Η Μέρα μου στο Πιάτο: Νίνα Λοτσάρη

«Συνήθως ξυπνώ 4 με 5 ... το πρωί γιατί μπορεί να ξυπνήσω από ένα απλό κλάμα του μωρού και έτσι μπορεί να φτάσω να είμαι ξύπνια μέχρι τις  9 το πρωί. Ωστόσο  το τυπικό πρόγραμμα είναι ότι ξυπνώ με τα παιδιά, ετοιμάζω τη μεγάλη κόρη για το σχολείο και τρώμε ένα καλό πρωινό. Συνήθως τρώω δημητριακά Αll Βran, με γάλα λάιτ, μέχρι 2% λιπαρά, 2 φρυγανιές έτσι χωριάτικες Παπαδοπούλου με μέλι και ένα καφέ γαλλικό με καστανή ζάχαρη. Το καλοκαίρι πίνω πάλι γαλλικό καφέ αλλά με γεύση amaretto . Πίνω πάντα ζεστό καφέ γιατί το πρωί θέλω κάτι ζεστό να μου απαλύνει το στομάχι

Μετά πάω στο γυμναστήριο. Στην επιστροφή από εκεί αν πεινάσω ή ακόμα και αν έχω κάποιο επαγγελματικό ραντεβού πηγαίνω  στο La Tazza στη Γλυφάδα. Έχει κάτι πεντανόστιμα γαλλικά μπριος με γαλοπούλα, τυρί  και ντομάτα. Εκεί πίνω  και ένα θερμιδικά γενναιόδωρο καφέ. Έναν freddo espresso με μαύρη ζάχαρη αλλά και σιρόπι καραμέλας.

Το πρόγραμμα της ημέρας μου τις καθημερινές είναι άστατο. Δεν είναι πάντα σίγουρο ότι θα φάω σπίτι. Για την ακρίβεια δεν προλαβαίνω. Έτσι το πρωί τρώω κάτι  λάιτ, το μεσημέρι κάτι πολύ ελαφρύ και το κυρίως γεύμα μου το τρώω το απόγευμα γύρω στις 6 με 7. Είναι το καλύτερο αυτό που κάνω για τον εαυτό μου, ιδίως αν ξενυχτήσω το βράδυ. Αν πάλι πεινάσω  θα τσιμπήσω μια φέτα του τοστ με cottage cheese Flair και μια ντομάτα χαραχτή και μου φεύγει η πείνα. Είναι κάτι το οποίο μπορείς να κάνεις και σα σνακ. Έτσι όπως καταλαβαίνετε τις καθημερινές δεν προλαβαίνω ούτε να μαγειρέψω. Μαγειρεύω τα Σαββατοκύριακα και συνήθως έρχομαι να ισορροπήσω με υγιεινά φαγητά όπως ψάρια , λαχανικά ατμού, κοτόπουλο ψητό, τα φαγητά με τα οποία κακομαθαίνει τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά τις καθημερινές η μητέρα μου. Οπότε το Σ/Κ τους βάζω σε σειρά.

Ένα από τα αγαπημένα φαγητά είναι το ψάρι.  Ένα  υπέροχο κόλπο που κάνω είναι να βάζω μπόλικο χοντρό αλάτι μέσα στο ψάρι , μπόλικο σκορδάκι και διάφορα καρυκεύματα  τα οποία λατρεύω γενικά και να το με πατάτες στη «χόβολη», όπως τις έχω ονομάσει. Δεν είναι πραγματικά στη χόβολη αλλά με το μυστικό μου είναι το ίδιο νόστιμες. Βράζω λοιπόν τις πατάτες μέχρι του σημείου που δεν λιώνουν, που κρατάνε λιγάκι, τις κόβω στη μέση, βάζω ελάχιστο βουτυράκι, ίσα- ίσα να μην κολλήσει , και τις ψήνω.  Είναι πεντανόστιμες, ένα φαγητό  που εγώ το συνδυάζω  και με σαλάτα με ανθότυρο και ρόκα.

Είμαι ο άνθρωπος της οργάνωσης και στα ψώνια. Στο σουπερ μάρκετ έχω λίστα και  πηγαίνω να ψωνίσω αυτά που έχω στο χαρτί μου. Το έκανα πάντα αυτό. Αυτό που μου λείπει ή που κοντεύει να τελειώσει πάω και το αντικαθιστώ.  Γιατί έχω την εξής τρέλα. Δεν θέλω να αποφασίσω να φτιάξω κάτι και να μου λείπουν υλικά.  Θέλω να βλέπω ότι έχω έστω και ένα από κάθε προϊόν που χρειάζομαι. Γι αυτό παίρνω συνήθως κάτι πριν τελειώσει. Συνήθως πάω στον Σκλαβενίτη, στη Βούλα, που είναι κοντά στο σπίτι μου. Βρίσκω πολύ καλά προϊόντα και καλές τιμές. Μπορεί να δώσω 150 ευρώ και να γεμίσω το σπίτι για 2 εβδομάδες. Και το θεωρώ πολύ σημαντικό. Στον τομέα του σπιτικού... εφοδιασμού δεν με έχει επηρεάσει η κρίση γιατί αφενός πάντα ψωνίζαμε με σύνεση και αφετέρου προτιμώ να στερηθώ εγώ κάτι ως γυναίκα παρά στερήσω  προϊόντα ποιότητας από τα παιδιά μου και το σπίτι μου.

Έτσι αν ανοίξει κανείς το ψυγείο μου θα βρει τυριά  λάιτ, όπως ανθότυρο και τυρί  του τοστ με 0% λιπαρά , γαλοπούλα, παριζάκι, πάρα πολλά φρούτα, ειδικά το καλοκαίρι, χυμούς και Coca Cola light! To  ντουλάπι  μου είναι εφοδιασμένο με... τόνους από  τόνο Rio Mare, ρύζια, τοματοχυμούς, ντοματάκια και μακαρόνια όλων  των ειδών, πένες ολικής αλέσεως, λαζάνια, φιογκάκια, σχεδιάκια :-) και όλα Barilla. Μ αρέσουν πολύ οι υδατάνθρακες με κάποιον τρόπο μου πάνε στον οργανισμό μου. Θα μπορούσα να ζω κάθε μέρα με μακαρόνια και σούπες. Είμαι της ιταλικής κουζίνας. Στη Φλωρεντία έχω φάει νομίζω τις καλύτερες Πένες Arrabiata . Σε όποιο εστιατόριο πήγαινα, παράγγελνα με στοχοπροσήλωση το ίδιο πιάτο!  Ευχαριστήθηκα την καυτερή πιπεριά στα μακαρόνια και μετά ανέβασα τον πήχη στην ιταλική κουζίνα και συγκεκριμένα στις Πένες Arrabiata.  Στο σπίτι, όταν δεν έχουμε κάτι στο σπίτι παραγγέλνουμε από το αγαπημένο μας delivery το Dulcis in Fundo και μαντέψτε τι παραγγέλνω εγώ: Ναι, ναι! Πένες Arrabiata. Άλλες φορές παίρνουμε πίτσα Μαργαρίτα από την Pizza Hut, την οποία παίρνω και την στραγγίζω από τα λάδια με απορροφητικό χαρτί! Δεν μπορώ να βλέπω τα φαγητά μέσα στα λάδια και το λίπος. Μ` αρέσουν οι ελαφριές γεύσεις σε οτιδήποτε.  Επίσης δεν είμαι σχεδόν καθόλου τους κρέατος.  Θα φάω κοτόπουλο αλλά όχι κόκκινο κρέας. Αν φάω, αυτό θα είναι συκώτι.

Είμαι λάτρης του σούσι. Από τις έθνικ κουζίνες έχω κατασταλάξει στη Ιαπωνική. Πηγαίνω συχνά, αλλά όχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα, στο Furin Kazan παρόλο που η σχέση ποιότητας- τιμής για σούσι θεωρώ ότι είναι ασυναγώνιστη.  Αν θελήσω να βγω για Ιταλικό η επιλογή μου είναι το Mezzaluna στη Βουλιαγμένη, για σουβλάκι πάμε στο Λεμόνι στη Γλυφάδα, ενώ για την πιο απίθανη κουζίνα με βιολογικά προϊόντα πηγαίνω στο Nice & Easy, Ομήρου 60 και Σκουφά. Ο σεφ  Χρήστος Αθανασιάδης είναι κορυφή.

Όταν πηγαίνω σε ένα εστιατόριο προσέχω την ευγένεια στην εξυπηρέτηση. Από την πόρτα μέχρι τον σερβιτόρο. Δεν μπορώ την αγένεια, όπως επίσης δεν μπορώ την έλλειψη ευελιξίας στην κουζίνα. Αν  για παράδειγμα θελήσω να κάνω κάποια λογική παραλλαγή στο πιάτο και μου πουν ότι δεν είναι στο κατάλογο... Αυτό με τρελαίνει.

Γενικά δεν τα πάω καλά με το αλκοόλ. Αν θα πιω θα είναι γλυκό κρασί, της κοινωνία το κρασί που λέμε! Δεν μ` αρέσουν τα άλλα κρασιά. Θα πιω μόνο γλυκό κρασί, Μοσχάτο Σάμου, Vinsanto...  Aυτά μ` αρέσουν!  Αν ωστόσο βγω το βράδυ, στο αγαπημένο μου στέκι, το Galaxy Bar στο Hilton θα παραγγείλω ένα Mojito Virgin, δηλαδή χωρίς αλκοόλ.

Λατρεύω τον καφέ, είναι κάτι χωρίς το οποίο δεν μπορώ να ζήσω και ιδιαίτερα αυτός με γεύση καραμέλα που προμηθεύομαι φρεσκοκομμένο από τα Coffeeway. Λατρεύω επίσης και τη Merenda. Μισή κουταλίτσα το βράδυ πριν κοιμηθώ και με φέρνει στα ίσια μου! Όχι γιατί την συνδέω με κάποια ψυχολογική μου διάθεση. Απλά μου αρέσει. Δεν συνδέω το φαγητό με την ψυχολογία μου. Ποτέ! Αντίθετα  όταν στενοχωριέμαι δεν τρώω. Πάντα μου άρεσε η σοκολάτα. Από μικρή θυμάμαι έτρωγα Lacta και το καλοκαίρι παγωτό.  Και να φανταστείτε ότι τα αδέλφια του πατέρα μου, είχαν και έχουν ακόμα, το καλύτερο ζαχαροπλαστείο στην Πάτρα, το «Λοτσάρη». Με διακρίσεις στα Βαλκάνια, με ποιότητα και πολύ καλά υλικά,  και εγώ αντί να τρώω τα υπέροχα γλυκά των θείων μου έτρωγα έτοιμη σοκολάτα!  Επειδή τα είχα μπροστά μου όλα, δούλευε και η μαμά μου εκεί, χόρταινα μόνο που τα έβλεπα! Βέβαια, γενικά μικρή  έτρωγα μόνο βλακείες. Γαριδάκια, παγωτά, καθόλου φαγητό. Επειδή ήμουν μπαλαρίνα! Αν δείτε τις μπαλαρίνες, όλες καπνίζουν και τρώνε χάμπουργκερ! Επειδή λοιπόν έκανα χορό, έβγαζα το απωθημένο μου στα γαριδάκια και δεν έπαιρνα γραμμάριο. Αργότερα στην εφηβεία  όταν με έπαιρναν  χαμπάρι το έριχνα στα γιαουρτάκια το βράδυ Για να πειθαρχήσω!

Σήμερα αν με ρωτήσεις, βέβαια, ποιο είναι το αγαπημένο μου ζαχαροπλαστείο, ε, εννοείται ότι θα πω αυτό των θείων μου. Όχι γιατί είναι θείοι μου αλλά έχω ανεβάσει πολύ τον πύχη στην ποιότητα των γλυκών, έχοντας δοκιμάσει τα γλυκά τους. Τα σοκολατοειδή τους, τα παγωτά τους είναι από φρούτα και γάλα. Τίποτα τεχνητό. Αυτό που λατρεύω όμως είναι το παγωτό Μαραγκούγια από ένα εξωτικό φρούτο. Επίσης οφείλω να πω ότι εκτιμώ ιδιαίτερα το millefeuille  του Κωνσταντινίδη.

Ωστόσο το αγαπημένο μου γλυκό, είναι το μαμαδίστικο και τόσο vintage Μωσαϊκό. Στο σπίτι αποφεύγω να το φτιάχνω, γιατί δεν θα προλαβαίνουν να τρώνε τα παιδιά Αυτό όμως το γλυκό θα έφτιαχνα και για dessert αν καλούσα σπίτι για φαγητό τις φίλες μου, τη Ζέτα Δούκα και την γυμνάστρια Σόφη Πασχάλη, με τις οποίες έχουμε και τα ίδια γούστα στο φαγητό. Η Σόφη όμως τρώει πολύ περισσότερα γλυκά από μας. Έτσι θα τιμούσε ιδιαίτερα το Μωσαϊκό μου. Την ευχαριστώ εκ των προτέρων».