Πρώτες εντυπώσεις από το NiDo της οδού Λεβέντη

Το νέο γευστικό «σχήμα» του σεφ Νίκου Θωμά και της Αλεξάνδρας Γασπαρινάτου, στο οποίο συμμετέχουν και ο Γιώργος Γασπαρινάτος μαζί με τον Τριαντάφυλλο Λούζη, είναι ένα γαστρο-μπαρ, που στεγάζεται στο παλιό Izakaya. Ο χώρος έχει σήμερα μια πιο funky ατμόσφαιρα. Σε αυτό συμβάλλουν οι ματ ανθρακί, μεταλλικές κατασκευές που κοντράρονται όμορφα με τα ζεστά κόκκινα πλακάκια στους τοίχους, η μπιτάτη, high volume μουσική, αλλά και η πολυχρωμία των neon lights, που σχηματίζουν καρδούλες, στον κεντρικό τοίχο, και περιβάλλουν το σλόγκαν «Yeah Baby love», φράση που μοιάζει να δηλώνει πόσο γουστάρει το project όλη η ομάδα.

Εδώ ο Νίκος Θωμάς προτείνει μια κουζίνα διαφορετική από του Simul. Δεν θα βιαστώ να εντάξω το φαγητό του σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία ή να επιβεβαιώσω ότι αναπαράγει τους «κώδικες των ισπανικών tapas bars», όπως έγραψε εδώ και καιρό, προαναγγέλοντάς το, ο Τάσος Μητσελής. Θα συμφωνήσω όμως μαζί του στο ότι κινείται σε αυτή τη λογική των small bites ή των μικρών πιάτων των μεζέδων. Αυτό που είδα ξεκάθαρα και χάρηκα στα πιάτα του NiDo είναι ένα πολύ σύγχρονο mix & match γευστικών πολιτισμών – με πρώτο και χαρακτηριστικό παράδειγμα τις τρεις multi-ethnic προτάσεις του για τα στρείδια: με jalapeños chutney και γρανίτα αγγουριού ή με dashi και πέτσα κοτόπουλου ή με kimchi-beurre blanc και σουσάμι, που δεν σε αφήνουν να καταλήξεις προς τα που γέρνει η πολιτισμική μπαλάντζα. Από τα «μία τον κατάλογο» που δοκιμάσαμε με κέρδισαν με την πρώτη το σκουμπρί, με χυμό μήλου σπανάκι και furikake, η παντσέτα με την τραγανή πετσούλα της και την κέτσαπ ανανά και τη ρέβα, και από τα τριών ειδών σουβλάκια σαφώς το κουνουπίδι με wasabi και vinaigrette kombu και τα μύδια με σαλιγκάρι, εστραγκόν και σκόρδο που μου έδωσαν την εντύπωση «έβγαζαν γλώσσα» στη γαλλική συνταγή à la bourguignonne. Η επιλογή όμως των μύρτιλων σε ζύμωση σε συνδυασμό με το tsukune αρνιού ήταν μάλλον παραπάνω γλυκιά από όσο έπρεπε για ένα λιπαρό κρέας. Ούτε και η μοσχαρίσια γλώσσα με σκόρδο, πιπεριές padron και αυγοτάραχο μου έβγαλε εκείνο το σκληροπυρηνικό που ήλπιζα, ως προς την υφή της, αλλά δεν βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα για κανένα πιάτο, από την τρίτη μέρα. Μια πρώτη γεύση μεταφέρω, έτσι κι αλλιώς. Δεδομένου, όμως, ότι εμπιστεύομαι τον σεφ και την ομάδα του, είμαι σχεδόν βέβαιη πως θα βρούνε τα «πατήματά» τους και θα ρυθμίσουν το volume των εντάσεων όσο χρειάζεται ώστε να αποδίδουν σε όλο το γευστικό της φάσμα τη συνταγή που σχεδίασαν.

Η κουζίνα αυτή καλεί για κρασί, αλλά σηκώνει και συνδυασμούς με κοκτέιλ. Ζητήστε τους να σας προτείνουν ή διαλέξτε ό,τι σας φαίνεται πιο ταιριαστό. Η λίστα τους περιλαμβάνει ως επί το πλείστον αυθεντικές συνταγές των classic cocktails (Negroni, Manhattan, Martini κ.ά.), αλλά και μερικά προσαρμοσμένα στις σύγχρονες τάσεις του bartending, όπως το Opurist ή το Tangerin. Όσον αφορά τις οινικές επιλογές, η λίστα των κρασιών που υπογράφει ο Τριαντάφυλλος Λούζης, περιλαμβάνει προς το παρόν περί τις εκατό και πλέον ετικέτες κλασικής ή ήπιας οινοποίησης – από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα – από τις οποίες αρκετές προτείνονται και σε ποτήρι.

info: Λεβέντη 5, Κολωνάκι, τηλ. 2107250226, Ανοιχτά: Δευτέρα- Σάββατο: 18.00 – 00.00, τιμή: € 30-40