 1Ο) | Θέματα

Ίσως το χρονικό διάστημα από τότε να μην είναι μεγάλο, ωστόσο η Σερβία κάλυψε αρκετά γρήγορα το έδαφος και κατάφερε να προσφέρει ποιοτικά κρασιά, την αφρόκρεμα των οποίων είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω κατά την διάρκεια 2 λίαν ενδιαφερόντων γευσιγνωσιών που παρουσίασαν εξαιρετικά οι οινοχόοι  Nemanjia Papic και Vuc Stefanovic.

Το νότιο τμήμα της χώρας μπορεί να είναι μεσογειακό, όμως στον βορρά κάνει κρύο και έτσι βρίσκουμε καλά αφρώδη , όπως τα Triumf Noir 2010 ( * * * ) και Triumf Chardonnay 2009 ( * * ½ ) του Aleksandrovic. Αμφότερα ελαφριά, διαθέτουν όμορφη παρουσία ζυμών και ισορροπία, με το πρώτο να πείθει περισσότερο γευστικά λόγω της κρεμώδους γεύσης του και το δεύτερο αρωματικά λόγω της έντονης floral μύτης του.

Η μοσχατίζουσα Tamjanika είναι το λευκό καμάρι της Σερβίας που όταν ξεπερνά τον σκόπελο της πλαδαρότητας δίνει λίαν ελκυστικά κρασιά. Η πρόταση του Spasic θεωρείται η πλέον δημοφιλής και όχι άδικα, μιας και το Tamjanika 2017 ( * * * ) θυμίζει κορυφαίο Μοσχοφίλερο. Κάποιες φορές πάντως βάζει την αρωματική της υπογραφή πλάι σε άλλα σταφύλια όπως στην περίπτωση του Temet, Tri Morave 2017 ( * * * ½ ), ενός υπέροχου blend γηγενών ποικιλιών που φέρνει στο ποτήρι την αρμπαρόριζα της Μαλαγουζιάς και την κρεμώδη ορυκτότητα του Αηδανιού.

Βέβαια και οι διεθνείς ποικιλίες δεν τα παν διόλου άσχημα. Το ελαφρύ Sauvignon Blanc 2017 ( * * * ) του Jovic δανείζεται αρκετό από το στυλ του Γεροβασιλείου, ενώ το ίδιο πράττει και το βασισμένο στην ίδια ποικιλία Triumf Gold 2017 ( * * * ) του κοσμοπολίτη Aleksandrovic.

Οι αλσατικές ποικιλίες είναι και αυτές καλά εγκλιματισμένες εδώ. Το βιοδυναμικό Imperator Gratianus Traminac 2015 ( * * ½ ) το αποδεικνύει με μελένιο εξωτισμό -αν και με μια δόση πλαδαρότητας- ενώ ακόμα πιο πειστικό είναι το ισορροπημένο βαρελάτο Pinot Blanc 2017 ( * * * ) του Zvonco Bogdan.

Το Chardonnay 2016 ( * * * ) του μπουτίκ οινοποιείου Chichateau δείχνει το «βολικόν» της ποικιλίας εμφαντικά, με ξηροκαρπάτη πληθωρικότητα, νύξεις ακακίας και λευκόσαρκη επίγευση. Δυνατό και στα blends, ιδιαίτερα όταν έχει ποιοτικούς συντρόφους (Sauvignon Blanc και Chardonnay) όπως στην περίπτωση του Aleksandrovic Triumf Barrique 2016 ( * * * ).

Πηγή:  https://simosgeorgopoulosblog.wordpress.com

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση