Βρίσκεται εκεί, στην αρχή του Μικρολίμανου, από το 1932 και είναι ίσως το διασημότερο εστιατόριο για ψάρι της πόλης. Η λιτά πολυτελής σάλα του μαρτυρά μια περιποιημένη ψαροταβέρνα που μετεξελίχθηκε σε εστιατόριο, ενώ το σέρβις έχει αυτή την κλασική αβρότητα και τον «παλιομοδίτικο» επαγγελματισμό που χαρακτηρίζει τα εστιατόρια του είδους.
Το μεγαλύτερο ατού του Δουράμπεη είναι ίσως η μεγαλύτερη και συνηθέστερη αδυναμία της κατηγορίας της ψαροταβέρνας και των εστιατορίων για ψάρι: η σταθερότητα από μέρα σε μέρα και κυριότερα από πελάτη σε πελάτη. Το έχω γράψει πολλές φορές και θα το γράψω άλλη μία: δεν υπάρχει πιο άτιμη, πιο «επικίνδυνη» κατηγορία εστιατορίου για να εκθέσει έναν κριτικό ή κάποιον που απλά συστήνει ένα εστιατόριο. Στα περισσότερα μαγαζιά του είδους αλλιώς θα φας αν σε ξέρουν αλλιώς αν πας έτσι ως «απλός» πελάτης, άλλα συρτάρια θα ανοίξουν στα ψυγεία, άλλα ψάρια και θαλασσινά θα εμφανιστούν στο πιάτο σου και τελικά άλλη εμπειρία θα ζήσεις …πληρώνοντας φυσικά τα ίδια χρήματα. Όχι όμως εδώ, όχι στον Δουράμπεη.
Όμως η σταθερότητα, όσο εκτιμητέα και αν είναι, δεν θα αρκούσε για να εξασφαλίσει στον Δουράμπεη το status του και την διαχρονική αναγνώρισή του. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, μοιραία έχει δημιουργήσει ένα αξιοζήλευτο δίκτυο προμηθευτών και μπορεί να μην ακολουθεί το σύγχρονο marketing του να προβάλει σωστά και ολοκληρωμένα την πρώτη ύλη του όμως αν δοκιμάσετε εδώ καραβίδες, όστρακα ή αυτά τα εκπληκτικά ψητά χτένια θα καταλάβετε τι εννοώ. Και δεν είναι μόνο τα θαλασσινά, η ομώνυμη σαλάτα του που έχει δημιουργήσει σχολή σε ολόκληρη την Ελλάδα ακτινοβολεί φρεσκάδα, αρώματα, ζωντάνια. Είναι μια αληθινή πανδαισία σαλατικών από το μποστάνι!
Η πρώτη ύλη είναι ασφαλώς το Α και το Ω, ιδιαίτερα σε ένα απλό εστιατόριο για ψάρι που δεν στηρίζεται στην δημιουργικότητα και τη φαντασία της μαγειρικής προσέγγισής του. Όμως δεν αρκεί. Και στον Δουράμπεη, η πρώτη ύλη αντιμετωπίζεται με σεβασμό, γνώση και άρτια τεχνική. Ότι ψήνεται, ψήνεται άψογα, ότι τηγανίζεται είναι ανάλαφρο και στεγνό. Θα σταθώ όμως σε κάτι που με εξέπληξε ευχάριστα. Παράγγειλα, μεταξύ άλλων, μια γλώσσα Meuniere και θα παραδεχτώ ότι το έκανα όχι μόνο επειδή λατρεύω το συγκεκριμένο πιάτο, αλλά και για να βάλω τρικλοποδιά στο εστιατόριο. Και όμως, δεν έχω φάει καλύτερη στην Ελλάδα. Το βούτυρο ανάλαφρο, υπογραμμίζει χωρίς να σκεπάζει το ψάρι που ήρθε αφράτο, όλο χυμούς και φίνα νοστιμιά!
Κλείνοντας θα σταθώ στην τίμια λίστα κρασιών που όμως θα ήθελα να έχει περισσότερο χαρακτήρα και τόλμη, στην εξαιρετική πορτοκαλόπιτα και στην παραδοσιακής αντίληψης και έντασης ταραμοσαλάτα. Θα επισημάνω επίσης ότι τα €60-70 το άτομο δεδομένου του επιπέδου είναι μια πολύ τίμια τιμή, οπότε η «ρετσινιά» του πολύ ακριβού ασφαλώς αδικεί τον Δουράμπεη.
* Φωτογραφίες: Panos Smirniotis
- Δουράμπεης
- Τηλέφωνο: (+30) 210 4122092, (+30) 210 4118220
- Διεύθυνση: Ακτή Δηλαβέρη 29, Καστέλα-Μικρολίμανο, Αθήνα
- Ιστοσελίδα: http://dourambeis.gr/
- Ανοιχτά: καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ
- Τιμή ανά άτομο (€)*: 60-80
- * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. |
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
«the salad place» έτσι το αποκαλούσαν οι καλεσμένοι μου από το εξωτερικό και φυσικά δεν είχαν και άδικο μιας και πολλοί μιμηθήκαν την περιβόητη και δροσερή σαλάτα του