Αναγνωρισμένη ως μία από τις κορυφαίες αρχιτέκτονες της γενιάς της, η Gae Aulenti, άφησε σημαντικό αποτύπωμα στην αφήγηση του σύγχρονου design.Στη λαμπρή καριέρα της τιμήθηκε με πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου και του περίφημου Αυτοκρατορικού Βραβείου Αρχιτεκτονικής που της απονεμήθηκε από την Ιαπωνική Ένωση Τέχνης στο Τόκιο. Γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1927 (1927-2012), και στη μακρόχρονη επαγγελματική της πορεία που ξεκίνησε σε αρκετά νεαρή ηλικία, το 1950, επικεντρώθηκε αρχικά στην ιστορική-πολιτιστική έρευνα και στην αναβίωση των αρχιτεκτονικών αξιών του παρελθόντος, που οδήγησε στην εμφάνιση του κινήματος Neoliberty. Η Aulenti διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε αυτή την τάση, με κύριο χαρακτηριστικό, την απόκλιση από τον επικρατούντα ορθολογισμό της εποχής. Εργάστηκε ως μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Casabella-Continuità και έλαβε μέρος σε ακαδημαϊκές έρευνες σε συνεργασία με με τους διάσημους αρχιτέκτονες Giuseppe Samonà και Ernesto Nathan Rogers.
Τα φώτα της δημοσιότητας, έπεσαν πάνω της το 1965, όταν δημιούργησε το εμβληματικό επιτραπέζιο φωτιστικό Pipistrello για τον εκθεσιακό χώρο Olivetti στο Παρίσι. Υπήρξε υπέυθυνη για την ανακαίνιση του διαμερίσματος του Gianni Agnelli στη Μπρέρα, ενώ η συμμετοχή της στην έκθεση «Italian: The New Domestic Landscape» στο MoMa το 1972 εδραίωσε περαιτέρω τη φήμη της, όπου παρουσίασε τη φιλοσοφία της για την αρχιτεκτονική ως στενά διασυνδεδεμένη με το υπάρχον αστικό περιβάλλον. Η θητεία της ως καλλιτεχνική διευθύντρια στη Fontana Arte από το 1979 και μετά, της έδωσε ώθηση να συνεχίσει να δημιουργεί εντυπωσιακά σχέδια, συμπεριλαμβανομένων των Giova Lamp και Table with Wheels, και τα δύο designs συνεχίζουν να παράγονται μέχρι σήμερα και θεωρούνται αξεπέραστα. Η Gae Aulenti πίστευε ότι οι εσωτερικοί χώροι πρέπει να σχεδιάζονται ως σύνολο και σε καμία περίπτωση αποσπασματικά. Κάθε στοιχείο, όφειλε να συμπληρώνει το ένα το άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος που τα σχέδιά της χαρακτηρίστηκαν από μια ισορροπία μεταξύ λειτουργικότητας και ομορφιάς, εστιάζοντας σε καθαρές γραμμές και γεωμετρικά σχήματα. Στις δημιουργίες της ενσωμάτωσε αντισυμβατικά υλικά όπως το γυαλί, το ατσάλι και το πλαστικό. Είναι μνημειώδεις η επίδραση της στην αρχιτεκτονική και το design, με σχέδια ορόσημα που έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου.
Σε μια ανδροκρατούμενη εποχή, υπήρξε διάσημη για την ικανότητα της να αναστηλώνει ιστορικούς χώρους με μια μοναδική ικανότητα, που παράλληλα σεβόταν την αρχική τους γοητεία. Εξαιρετικά σημαντικό παράδειγμα, η μετατροπή του σιδηροδρομικού σταθμού Beaux-Arts Gare d`Orsay στο Παρίσι σε Musée d`Orsay. Το έργο αυτό που πραγματοποιήθηκε το 1981 ανέδειξε την επιδεξιότητα της Aulenti να συνδυάζει το μεγαλείο του παλιού κόσμου με τη σύγχρονη αισθητική. Η ικανότητα της στην αποκατάσταση και αναζωογόνηση ιστορικών κτηρίων, αποδείχτηκε και στη μετατροπή του Palazzo Grassi του 13ου αιώνα σε μουσείο τέχνης. Αλλά και σε έργα μικρότερης κλίμακας, η σοφή, αρχιτεκτονική σχεδιαστικά ευελιξία της, φάνηκε ξεκάθαρα, όπως για παράδειγμα στη δημιουργία των εκθεσιακών χώρων Fiat, Knoll και Olivetti, μια και κάθε ένας από αυτούς τους χώρους, αποτελεί απόδειξη του ξεχωριστού αρχιτεκτονικού στυλ της Aulenti που υπερασπίστηκε τη λειτουργικότητα, ενώ ποτέ δεν έθεσε σε δεύτερη μοίρα την αισθητική τους γοητεία.
Σήμερα, ενδεχομένως μπορούμε να κατανοήσουμε ανάμεσα στις αρχιτεκτονικές εντυπωσιασμού και τα design πολλών σύγχρονων συναδέλφων της, την ανεξίτηλη υπογραφή και επιρροή της, στη βιομηχανία σχεδιασμού επίπλων, στις προτάσεις διαμόρφωσης των αστικών τοπίων, καθώς και σε πολλά κτήρια που τελικά καταφέρνουν αρχιτεκτονικά να συνδυάσουν το μεγαλείο του παρελθόντος με αναφορές στο τώρα και στο μέλλον. Είναι δε, τόσο ανεξίτηλo τo σημάδι που άφησε στην αρχιτεκτονική και το design, που ακόμα και στις μέρες μας, οι νέοι δημιουργοί, πραγματεύονται συνήθως τη χρηστικότητα σε μια παράλληλη σχέση με την τέχνη. Πράγμα που η σοφιστικέ εμφανισιακά Ιταλίδα δημιουργός, θεωρούσε a priori δεδομένο σχεδιαστικά. Και σίγουρα, δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η σχεδιαστική της παρακαταθήκη, εμπνέει ακόμα, σε τόσο σημαντικό βαθμό, αρχιτέκτονες και designers σε όλο το σύγχρονο κόσμο, ενώ τα έργα της αποτελούν ισχυρές υπενθυμίσεις του καινοτόμου μυαλού της και του μοναδικού σχεδιαστικού της ήθους. Μπορούμε ίσως να πούμε, ότι από την ανακαίνιση του Palazzo Grassi στη Βενετία, έως τον σχεδιασμό του Ασιατικού Μουσείου Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο και τo iconic επιτραπέζιο φωτιστικό Pipistrello (το πιο αγαπημένο μου ever από όλα τα φωτιστικά του 20ου και του 21ου αιώνα, με διαφορά) η Gae Aulenti, υπήρξε μια επαναστάτρια. Νομίζω ότι αυτό είναι σαφές και ασυζήτητα δεδομένο
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση