Λάδι στην φωτιά που έχει ανάψει βέβαια εδώ κι ένα χρόνο, έριξε την Παρασκευή ο οδηγός Michelin, ανακοινώνοντας ότι το εστιατόριο του σημαντικότερου ανανεωτή της γαλλικής κουζίνας, Paul Bocuse που έφυγε πλήρης ημερών σαν σήμερα πριν δύο χρόνια από τη ζωή, L’Auberge du Pont de Collonges, χάνει το τρίτο αστέρι του. Μέχρι και τη στιγμή της αποκαθήλωσης μάλιστα, κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ, μια και διατηρούσε αυτή τη διάκριση από το 1965. Ήταν εκείνη η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, δίνοντας πάτημα στους επικριτές του Michelin Guide να του ασκήσουν εκ νέου έντονη κριτική τόσο για αυτή την ανεξήγητη κατά τους ίδιους υποβάθμιση που αγγίζει την «ιεροσυλία», όσο και για την πρωτοφανή κίνηση να κάνουν μια τέτοια εξαγγελία περίπου ένα μήνα πριν την επίσημη κυκλοφορία του οδηγού στη Γαλλία για το 2020. Τα σχόλια πάντως στο Twitter για αυτή την είδηση είναι πολύ αιχμηρά, χρεώνοντας μεταξύ άλλων στον Michelin ανούσια παιχνίδια τακτικής και επικοινωνιακά τεχνάσματα, ενώ εντύπωση προκάλεσε η παρέμβαση του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Emmanuel Macron, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι «κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το μοναδικό ρόλο που διαδραμάτισε ο Paul Bocuse στη γαλλική γαστρονομία και να την απομακρύνει από αυτή».
Σε αυστηρότερους τόνους τοποθετήθηκε ο περίφημος κριτικός εστιατορίων Perico Legasse, κάνοντας λόγο για μια «ανέντιμη και παράλογη απόφαση», για να συμπληρώσει ότι «πλέον η δυσπιστία είναι ολική κι ο οδηγός νεκρός», ενώ ο «καμένος» από τον Michelin Guide μετά τις περσινές ανακατατάξεις, σεφ Marc Veyrat, δεν έχασε την ευκαιρία να περάσει γενεές δεκατέσσερις τον οδηγό, μιλώντας για μεγάλο σκάνδαλο: «πως τολμάτε να αγγίζετε τον Paul Bocuse; Γιατί σκοτώνετε τους πατεράδες μας;». Ο γενικός διευθυντής των διεθνών εκδόσεων του Michelin Guide, τώρα, Gwendal Poullennec, προβλέποντας το σοκ που θα επιφέρει αυτή η είδηση, ταξίδεψε ο ίδιος μέχρι τη Λυόν για να μεταφέρει στο εστιατόριο αυτοπροσώπως τα μαντάτα, ενώ η επίσημη τοποθέτηση του οδηγού για το συμβάν είναι ότι το εστιατόριο παραμένει άριστο, χωρίς ωστόσο να στέκεται πλέον στο ύψος των τριών αστεριών.
Έχω γράψει και παλιότερα πάντως ότι ο Poullenec δεν αστειευόταν καθόλου όταν διατυμπάνιζε ότι θα βάλει τόσο βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο για να ανανεώσει τον θεσμό, που δεν θα διστάσει να έρθει αντιμέτωπος ακόμα και με τα ιερά τέρατα της γαστρονομίας. Άλλωστε έχει ρίξει πολλές προειδοποιητικές βολές στο κοντινό παρελθόν, προτρέποντας τους επιθεωρητές να είναι αδιάλλακτοι με τα εστιατόρια που δεν θα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να συμπεριλαμβάνονται στον οδηγό. Εκθρόνισε τον Pascal Barbot, τον Marc Veyrat, τον Marc Haeberlin, έθεσε εκτός οδηγού ακόμα και τον Jiro Ono λόγω της ασυνέπειας του δημοφιλούς σούσι μπαρ στο Τόκιο ως προς τη πολιτική των κρατήσεων. Δεν του καίγεται καρφί για τις παρακαταθήκες, την ιστορικότητα, τη μεγάλη συμβολή και τη συνολική προσφορά του οποιοδήποτε. Ή και να τον ενδιαφέρουν, τον αφήνουν όμως και παγερά ανεπηρέαστο όταν δεν αντανακλώνται στο γευστικό επίπεδο του εκάστοτε εστιατορίου. Θέλει κότσια να αμφισβητήσεις το θρυλικότερο γαστρονομικό εστιατόριο μιας χώρας, που θεωρεί γενάρχη της σύγχρονης γαλλικής κουζίνας τον δημιουργό του. Όπως κότσια θέλει βέβαια και να απαντήσεις πειστικά και με πράξεις πως όλα αυτά περί νέας εποχής του Michelin Guide χωρίς όμως να αλλοιώνονται οι αξιολογικές και φιλοσοφικές του σταθερές, συνάδουν με το να συνεργάζεται επισήμως και στενά ο πιο αυστηρός γαστρονομικός οδηγός του πλανήτη με πλατφόρμες όπως το The Fork και το TripAdvisor. Για την ακρίβεια χρειάζεται πειστικά επιχειρήματα και δεν είμαι βέβαιος ότι τα έχει.
Σε αυστηρότερους τόνους τοποθετήθηκε ο περίφημος κριτικός εστιατορίων Perico Legasse, κάνοντας λόγο για μια «ανέντιμη και παράλογη απόφαση», για να συμπληρώσει ότι «πλέον η δυσπιστία είναι ολική κι ο οδηγός νεκρός», ενώ ο «καμένος» από τον Michelin Guide μετά τις περσινές ανακατατάξεις, σεφ Marc Veyrat, δεν έχασε την ευκαιρία να περάσει γενεές δεκατέσσερις τον οδηγό, μιλώντας για μεγάλο σκάνδαλο: «πως τολμάτε να αγγίζετε τον Paul Bocuse; Γιατί σκοτώνετε τους πατεράδες μας;». Ο γενικός διευθυντής των διεθνών εκδόσεων του Michelin Guide, τώρα, Gwendal Poullennec, προβλέποντας το σοκ που θα επιφέρει αυτή η είδηση, ταξίδεψε ο ίδιος μέχρι τη Λυόν για να μεταφέρει στο εστιατόριο αυτοπροσώπως τα μαντάτα, ενώ η επίσημη τοποθέτηση του οδηγού για το συμβάν είναι ότι το εστιατόριο παραμένει άριστο, χωρίς ωστόσο να στέκεται πλέον στο ύψος των τριών αστεριών.
Έχω γράψει και παλιότερα πάντως ότι ο Poullenec δεν αστειευόταν καθόλου όταν διατυμπάνιζε ότι θα βάλει τόσο βαθιά το μαχαίρι στο κόκκαλο για να ανανεώσει τον θεσμό, που δεν θα διστάσει να έρθει αντιμέτωπος ακόμα και με τα ιερά τέρατα της γαστρονομίας. Άλλωστε έχει ρίξει πολλές προειδοποιητικές βολές στο κοντινό παρελθόν, προτρέποντας τους επιθεωρητές να είναι αδιάλλακτοι με τα εστιατόρια που δεν θα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να συμπεριλαμβάνονται στον οδηγό. Εκθρόνισε τον Pascal Barbot, τον Marc Veyrat, τον Marc Haeberlin, έθεσε εκτός οδηγού ακόμα και τον Jiro Ono λόγω της ασυνέπειας του δημοφιλούς σούσι μπαρ στο Τόκιο ως προς τη πολιτική των κρατήσεων. Δεν του καίγεται καρφί για τις παρακαταθήκες, την ιστορικότητα, τη μεγάλη συμβολή και τη συνολική προσφορά του οποιοδήποτε. Ή και να τον ενδιαφέρουν, τον αφήνουν όμως και παγερά ανεπηρέαστο όταν δεν αντανακλώνται στο γευστικό επίπεδο του εκάστοτε εστιατορίου. Θέλει κότσια να αμφισβητήσεις το θρυλικότερο γαστρονομικό εστιατόριο μιας χώρας, που θεωρεί γενάρχη της σύγχρονης γαλλικής κουζίνας τον δημιουργό του. Όπως κότσια θέλει βέβαια και να απαντήσεις πειστικά και με πράξεις πως όλα αυτά περί νέας εποχής του Michelin Guide χωρίς όμως να αλλοιώνονται οι αξιολογικές και φιλοσοφικές του σταθερές, συνάδουν με το να συνεργάζεται επισήμως και στενά ο πιο αυστηρός γαστρονομικός οδηγός του πλανήτη με πλατφόρμες όπως το The Fork και το TripAdvisor. Για την ακρίβεια χρειάζεται πειστικά επιχειρήματα και δεν είμαι βέβαιος ότι τα έχει.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση