H Μέρα μου στο Πιάτο: Ναταλία Δραγούμη

«Πίνω ένα ποτήρι νερό και ένα χάπι για το θυρεοειδή. Έτσι ξεκινάει η μέρα μου.  Πρέπει να το πάρω μισή ώρα πριν πάρω οτιδήποτε οπότε πολύ συχνά ξανακοιμάμαι. Το χειμώνα το ξυπνητήρι  κτυπάει 7.20 για  να ετοιμάσω τα παιδιά. Τώρα λόγω των γυρισμάτων της ταινίας, πάλι ξυπνώ, νωρίς γιατί έχω πρωινό ordino.  Τρώω πάντα δημητριακά με γάλα, το πράσινο, αυτό με  1% λιπαρά.  Μου αρέσει όμως και το γάλα αμυγδάλου. Είχα κόψει για ένα διάστημα τα γαλακτοκομικά λόγω αποτοξίνωσης και ενώ είχα δοκιμάσει διαφορα γαλακτοκομικά από ρύζι, από σόγια που δεν μου άρεσαν, αυτό μου αρεσε πολύ.  Το βρίσκω συνήθως στο Βιοart απ` όπου ψωνίζω όλα μου τα βιολογικά. Καφε δεν πινω γιατι κανω ομοιοπαθητική. Πίνω όμως ντεκαφεϊνέ, όταν και αν! Συνήθως παίρνω τις κάψουλες του Nespresso γιατί έχω και την μηχανή.  Κάποιες φορές με πιάνει υπνηλία και θα ήθελα να πίνω πιο συχνά, αλλά με πιάνει ταχυκαρδία και δεν πολυπινω.

Στην καθημερινότητα μου, εντάσσεται  και η γυμναστική. Πιστεύω ωστόσο ότι για να ευχαριστιέσαι τη γυμναστική πρέπει να βρεις εκείνο το είδος που ταιριάζει στο σώμα και το χαρακτήρα σου αλλά και το κατάλληλο περιβάλλον γυμναστηρίου. Εγώ πηγαίνω στο Yava Exclusive.  Έχει αισθητικά πολύ ιδιαίτερο περιβάλλον, με  επαγγελματίες γυμναστές όπου κάνω  personal training και μηχανήματα.  Συνήθως θα με βρείτε εκεί όταν δεν έχω δουλειά.

Όταν έχω δουλειά, πριν πάω στο γύρισμα ή στις πρόβες,  θα περάσω από το Μέλι-Γάλα, την καντίνα που ανοίξαμε  με τον άντρα στο pool bar του Deeree. Ανάλογα συνεργαστήκαμε και με τις σχολικές καντίνες στο κολλέγιο Pierce και στην Ελληνογερμανική αγωγή.  Όλα τα σνακ, τα φαγητά και τα συστατικά είναι βιολογικά και όσα δεν είναι, είναι τουλάχιστον από ψαγμένες πρώτες ύλες από πολύ καλούς προμηθευτές, που τους έχουμε βρει ο άντρας μου και εγώ. Έτσι έχουμε επιλέξει τα φρούτα, τους χυμούς, τις φρουτοσαλάτες, πολύ καλό καφέ για το προσωπικό, υγιεινά σνάκ όπως βιολογικές μπάρες με ξηρούς καρπούς.  Οπότε αν θέλω να φάω κάτι πριν τη δουλειά θα περάσω από το pool bar του Deeree. Το Μέλι- Γάλα, τόσο ο άντρας μου όσο και εγώ δεν το βλέπουμε σαν επιχείρηση, αλλά σαν να προσφέρουμε ένα κοινωνικό έργο. Η σχολική υγιεινή διατροφή είναι και αυτή παιδεία και εκπαίδευση. Το σχολείο είναι ένας  χώρος όπου τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τρώνε υγιεινά και νόστιμα. Αυτόν τον συνδυασμό τον έχουμε πετύχει.

Μαγειρεύω περιστασιακά, γιατί δεν προλαβαίνω λόγω υποχρεώσεων και δεν θέλω να έχω το άγχος. Τόσο εγώ όσο και ο άντρας μου μας αρέσει να μαγειρεύουμε exclusive και gourmet το Σαββατοκύριακο. Μάλιστα ο Eddie  έχει ... εξειδίκευση στα νόστιμα gourmet πιάτα όπως ριζότο με μανταρίνι και γαρίδες, νουντλς, κοτόπουλο με γάλα καρύδας .. Μας αρέσει όταν μαγειρεύει ο μπαμπάς! Εμένα οι σπεσιαλιτέ μου είναι οι σαλάτες και τα κέικ.

Στις σαλάτες δεν είναι τόσο τα υλικά που χρησιμοποιώ αλλά η φαντασία. Θεωρώ πως έχω ένστικτο για το πώς συνδυάζω τα υλικά – όπως και ο αντρας μου- αλλά το βασικό μυστικό μου είναι το ντρέσινγκ. Επίσης τα  υλικά τα βάζω ξεχωριστά στη σαλάτα και όχι να τα ανακατεύω όλα μαζί. Μια σαλάτα που έχει την τιμητική της αυτόν τον καιρό και την φτιάχνω συχνά είναι αυτή με  ρόκα , ντοματίνια Κρήτης,  αβοκάντο, λίγα κουκουνάρια και αφού φτιάξω  και ρίξω το  ντρεσινγκ με μουστάρδα λάδι ξύδι αλάτι και μέλι πάντα, από πάνω προσθέτω  γραβιέρα Νάξου. Όχι παρμεζάνα! Γραβιέρα Νάξου.

Στις σαλάτες δεν χρειάζεται να κοιτάξω ποτέ κάποια συνταγή. Στα υπόλοιπα ναι. Είμαι ο άνθρωπος που έχω αρχεία των περιοδικών Γαστρονόμος της Καθημερινής και Βήμα Gourmet, με κολλημένα post-it στο κάθε εξώφυλλο για το ποιες συνταγές με ενδιαφέρουν. Ό,τι μαγειρεύω, το μαγειρεύω από κει. Διαβάζω και τα κείμενα που γράφουν εκεί. Επίσης παρακολουθούσα όλη τη σεζόν τον Άκη Πετρετζίκη και την  Αργυρώ. Δεν κάνουν μόνον νόστιμες αλλά και εύκολες συνταγές. Από τον Άκη, με έχουν σώσει οι πατάτες φούρνου που είναι σαν τηγανητές ενώ έφτιαξα και ένα πολύ ωραίο κοτόπουλο με φέτα από πορτοκάλι, με το φλούδι και ρύζι μπασμάτι! Η τελευταία συνταγή που έφτιαξα από την Αργυρώ ήταν ένα κέικ με μπισκότα Oreo. M` αρέσει που λέει η Αργυρώ όταν πάτε μία επίσκεψη είναι ωραίο να πάτε για δώρο ένα κέικ που το έχετε φτιάξει εσείς. Καλά, την Αργυρώ την παίρνω και τηλέφωνο για τυχόν ... απορίες!  Και βέβαια επισκέπτομαι όσο μπορώ και προλαβαίνω ακόμα, το μαγαζί της, τον Παπαδάκη. Τρελαίνομαι για τις γαρίδες γιουβέτσι  και ένα άλλο πιάτο με καραμελωμένα κρεμμύδια.  Επίσης, παρόλο που οι έξοδοι έχουν αραιώσει μ` αρέσει να πηγαίνω στη Σπονδή. Δεν είναι τυχαίο που παίρνει βραβεία κάθε χρόνο. Για μένα όταν πηγαίνω σε ένα ακριβό εστιατόριο είναι σαν εμπειρία και τελετουργία. Από το σπίτι που σκέφτομαι ότι θα βάλω ένα από τα αγαπημένα μου κλασικά sexy chic  φορέματα των Dolce & Gabbana μέχρι τον ενθουσιασμό μου για το τι θα διαλέξω να φάω.  Στη Σπονδή παίρνω κάτι διαφορετικό κάθε φορά και αφήνομαι στα χέρια και την φαντασία του σεφ.

Δεν είμαι απλά φαν του σούσι, είμαι βαθιά μυημένη. Για όσους ξέρουν εγώ λατρεύω το sashimi, δηλαδή σκέτο ωμό ψάρι.  Πηγαίνω συνήθως στο Kiku το πιο παλιό sushi restaurant αλλά και στο Inbi, όπου τέτοιο sushi δεν έχω ξαναδοκιμάσει.

Μας αρέσει με τον άντρα μου να πηγαίνουμε σε εστιατόρια. Διαβάζω κριτικές, παρακολουθώ τους Σκούφους  προσωπικά, πέρα από το γεγονός ότι έχω πάει στην τελετή απονομής και ως καλεσμένη και ως απονεμήτρια.  Βρίσκω την κουλτούρα της εξόδου για φαγητό  πολύ διασκεδαστική  παρόλο που τον τελευταίο καιρό έχω κόψει το βραδινό φαγητό, εκτός από κάποιες συγκεκριμένες παρασπονδίες που κάνω για κάτι που μπορεί να κανονίσουμε.  Βέβαια τις εξόδους για φαγητό τις  περιόρισα και λόγω κρίσης αλλά και  λόγω έλλειψης χρόνου. Για να καταλάβετε βγήκα δυο τρεις φορές όλο το χρόνο,  αφού όλο το χειμώνα πηγαινοερχόμουν στην Κύπρο για τα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής σειράς και είχα και την παράσταση.

Έτσι στέκι βραδινό δεν έχω... Έχω όμως τον Γιώργο τον Δουδέση, τον φίλο μας και γνωστό hair stylist που είναι... από μόνος του στέκι. Και μαζί του βγαίνουμε συχνά, θα πάμε όπου μας πάει... Συνήθως στο Κολωνάκι, όπου μπορεί να βρεθούμε  στο Nice n` Easy στη Σκουφά.

Το μόνο ποτό που πίνω είναι το κρασί. Και λευκό και κόκκινο. Αυτόν τον καιρό περνάω την περίοδο που είμαι  οπαδός των κρασιών του Κτήμα Άλφα. Ιδιαίτερα το ροζέ, δεν παίζεται. Αλλά εκτιμώ ιδιαίτερα και το λευκό και το κόκκινο του. Μου αρέσει να πίνω ένα ποτηράκι το βράδυ. Πάντα με χαλαρώνει! Επίσης μου αρέσει και η ετικέτα του Κυρ- Γιάννη.

Όταν είμαι στενοχωρημένη τρώω σοκολάτα. Είμαι σοκολατομανής. Μετά το βασικό μου γεύμα, που συνήθως είναι το μεσημεριανό, τρώω δύο κομματάκια  σοκολάτα μαύρη Υγείας Παυλίδη ή αυτήν με πορτοκάλι. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην φάω . Η... εξάρτηση μου είναι αντίστοιχη με αυτή του τσιγάρου. Από delicatessen καταστήματα στην Ελλάδα αλλά κυρίως στο εξωτερικό προμηθεύομαι μια σοκολάτα με καυτερό πιπέρι! Και μια συμβουλή: Η σοκολάτα ποτέ στο ψυγείο, είναι λάθος! Αλλοιώνει τη γεύση της και ασπρίζει. Κρατήστε την εκτός ψυγείου ακόμα και τώρα το καλοκαίρι. Και καλύτερα αγοράστε κουβερτούρα που δεν λιώνει.

Γενικά είμαι τύπος περιπετειώδης στο φαγητό,  μου αρέσει να δοκιμάζω καινούριες gourmet γεύσεις. Δεν ήμουν ποτέ του παστίτσιου και του μουσακά. Αυτό το έχω πάρει από τη μαμά μου, η οποία πάντα μας μαγείρευε gourmet και ποτέ μαμαδίστικα. Παρόλ` αυτά οι παιδικές μου γαστρονομικές αναμνήσεις έχουν στοιχεία μαμαδίστικου ρετρό φαγητού:  Θυμάμαι τη θεία μου που μαγείρευε και μαζευόμασταν  γύρω από το τραπέζι όλη η οικογένεια. Θυμάμαι την σαλάτα λάχανο –καρότο, συνδυασμένη πάντα με κάτι γλυκό, την θεϊκή σπανακόπιτά της αλλά και το κέικ της γιαγιάς μου, που πάντα έγλειφα το ωμό μείγμα. Θυμάμαι επίσης την κρέμα καραμελέ της γιαγιάς από φόρμα με τρύπα στη μέση που έβαζε σιρόπι σοκολάτας και όχι καραμέλας. Και βέβαια δεν ξεχνώ  ποτέ εικόνες καλοκαιρινές από το εξοχικό μας στην Αίγινα, όπου είχαμε γκάζι και λαμαρίνες για να βάζουμε πάνω το ψωμί και να το κάνουμε φρυγανιές.  Έτσι ξεκινούσε το πρωινό μου, αλλά και με τα σύκα που έτρωγα από το δέντρο. Ήθελα να μεγαλώσω σε χωριό!  Άλλο να βλέπεις την Κηφισίας το πρωί και άλλο να περνάς τη θάλασσα για να πας σχολείο.

Μ` αρέσει πολύ να ψωνίζω στο σούπερ μάρκετ.  Νομίζω ότι αν είχα κατάθλιψη, το σούπερ μάρκετ θα μου έφτιαχνε τη διάθεση.  Αν και είμαι ο άνθρωπος της λίστας, με χαρτάκια post-it παντού στο σπίτι να μου υπενθυμίζουν αυτά που πρέπει να πάρω, μ` αρέσει να χαζεύω στα ράφια αλλά και να παρατηρώ τα ... καροτσάκια των άλλων. Να βλέπω τι ψωνίζουν και να κάνω εικόνα  το σπίτι τους με βάση αυτά που έχουν αγοράσει. Φτιάχνω έτσι, ολόκληρες ιστορίες!  Εγώ πάλι θέλω πάντα να είναι γεμάτο το ψυγείο και το ντουλάπι, μου γι` αυτό όταν πάω σουπερ μάρκετ παίρνω στοκ! Στο ψυγείο μου θα βρει κανείς πολλά βιολογικά από το Βιοart, δεν θα βρεις  πολλά τυριά και σίγουρα καθόλου αλλαντικά και αναψυκτικά. Αντίθετα θα βρεις πολλές σαλάτες , κατσικίσιο γάλα που πίνει ο γιος μου, γιαούρτι, γάλα αμύγδαλου, πολλή  ρόκα και πράσινα μήλα που τα λατρεύω.  Στο ντουλάπι μου υπάρχουν μόνον βιολογικά μακαρόνια, όσπρια, ρύζι και δημητριακά χαμηλών λιπαρών. Επίσης υπάρχουν σαρδέλες σε κονσέρβα, πλιγούρι για ταμπουλέ, πολλοί ξηροί καρποί και σταφίδες, σουσάμι που βάζω στις σαλάτες αφού το καβουρντίσω, ρυζογκοφρέτες, παξιμάδια Μάννα, μπισκότα , αλεύρια και μέλι.

Μου αρέσει να μαζευόμαστε σε σπίτια φίλων και να μαγειρεύουμε.  Οι ιδανικοί συνδαιτυμόνες για μένα είναι ο Γιώργος ο Δουδέσης, η Κατερίνα η Λέχου με τον Μάνο τον σύντροφό της και ο δικηγόρος μου ο Γιώργος ο Στεφανάκης με τη σκηνογράφο και ενδυματολόγο Ντένη Βαχλιώτη. Θα ήθελα πολύ να τους καλέσω για να τους φτιάξω μια σαλάτα μου και ο Eddie, ο σύζυγός μου, να έφτιαχνε κάποιο κρεατικό συνδυασμένο με κάποια γλυκιά γεύση. Μου αρέσει πολύ αυτή η γευστική αντίθεση.

Γενικά είμαι ο άνθρωπος που οτιδήποτε περίεργο θα το φάω. Θυμάμαι στην Γκάνα που πήγα με την Action aid μας μαγείρεψαν γυναίκες από τον Συνεταιρισμό φαγητό, όπως θα έτρωγαν στο σπίτι τους. Ήταν γεύσεις πρωτόγνωρες για μας. Ήμουν η μόνη που έφαγα... οι υπόλοιποι έμειναν νηστικοί. Εμένα μου φάνηκε νόστιμο! Αντίθετα στην Βουδαπέστη, όπου έκανα γυρίσματα για μια ουγγρική ταινία, μας πήγαν σε ένα εστιατόριο όπου έφαγα τοπική κουζίνα με ψάρια και σούπα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ... Ήταν η πιο κακή μου ανάμνηση. Βέβαια έχω φάει τέλεια Ινδική κουζίνα στο Βερολίνο και υπέροχα ρωσικά μπλινίς με χαβιάρι σε ένα ακριβό ρωσικό εστιατόριο στο Παρίσι.  Αν υπάρχει μια γεύση που δεν τρώω;

Θα έλεγα τον πατσά... αλλά και πάλι όταν δοκίμασα την gourmet εκδοχή του στο Βαρούλκο από το Λαζάρου, σερβιρισμένο σε ένα ποτήρι σαμπάνιας... άλλαξα γνώμη»!